زنبورداری؛ کارآفرینی دختربلخی با دو کندو

فروزان، سه سال پیش وام/ قرضه مختصری گرفت و توانست دو «کندو» با آن بخرد و راه و چاه زنبورداری را در یک سازمان خیریه غیردولتی به نام «دست در دست» آموخت.
زنبورها از گل‌های دور و بر خانه او، واقع در ولسوالی مارمل ولایت بلخ، تغذیه می‌کنند. محصول سال اول فروزان ۱۶ کیلو عسل بود.
اکنون او ۱۲ کندو دارد که سال گذشته ۱۱۰ کیلو عسل به ارزش یکصدهزار افغانی برای او به ارمغان آورده است.
این مبلغ که معادل ۱۴۵۰ دالر امریکایی است، در کشوری که درآمد سرانه ملی آن سالانه ۶۰۰ دالر در سال است درآمد چشم‌گیر به شمار می‌آید.
فروزان می‌گوید: در روستای ما زنان حق ندارند برای کار از خانه بیرون بروند، اما وقتی من شروع به یادگرفتن زنبورداری کردم دیدم کار آسان است و بعد که به اهالی گفتم آن‌ها هم کار من را پذیرفتند.
اسماعیل،‌ پدر فروزان که هر هفته برای فروختن عسل‌ به مزار شریف می‌رود، می‌گوید داشتن دختر که بتواند کار کند برایش یک رویا بوده است.
گرچه شرایط زنان پس از سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱ میلادی بهبود ‌یافته است ولی جامعه سنتی و رسوم بد هم‌چنان مانع پیشرفت زنان افغانستان است.