آخرین اخبارافغانستانتحلیلجهانسیاست

از استراتژی جنگ تا عقب‌نشینی سیاسی؛ چرا امریکا متناقض رفتار می‌کند

برخی کشورهای منطقه پیوسته خواستار میزبانی مذاکرات صلح بین‎الافغانی بوده‎اند. اما واشنگتن عملاً با این پروسه‌‎ها مخالفت کرده است. ظاهراً حکومت وحدت ملی نیز به این همکاری‎های منطقه‎‌ای بی‎اعتنا بوده است.


وزیر دفاع امریکا در مسیر سفر به کابل اعلام کرد که واشنگتن نشانه‌هایی مبنی بر تمایل اعضای طالبان برای برگزاری مذاکرات صلح بعد از ۱۶ سال جنگ و درگیری دریافت کرده است.
جیمز متیس وزیر دفاع امریکا گفت که برخی از اعضای طالبان تمایل خود را برای مذاکرات اعلام کرده‌اند.
متیس گفت که به اعتقاد وی پیروزی در افغانستان هنوز امکان‌پذیر است؛ نه فقط الزاماً در میدان نبرد بلکه در تسهیل روند آشتی طالبان با دولت افغانستان.
متیس گفت: ما به دنبال پیروزی در افغانستان هستیم نه پیروزی نظامی، این پیروزی در آشتی سیاسی با طالبان خواهد بود. وی این اقدامات را تلاشی برای پاسخ به کسانی دانست که از ۱۶ سال جنگ خسته شده‌اند.
وی پیروزی در افغانستان را آشتی سیاسی میان طالبان و دولت افغانستان و توانمندی ارتش افغانستان در حفظ امنیت کشور دانست و گفت: افغانستان در این مرحله دیگر پناهگاهی برای انجام حملات بین‌المللی نظیر سوءاستفاده القاعده از این کشور به عنوان سکوی پرتابی برای حملات ۱۱ سپتمبر نخواهد شد.
سخنان وزیر دفاع امریکا درحالی ابراز می‎شود که حکومت وحدت ملی، اخیراً طرح صلح را به طالبان ارایه کرد. در این طرح، دولت ۱۸۰ درجه از مواضع خویش عقب‎نشینی کرده است. اما گروه طالبان نه تنها به طرح صلح کابل جواب مثبت ندادند؛ بل‌که حملات خویش را در میدان جنگ تشدید کردند. چنانچه در یک هفته پسین صدها تن از نیروهای امنیتی در نبرد سنگین با طالبان جان‎های شان را از دست داده‎اند. بر بنیاد گزارش‌ها، در روزهای پیش‌رو میزان خشونت‎ها به طور چشمگیری افزایش خواهد یافت.
طالبان اعلام کرده‎اند که در جنگ جاری طرف‎ آن‎ها واشنگتن است و حکومت افغانستان را به رسمیت نمی‎شناسند و بنابراین حاضر به گفت‎وگو و مذاکره با کابل نیستند.
ایالات متحده امریکا درحالی از نشانه‌ها در پروسۀ صلح افغانستان سخن می‌زند که مذاکرات صلح از چند ماه بدین‌سو عملاً متوقف می‎باشد. برخی کشورهای منطقه پیوسته خواستار میزبانی مذاکرات صلح بین‎الافغانی بوده‎اند. اما واشنگتن عملاً با این پروسه‌‎ها مخالفت کرده است. ظاهراً حکومت وحدت ملی نیز به این همکاری‎های منطقه‎‌ای بی‎اعتنا بوده است.
این درحالی است که پژوهشگران معتقد هستند که بدون کمک و همکاری کشورهای منطقه امکان تأمین صلح در افغانستان وجود ندارد.
ایالات متحده با اعلام استراتژی تازه‎اش در جنوب آسیا و افغانستان، به پیروزی نظامی بر گروه‎های هراس‌افگن تأکید کرد و گفت که طالبان را در میدان جنگ شکست خواهند داد و به زور آن‌ها را حاضر به مذاکره و گفت‎وگو خواهند ساخت.
اما اکنون وزیر دفاع امریکا اعلام می‎کند که دیگر گزینه پیروزی نظامی روی دست نیست و تلاش دارند که با طالبان به تفاهم برسند و از طریق مذاکرات سیاسی قضیه افغانستان را حل و فصل سازند. واشنگتن در جریان چندماه گذشته به تکرار درباره صلح افغانستان دیدگاه‎های متضاد و متناقض ارایه کرده است. گاهی از صلح سخن می‎گویند و گاهی بر طبل جنگ و غلبه نظامی بر شورشیان مسلح می‌کوبد.
اما کشورهای منطقه پیوسته گفته‎اند که «جنگ افغانستان راه حل نظامی ندارد.» واقعیت این است که با جنگ و افزایش خشونت‎ها نمی‎توان قضیه افغانستان را یک‎طرفه ساخت. بهترین راه برای پایان خشونت‎های ویرانگر جاری در این کشور، تداوم مذاکرات داخلی و بین‎الافغانی است.
جنگ افغانستان ابعاد وسیع داخلی، منطقه‎‌ای و جهانی دارد. نخست باید گروه‌های سیاسی و اجتماعی در درون جامعه افغانستان در پیوند به مسایل کلان کشوری به توافق و اجماع نظر دست یابند و سپس به دنبال تفاهم و گفت‎وگو با گروه‎های شورشی برایند. متأسفانه اکنون در پیوند به مذاکرات صلح و دیگر مسایل مهم ملی، میان چهره‎های سیاسی و مردم دیدگاه واحد وجود ندارد.
از جانب دیگر، قضیه افغانستان با منازعات کلان منطقه‎ای گره خورده است. سال‎ها یک منازعه روشن میان هند و پاکستان، ایران و عربستان و برخی کشورهای دیگر در قضیه افغانستان و دیگر مسایل منطقه‌ا‎ی وجود دارد.
مهمتر از همه، کشورهای منطقه در خصوص برنامه امریکا در افغانستان و منطقه مشکوک هستند و معتقد هستند که واشنگتن برنامه‎ای برای تأمین صلح و ثبات در افغانستان ندارد. حتا در جامعۀ افغانستان دیدگاه حاکم این است که اگر ایالات متحده امریکا بخواهد، در مدت کمی صلح را در افغانستان تأمین خواهد کرد.
با این وضع، خوش‌بینی دربارۀ وضعیت افغانستان کمکی به وضعیت ناهنجار و بحرانی این کشور نمی‎کند. جامعۀ جهانی باید برای پایان خشونت‎های طولانی و طاقت‌فرسا در افغانستان راهکار سازنده و قابل قبولی را ارایه کند.
منبع : افغانستان رو

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا