آدرس اشتباه صلح
بدون تردید توافق با امریکا نه تنها به ختم جنگ در کشور منجر نخواهد شد که بازی جنگ و صلح را در افغانستان دوامدار خواهد ساخت و به صلح مطمئن و پایدار در کشور منجر نخواهد شد.
درحالی که مردم و دولت افغانستان سال‌هاست در انتظار امنیت و آرامش، خواهان وارد شدن گروه‌های شورشی و از جمله طالبان به گفت‌وگوهای بین‌الافغانی هستند، طالبان این روزها برای توافق با ایالات متحده تلاش دارند. به اساس برخی گزارش‌ها هیئت رهبری طالبان در پاکستان بر سر یک آتش‌بس موقت ده روزه با ایالات متحده امریکا به توافق رسیده است. حتا به نقل از نماینده خاص ریاست جمهوری روسیه برای افغانستان، گفته شده که این توافق به زودی امضا خواهد شد و نمایندگان چندین کشور نیز به عنوان شاهد در مراسم امضای آن دعوت خواهند شد.
هرچند این گزارش‌ها به صورت رسمی از سوی این گروه تایید نشده است، اما بعید نیست که در صورت فشار اسلام‌آباد، آن‌ها مجبور شوند برای امتیاز گرفتن از ایالات متحده امریکا، با این کشور به چنین توافقی تن دهند. با این همه، پرسش اساسی این است که آیا چنین توافقی به صلح دوامدار در افغانستان منجر خواهد شد؟ آیا آدرس کنونی که برای صلح جستجو می‌گردد، می‌تواند آدرس مطمئن برای برقراری امنیت و صلح پایدار در افغانستان باشد؟
سئوالی که به سختی می‌توان پاسخ مثبت به آن داد؛ زیرا، قربانیان جنگ تحمیلی کنونی هیچ نقشی در این پروسه ندارند. طالبان به جای مراجعه به آدرس دولت و مردم افغانستان، صلح را در بیرون از کشور جستجو می‌کنند. این گروه، اگر قصد جدی برای ورود به عرصه سیاسی در افغانستان دارد، می‌بایست خود را یک بار به صورت جدی در برابر این پرسش بیازماید؛ درحالی که روزانه صدها زن و مرد افغان قربانی خشونت طلبی آن‌ها می‌شود، باید با چه کسی گفت‌وگو کنند و کدام دروازه را باید بزنند؟
بدون تردید توافق با امریکا نه تنها به ختم جنگ در کشور منجر نخواهد شد که بازی جنگ و صلح را در افغانستان دوامدار خواهد ساخت و به صلح مطمئن و پایدار در کشور منجر نخواهد شد. پروسه صلح در افغانستان زمانی به ثمر خواهد نشست که طالبان آدرس صلح‌خواهی را تغییر دهند و به جای مذاکره با دولت‌ها و قدرت‌های بیرونی، به گفت‌وگوهای بین‌الافغانی تن دهند. دوم این که، گفت‌وگوهای صلح به دلایل زیادی پیچیده و دوامدار خواهد بود و این پیچیدگی نیازمند توافق آتش‌بس دوامدار است و با آتش‌بس موقت نمی‌توان به آن دست یافت.
