آیا زمان ختم جنگ افغانستان فرا رسیده است؟
همان‌طور که سازش از سوی همه طرف‌ها لازم است، دیپلوماسی ماهرانه‌ای نیز ضروری است. اگر طالبان نتوانند جنگ را متوقف کنند، ما باید آماده باشیم تا فشار و حضور نظامی خود را ادامه دهیم.
شب ۱۱ سپتمبر ۲۰۰۱، در پناهگاه کاخ سفید، من بخشی از تیم بحران رییس جمهور جورج دبلیو بوش و از جمله کسانی بودم که از او خواستند از نیروی نظامی در افغانستان استفاده کند. طالبان به القاعده، تروریست‌هایی که به برج‌های تجاری جهان حمله کردند، پناه می‌داد.
گرچه، بوش هشدار داد جنگ جهانی علیه تروریزم که در واکنش به ۱۱ سپتمبر آغاز شد، یک نسل به طول خواهد انجامید، من شک دارم هر یک از ما که درگیر برنامه‌ریزی اولیه بود، به خاطر داشته باشد که نیروهای امریکایی هنوز هم دو دهه بعدتر در افغانستان در حال جنگ باشند: اما هستیم.
اکنون، مذاکرات صلح بین امریکا و طالبان که به طور ماهرانه از سوی زلمی خلیلزاد نماینده امریکا رهبری می‌شود، نتایج اولیه را به دست آورده است. روز شنبه، مارک اسپر وزیر دفاع امریکا گفت طالبان با توافق‌نامه «کاهش خشونت» هفت روزه موافقت کرده، هرچند این توافق تاکنون به حالت اجرا در نیامده است.
آنچه در ابتدا به عنوان یک اقدام محدود در نظر گرفته شده بود، تبدیل به یک اشغال نظامی شد. ایالات متحده وظیفه ایجاد دموکراسی را در یکی از عقب‌مانده‌ترین و خشن‌ترین کشورهای جهان عهده‌دار شد. نیروهای ما برای حمایت و دفاع از حکومت جدید افغانستان علیه تلاش‌های طالبان برای بازگشت به قدرت، به کار گماشته شد.
این امر یک تلاش پرهزینه از لحاظ تلفات جانی برای امریکایی‌ها، متحدین و مردم افغانستان و دالرهای مالیه‌‌دهندگان امریکایی بود و نتوانست به طور کامل طالبان را از لحاظ نظامی شکست دهد یا یک حکومت مرکزی ایجاد کند تا تمام بخش‌های افغانستان را تحت کنترول داشته باشد.
تمام طرف‌ها به اندازه کافی رنج را متحمل شده‌اند تا به سوی میز مذاکره روند و به دنبال «همزیستی» باشند و جنگ را خاتمه دهند. اگر توافق کاهش خشونت ادامه پیدا کند و اگر طالبان شرایط را رعایت کنند، سپس، این روند به مرحله بعدی خواهد رفت؛ یک توافق‌نامه صلح رسمی که شامل خروج برخی نیروهای امریکایی می‌شود و گفت‌وگوهای میان‌افغانی آغاز خواهد شد.
همان‌طور که سازش از سوی همه طرف‌ها لازم است، دیپلوماسی ماهرانه‌ای نیز ضروری است. اگر طالبان نتوانند جنگ را متوقف کنند، ما باید آماده باشیم تا فشار و حضور نظامی خود را ادامه دهیم. از سویی هم، اگر طالبان خشونت‌ها را کاهش دهند و روی ختم دایمی جنگ به توافق برسند، تضمین کنند که القاعده یا داعش و سایر گروه‌های تروریستی از افغانستان به عنوان پناهگاه استفاده نمی‌کنند و در گفت‌وگوهای میان‌افغانی به توافق دست یابند، سپس، ما باید آماده باشیم تا تمام نیروهای امریکایی را خارج کنیم.
هدف حمله بیست سال پیش ما، از بین بردن تهدیدات تروریستی و مجازات طالبان برای همکاری با القاعده بود. آن اهداف به دست خواهد آمد. ما همچنان فضا و چانسی برای دیگر افراد فراهم کردیم تا در شهر‌ها و حومه این کشور موفق شوند. اگر نیروهای امریکایی کاملاً این کشور را ترک کنند و بعداً طالبان شرایط توافق‌نامه را نقص کنند، ما هنوز هم می‌توانیم آن‌ها را مجبور کنیم قیمت گزافی بپردازند و تضمین کنیم که هیچ گونه پایگاه تروریستی برای عملیات دوباره در افغانستان ظهور نمی‌کند.
با چشمان باز و آمادگی کامل در صورت شکست این روند، ما باید جنگ را خاتمه دهیم. هدف ما باید آوردن صلح و حفاظت از آن‌هایی باشد که در کنار ما جنگیده‌اند، و سربازان خود را به خانه بازگردانیم. باید امتحان کنیم که آیا اکنون زمان ختم جنگ رسیده است.
