ترجمه و تلخیص: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: توجه بیشتر و تلاش‌های ضد تروریزم باید بر جنوب آسیا متمرکز شود. این سازمان استدلال می‌کند که افزایش همکاری‌های منطقه‌ای با تمرکز بر مبارزه با تروریزم می‌تواند به ما بینش‌هایی بدهد که نداریم و طا-لبان را به منظور محدود کردن فضا برای تروریست‌ها تحت فشار قرار دهد. این امر استدلال می‌کند که روابط هند و پاکستان و رقابت چین و هند تصویر ضد تروریزم در منطقه را پیچیده کرده است و پتانسیل درگیری گسترده‌تر ناشی از خشونت تروریستی را افزایش داده است.
از جنگ در اوکراین و خاورمیانه گرفته تا افزایش تنش در دریای جنوبی چین، بحران‌هایی که وقت و توجه سیاست‌گذاران ایالات متحده را به خود مشغول کنند، کم نیست. اما سه سال پس از خروج ایالات متحده از افغانستان، خطر تروریزم ناشی از جنوب آسیا همچنان قوی است و سیاست‌گذاران باید هوشیارتر باشند.
در واقع، در پایان ماه مارچ، یکی از شاخه‌های وابسته به دا/عش در افغانستان حمله‌ای ویران‌گر را در خارج از مسکو انجام داد و بیش از ۱۴۰ نفر را کشت.
در گزارش جدیدی که قرار است در ۱۴ می منتشر شود، یک گروه مطالعاتی ارشد از انستیتوت صلح امریکا می‌گوید که واشنگتن باید آماده افزایش تهدیدهای تروریستی در منطقه و مهم‌تر از همه، ایالات متحده باشد.
گزارش گروه مطالعات ارشد مبارزه با تروریزم در افغانستان و پاکستان، تهدیدات تروریزم از افغانستان و پاکستان و گزینه‌ها را برای طرح یک سیاست پایدار ضد تروریزم ارزیابی می‌کند. یافته‌های آن‌ها تهدیدهای تروریستی غالب، خطرات تهدیدها علیه منافع ایالات متحده و گزینه‌های سیاستی را مشخص می‌کند.
چرا برای سیاست‌گذاران مهم است که بینش‌ها و گزینه‌های خط مش واضح این گزارش را در نظر بگیرند؟
پترسون: من یکی از بسیاری از امریکایی‌هایی هستم که عمیقاً درگیر جنگ علیه تروریزم بودم که جان بسیاری را نجات داد. اما بسیاری ما نیز تعجب می‌کنیم که به خاطر تمرکز دو دهه‌ای بر جنگ علیه تروریزم، فرصت مقابله با چین را برای همیشه از دست دادیم.
متأسفانه، تنظیم سیاست مان بیش از حد با این احساسات گره خورده و منجر به کاهش چشمگیر توجه به مبارزه با تروریزم در جنوب آسیا شده است. امریکایی‌ها می‌خواهند افغانستان و پاکستان را در آینه عقب ببینند. اگرچه استخبارات امریکا توانست به روس‌ها هشدار دقیق و خیره‌کننده‌ای درباره حمله اخیر داعش-خراسان در مسکو بدهد، اما اطلاعات مان از تهدیدات افغانستان به مرور زمان کاهش یافته و خواهد یافت.
این گزارش استدلال می‌کند که توجه بیشتر و تلاش‌های ضد تروریزم باید بر جنوب آسیا متمرکز شود. این سازمان استدلال می‌کند که افزایش همکاری‌های منطقه‌ای با تمرکز بر مبارزه با تروریزم می‌تواند به ما بینش‌هایی بدهد که نداریم و طا-لبان را به منظور محدود کردن فضا برای تروریست‌ها تحت فشار قرار دهد.
این امر استدلال می‌کند که روابط هند و پاکستان و رقابت چین و هند تصویر ضد تروریزم در منطقه را پیچیده کرده است و پتانسیل درگیری گسترده‌تر ناشی از خشونت تروریستی را افزایش داده است. امری که به طرز نگران‌کننده‌ای استدلال می‌کند ایالات متحده اساساً برای ظهور مجدد تروریست‌ها در منطقه، از جمله تهدید علیه سرزمین امریکا آمادگی ندارد. ما باید رویکرد ضد تروریزم خود را برای محافظت بهتر از جان امریکایی‌ها و منافع ایالات متحده، جلوگیری از حواس‌پرتی و محافظت از اولویت‌های حیاتی رقابت استراتژیک خود تنظیم کنیم.
تهدیدها و روندهای تروریستی در منطقه که توسط گروه مورد مطالعه شناسایی شده است، چیست و چرا ارزیابی سیاست‌گذاران از آن‌ها مهم است؟
بیکن: گروه مطالعاتی تهدید تروریستی در منطقه را وابسته به دا/عش خراسان (ISIS-K) در افغانستان شناسایی کرد. متأسفانه، زمانی که گروه مطالعه ارزیابی خود را تکمیل کرد، این تهدید واقعاً با حمله در مسکو آشکار شد. سیاست‌گذاران باید بیش از هر چیز تهدید دا/عش را ارزیابی کنند زیرا این گروه جاه‌طلبی حمله مستقیم به ایالات متحده را دارد. دا/عش فرصت‌طلب است و به دنبال راه‌هایی برای حمله خواهد بود؛ حمله‌ای که به ایجاد ظرفیت و توانایی گسترده نیازی نداشته باشد.
فراتر از تهدید مستقیم علیه امریکا، حملات دا/عش به تنش‌های منطقه‌ای دامن زد، بی‌اعتمادی بین دولت‌ها به‌وجود آورد و متحدان را از رقابت استراتژیک نگران‌کننده منحرف کرد. تهدید دا/عش-خراسان هیچ نشانه‌ای از کاهش نشان نمی‌دهد. همکاری‌های ضد تروریزم علیه این گروه به دلیل رقابت‌های بین‌المللی و بی‌اعتمادی با مشکل مواجه شده است.
برخی پادمان‌های سیاستی و مفاد قانونی پیشنهاد شده توسط گروه مطالعه برای پایدار و قانونی کردن رویکرد مبارزه با تروریزم در منطقه چیست؟
فینوکان: به‌رغم حملات اخیر منطقه‌ای که به دا/عش نسبت داده شده یا مسئولیت آن را بر عهده گرفته است، دورنمای اقدام مستقیم مبارزه با تروریزم امریکا (تسخیر یا هدف‌گیری مرگبار) در افغانستان یا پاکستان ضعیف به نظر می‌رسد. اگر ایالات متحده اقدام مستقیم در افغانستان یا پاکستان را از سر بگیرد، باید درس‌های آموخته شده در مورد اجتناب و به حداقل رساندن تلفات غیرنظامیان، به‌ویژه از زمان حمله غم‌انگیز اگست ۲۰۲۱ در کابل را مورد توجه قرار دهد.
نویسنده: ان پترسون؛ تریشیا بیکن؛ مایکل پی مک کینلی؛ جاشوا وایت؛ برایان فینوکان
منبع: انستیتوت صلح امریکا – USIP
