آیا جنگ اوکراین اروپا را به سوی سومین جنگ جهانی خواهد برد
به این نقشه ببینید که اوکراین آخرین کشوری در همسایگی روسیه است که امریکاییها و اروپاییها میخواهد با عضویت آن به ناتو کاردشان را درگلوی روسها بگذارند تا دست بسته به آنها سلمنا و اطعنا بگویند
اروپایی ها در سومین روز تهاجم روسیه بر اوکراین موضع خود را از تحریم وضع کردن بر روسیه به ارسال تسلیحات به اوکراین تغییر دادهاند. شاید امریکایی ها و اروپایی ها فکر نمیکردند که اوکراین سه روز در برابر تهاجم روسیه دوام بیاورد و کییف پایتخت آن از سوی نیروهای روسی اشغال نشود. از این رو با دلگرمی زیاد آغاز به ارسال سلاح مدرن تر به اوکراین کردند و رییس جمهور اوکراین نیز علیرغم شکایتهای دو روز نخست جنگ، دیروز در سومین روز حمله روسها از کمکهای غرب قدردانی کرد.
حالا اگر پوتین رییس جمهور روسیه که برخلاف وعده هایش مبنی بر امتناع از حمله بر اوکراین دست به تهاجم زد تا اوکراین را اشغال کند و حکومتش را سرنگون، در اوکراین زمین گیر شود و نتواند به هدفش برسد، کدام یکی از این احتمالات واقع خواهد شد؟
۱- پوتین عقب مینشیند و ولادیمیر زلنسکی با اروپایی ها و امریکایی ها در کییف جشن پیروزی بر پا میکنند؟
۲- زلنسکی با مسکو مذاکره میکند و مطالبات مسکو به خصوص نفی عضویت اوکراین به ناتو و اتحادیۀ اروپا را تعهد و تضمین میکند.
۳- پوتین با هجوم گستردهتر علیرغم تلفات انسانی دو طرف کییف را اشغال میکند و زلنسکی رییس جمهور اوکراین را میکُشد و یا فراری میسازد.
۴- اروپاییها و امریکاییها و در مجموع ناتو مانع اشغال کامل اوکراین و سقوط حکومت زلنسکی میشوند و تا آنجا پیش میروند که با پوتین در جنگ مستقیم قرار بگیرند و آتش جنگ سراسر اروپا و شهرهای اروپایی را تا برلین، پاریس، بروکسل، آمستردام، مادرید و لندن در بر بگیرد و در اروپا آتش سومین جنگ جهانی مشتعل شود، جنگی که ممکن است به یک جنگ اتومی تبدیل شود و به حیات بشر کم از کم در بخشهایی از جهان از جمله در اروپا به شمول روسیه نقطۀ پایان بگذارد.
شاید وقوع پیش بینی یکی از این احتمالات سخت باشد، اما به نظر می رسد که پوتین اگر به شمارۀ دوم این احتمال نرسد، شمارۀ سوم را به صورت قطعی مطمح نظر خواهد داشت و به کمتر از آن قانع نخواهد شد. در غیر آن پوتین باید شکست را بپذیرد، نیروهایش را از اوکراین بیرون کند و خودش را مانند هیتلر در مسکو آتش بزند.
آیا پوتین چنین کاری خواهد کرد؟
اروپاییها و امریکاییها تا چه حد در پشت سر اوکراین و زلنسکی ایستاد هستند و آیا به قیمت جنگیدن با پوتین از سقوط او جلوگیری میکنند.
این جنگ تا همین اکنون هم یک فاجعه است که در تمام ابعاد انسانی و اقتصادی به جامعۀ انسانی زیان رسانده است. مسلماً گسترش آتش این جنگ فاجعه را بسیار عمیق و غیر قابل تصور میسازد. پوتین در این جنگ در قامت یک تزار دیکتاتور روسی متجاوز و توسعه طلب ظاهر شد، اما یادمان نرود که به این بحران و این جنگ فقط از همین سه روز پیش که پوتین به اوکراین یورش آورد، نگاه نکنیم. این بحران سال ها قبل آغاز یافت. کم از کم از همان زمان فروپاشی شوروی و توسعۀ ناتو به سوی شرق.
اگر پوتین در این جنگ مهاجم، متجاوز، اشغالگر و توسعه طلب است، غربیهای امریکایی و اروپایی موسیچه های صلح و دوستی نیستند که آواز صلح و عدالت بخوانند. به این نقشه ببینید که اوکراین آخرین کشوری در همسایگی روسیه است که امریکاییها و اروپاییها میخواهد با عضویت آن به ناتو کاردشان را درگلوی روسها بگذارند تا دست بسته به آنها سلمنا و اطعنا بگویند.
نکتۀ روشن آن است که بازندۀ این جنگ در قدم اول اوکراین و مردمش است. زلنسکی و سیاستمداران اوکراین نباید کشور و وطن خود را قربانی سلطه جویی روس ها و امریکایی ها میساختند. آنها میتوانستند با عقلانیت سیاسی رابطۀ متوازن با هر دو طرف شکل بدهند و به پیشرفت و قدرت اوکراین بیفزایند و آنرا پایدار سازند.