توهین به مقدسات دینی؛ اشتباه یا پروژه سریالی؟

به تازه‎‏گی نیروهای خارجی مستقر در میدان هوایی بگرام برگه‎های تبلیغاتی را در بخش‎هایی از ولسوالی بگرام ولایت پروان از هوا ریخته‎اند که در آن به «کلمه طیبه» از باورهای بنیادی مسلمانان توهین شده است.
در این برگه‌های تبلیغاتی شیری به دنبال سگی می‎دود و بر روی سگ «کلمه طیبه» نوشته شده و رنگ آن سگ هم سفید است که نشان‎دهنده رنگ پرچم طالبان است.
در همین حال، محمد عاصم عاصم، والی پروان ضمن محکوم کردن این عمل نیروهای خارجی می‌گوید که در مورد این عمل نیروی‌های خارجی، هیئتی تحقیقات جدی را راه‌اندازی خواهد کرد.
آقای عاصم افزوده است که نیروهای خارجی مستقر در بگرام، پخش این اوراق تبلیغاتی را از سوی نیروهای خارجی پذیرفته‌اند.
از سوی هم، شورای علمای ولایت پروان این کار نیروهای خارجی را دشمنی و توهین آشکار در برابر دین اسلام دانسته و از حکومت می‌خواهند تا این قضیه را به گونه جدی بررسی کنند.
هرچند بعد از این اتفاق، فرماندهان ارشد نیروهای خارجی در افغانستان از پخش چنین برگه‎هایی که حاوی توهین به باورهای مردم است، پوزش خواسته‎اند و تاکید می‎کنند که در آینده چنین اشتباهی تکرار نخواهد شد، ولی در همین حال این عمل آن‎ها خشم مردم و علمای دینی را برانگیخته و آن را دشمنی آشکار با دین اسلام تلقی می‎کنند.
آنچه در پوزش‎نامه نیروهای خارجی در پیوند به این رویداد جلب نظر می‎کند و باعث می‌شود که هر فردی بالای آن دقت کند استعمال واژه ” اشتباه” است و این‌که بار دیگر این اشتباه تکرار نخواهد شد.
اشتباه تا سه بار ممکن است اتفاق افتد و بخشوده شود، ولی هرگاه از مرز سه بار می‌گذرد و بارها تکرار می‎شود، دیگر نمی‌توان آن عمل را اشتباه خواند.
توهین به باورها و مقدسات دینی مردم افغانستان از سوی نیروهای خارجی نیز بارها تکرار شده و بارها هم از سوی فرماندهان ارشد آن‌ها پوزش‌خواهی شده است. پس تکرار مکرر این‌گونه رفتارهای توهین‌آمیز با مقدسات مردم افغانستان این پرسش را در ذهن عامه خلق می‌کند که توهین به مقدسات اسلامی نه اشتباه چند سرباز خارجی که پروژه سریالی است که از سوی مغزهای متفکر خارجی‌ها طراحی و اجرا می‌شود.
این اولین‌ باری نیست که به مقدسات مردم افغانستان توسط نیروهای خارجی اهانت روا داشته شده است، بلکه نمونه‌های زیادی در گذشته وجود دارد مبنی بر توهین آن‌ها نسبت به باورهای مردم متدین افغانستان.
آتش زدن قرآن در میدان هوایی بگرام؛ توهین به اجساد توسط سربازان امریکایی در هلمند و قندهار، نگه‌نداشتن حرمت مساجد توسط نیروهای خارجی و ده‌ها عمل توهین‌آمیز دیگر آن‌ها از نمونه‌های اهانت به باور مردم افغانستان است که اتفاق افتاده و احساسات مردم را لطمه زده است.
مردم افغانستان به شدت مذهبی بوده و هر مصیبت و بدبختی را می‎پذیرند جز توهین به باورهای خود را.
اگر این مردم در برابر بریتانیای کبیر ایستاد شدند، شاه امان الله را مجبور به ترک کشور کردند و با شوروی‎ها جنگیدند فقط و فقط به خاطر باور و عقیده‌ای بود که دارند.
اکنون که به مقدسات و باورهای این مردم از سوی نیروهای خارجی اهانت می‎شود نیز همان پتانشیل در این مردم نهفته است که به خاطر باورهای خویش با تمام نیروهای خارجی مستقر در کشور در جنگ قرار بگیرند و از عقاید خود دفاع کنند.
هرچند مردم افغانستان فقیر هستند، ولی تجارب تاریخی نشان داده که اگر احساس کنند عقاید مذهبی شان در معرض تمسخر و استهزا قرار دارد، به پا خاسته و بر ضد هر نیرویی قد علم می‎کنند.
زمانی که مردم به خاطر باورهای‌شان به پا خیزند، آنگاه هیچ نیرویی و هیچ سدی نمی‎تواند در برابرشان مقاومت کرده و آن‎ها را از تحرک باز دارد. پس با توجه به این موضوع دوستان جهانی و نیروهای خارجی مستقر در افغانستان باید متوجه رفتار و نوع برخوردشان با عقاید و باورهای مذهبی مردم افغانستان باشند و اگر در این زمینه اهمال صورت بگیرد و مردم به خاطر تکرار این‌گونه رفتارها نسبت به صداقت و دوستی نیروهای خارجی در مورد دین و مذهب‎شان تردید کنند، آنگاه نه افزودن سرباز می‎توان جلو آن‎ها را گرفت و نه با استفاده از تکنالوژی‎های مدرن نظامی.
اگر دوستان بین‎المللی افغانستان می‎خواهند پشتیبانی مردم افغانستان را در برابر گروه‎های هراس‎افکن داشته باشند، باید به عقاید و باورهای آن‎ها احترام بگذارند در غیر آن تکرار وضعیتی که شوروی سابق در این کشور تجربه کرد دور محال نخواهد بود.
فرهاد حمیدی – خبرگزاری دید