آزادی بیان حیثیت این قوم است، آن را پاس بدارید!

افغانستان دوره‌های تک‌صدایی را تجربه کرده و شهروندان آن نمی‌خواهند روزها و فصل‌های تاریک یکبار دیگر تکرار شود.

پس از نشر گزارش روزنامه بریتانیایی گاردین پیرامون آزار جنسی دست‌کم ۵۴۶ پسر در شش مکتب ولایت لوگر که از سوی دو فعال مدنی این ولایت افشا شده بود، منابع از بازداشت آن دو فعال مدنی توسط امنیت ملی خبر می‌دهند. هرچند اکنون خبر داده شده که آنان از قید امنیت ملی به پولیس سپرده شده‌اند.
بر اساس این گزارش، این کودکان توسط حلقه‌ای متشکل از آموزگاران، دانش‌آموزان مسن‌تر و افراد قدرتمند، مورد بدرفتاری جنسی قرار گرفته‌اند. گفته می‌شود که برخی از قربانیان پس از آنکه ویدئوهای‌شان در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده‌، به قتل رسیده‌اند. سازمان عفو بین‌الملل، سفیر امریکا در کابل، سفیر‌آلمان، یوناما و برخی نهادهای ملی و بین‌المللی خواستار آزادی فوری دو فعال مدنی در لوگر شدند که با تلاش‌های آنان مسئله سوءاستفاده جنسی علیه شاگردان مکاتب در آن ولایت رسانه‌ای شد.
در همین حال، ریاست امنیت ملی گفته است که موسی محمودی و احسان‌الله به‌خاطر محافظت، بازداشت شده و گزارش آنان برای دریافت پناهندگی در کشورهای غربی بوده است.
جان آر باس سفیر امریکا در توییتر ویدیوی اعترافات این فعالان مدنی را بازنشر کرده و نوشته است: از این شیوه‌‌ اعتراف‌گیری به سبک شوروی سابق عمیقاً ناراحت شدم. گرفتن اعتراف به اجبار از فعالان جامعه مدنی که هدف شان محافظت از کودکان افغان است، ترسناک است.
آنچه در این قضیه هویدا به ‌نظر می‌رسد و نهادهای ملی و بین‌المللی به آن اشاره کرده‌اند، اعتراف‌گیری اجباری است که سفیر امریکا آن را به سبک سازمان امنیت دولتی شوروی سابق (K.G.B) تعبیر کرده است. بی‌مهابا باید گفت که افشاگری دو فعال مدنی لوگر و پرده‌برداری از یک جنایت هولناک، به‌ معنی موجودیت آزادی بیان در یک جامعه دمکراتیک و مردم‌سالار می‌باشد، اما بازداشت عاملان این افشاگری و اعتراف‌گیری اجباری از آنان، نقض صریح آزادی بیان و «نه» گفتن به این اصل اساسی است که برای هیچ شخص و یا جناحی قابل پذیرش نیست.
در دو دهه اخیر و پس از سقوط حکومت طالبان، آزادی بیان یکی از دستاورد‌های مهم نظام نوین و مردم افغانستان است که توانست سپهر غبارآلود افغانستان را به آسمان نیلگون تبدیل نماید. افغانستان دوره‌های تک‌صدایی را تجربه کرده و شهروندان آن نمی‌خواهند روزها و فصل‌های تاریک یکبار دیگر تکرار شود. از این رو قانون اساسی افغانستان خود اصل مهم آزادی بیان را تضمین کرده است و در صورتی که قانون اساسی نادیده گرفته شود و نقض گردد، نظام دموکراتیک تبدیل به دیکتاتوری خواهد شد و این یعنی دفن کردن آزادی بیان.
با این حال، در بحث بازداشت دو فعال مدنی لوگر از سوی امنیت ملی، انتظار می‌رود که در اسرع وقت آنان از بند رها شده و به آزادی بیان احترام گذشته شود، زیرا این دو تن بیش از ۱۰۰ ویدئو را در مورد آزار جنسی در اختیار رسانه‌ها قرار داده‌اند و از راز پنهانی که در قالب یک جنایت وحشتناک در جریان بود، پرداشته برداشته‌اند.
امنیت ملی افغانستان، نهادی که حافظ امنیت، جان و مال مردم افغانستان می‌باشد و شهروندان کشور مدیون و مرهون زحمات آنان هستند، همواره با مردم بوده و مردم نیز با آنان در تأمین امنیت همکاری داشته است که نیاز است برای زنده نگهداشتن نظام نوین، آزادی بیان از هر جناحی مورد احترام قرار بگیرد. در کنار آن ریاست جمهوری کشور باید این مورد را در نظر بگیرد که نظام نوین بدون آزادی بیان به معنی «هیچ» است و نیاز است که قوانین پیرامون آزادی بیان را در عمل پیاده کند.