…عِرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری
آستان شخصیت‌های شریف و شخیص و شاخص سیاسی و فرهنگی و فرهنگ‌دوستی همچون عطامحمد نور، به اندازه‌ای بلند و سربلند است که هیاهوگری‌های حرمت‌شکنانه فیسبوکی، نمی‌تواند به آن آسیب و گزندی برساند.
اخیراً فایلی صوتی منسوب به عطا محمد نور در فضای مجازی دست به دست می‌شود که حاوی پیامی از ایشان به هواداران خود است. این پیام صوتی که مدت‌ها قبل از سوی استاد، به دوستانش مخابره شده و موارد تذکریافته در آن نیز مربوط به رویدادهای همان دوران است، در شرایط کنونی فاقد هرگونه اعتبار حقوقی بوده و استناد برخی افراد و آدرس‌های مشخص به آن، نمایانگر بی‌بهره‌گی آنان از خرد و اخلاق است.
از سوی دیگر، پخش گسترده این فایل صوتی در فضای مجازی، به صورت بی‌رحمانه‌ای از فروپاشی اخلاق و انصاف در جامعه ما محاکات می‌کند؛ زیرا اولاً اغلب کسانی که به انتشار سازمان‌یافته و هدفمند این فایل مبادرت ورزیده‌اند، وابسته به اردوگاه سیاسی مخالف آقای نور هستند و شبانه‌روز دست به ماشه و در کمین نشسته‌اند تا در صورت دست یافتن به کوچک‌ترین نقطه ضعف رقبای سیاسی خویش، گوش فلک را با بوق و کرنای ناشی از شادمانی سخیف خویش کر کنند.
ثانیا،ً گمارندگان و استخدام‌کنندگان این گونه عناصر، همان‌هایی هستند که سکان‌داران اصلی بحران اخلاق و انسانیت در جامعه ما بوده و کارنامه‌ای آکنده از نقض اصول و اسلوب اخلاقی در منش سیاسی خود دارند. این واقعیت میدانی و ملموس، از آن جهت خطرناک است که مبانی و مبادی سودمحور ماکیاولیستی دارد و از کسانی سر می‌زند که غاصبانه در جایگاه مدیریت سیاسی و بر کرسی رهبری معنوی جامعه ما تکیه زده‌اند؛ جامعه‌ای که شاخص‌ترین بارزه فرهنگی آن پای‌بندی به ارزش‌ها و اصول اخلاقی و التزام به سنت‌های ارج‌مند مبتنی بر رویه مردانه و عیارانه انسانی در میدان مواجهه با خصم خویش در سطوح مختلف است.
حقیقت این است که در چهل سال گذشته، جامعه ما تجربه دردناکی از فروپاشی فراگیر اخلاق جمعی را پشت سر نهاده است و این، عاملی جز جنگ خانمان‌برانداز و وارونه‌ساز موقعیت‌های اجتماعی افراد ندارد. در جنگ و مخصوصاً در جنگ‌های طولانی چند دهه‌ای، افزون بر کشتارهای بی‌رحمانه و سیستماتیک و ویرانگری‌های بی‌پایان شهرها و ساختارهای زیربنایی، یکی از مهم‌ترین اتفاقات که در حوزه زیست معنوی جامعه، به زشتی و درشتی رخ می‌دهد، تغییر جایگاه‌ها و موقعیت‌های اجتماعی نیروهای دخیل و درگیر در جنگ است؛ به گونه‌ای که «اهل»ها و اهالی خیر و خرد و فضیلت و فرزانگی، به زیر کشیده می‌شوند و «نااهلان» و نابخردان بی‌بهره از شعور و شخصیت تربیت‌یافته و اخلاق‌مدار، در موقعیت مقتدر اجرایی امر و نهی قرار می‌گیرند. با درد و دریغ فراوان، این رخ‌داد نامبارک در جریان چهل سال جنگ و جنون و قدرت‌طلبی در کشور ما به وفور اتفاق افتاد و اکنون ما تاوان سنگین و کمرشکن این فروپاشی جبران‌ناپذیر اخلاقی و معنوی را می‌پردازیم. زنده‌ترین و مستندترین دلیل آن نیز جولان جنون‌آسای خیل انبوه کاربران بیکار فیسبوک برای هجمه حرمت‌شکنانه به شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی مطرح و موثر سرزمین مان است؛ کاربرانی که از مجرای ترکتازی‌های بی‌مهار و بی‌محابای خود به حریم خصوصی افراد سرشناس، امرار معاش می‌کنند و حرافی و هتاکی و حرمت‌شکنی، شغل شغالی شان است.
تردیدی نیست که آستان شخصیت‌های شریف و شخیص و شاخص سیاسی و فرهنگی و فرهنگ‌دوستی همچون عطامحمد نور، به اندازه‌ای بلند و سربلند است که هیاهوگری‌های حرمت‌شکنانه فیسبوکی، نمی‌تواند به آن آسیب و گزندی برساند، اما نتیجه‌ای که از این منش و کنش ضد اخلاقی حاصل می‌شود، روسیاهی افزون‌تر عوامل شناخته‌شده استخدام‌کننده عناصر غوغاسالار فیسبوکی است؛ زیرا به گفته مولانای بلخ:
مَه فشاند نور و سگ عو عو کند
هر کسی بر طینت خود می‌تند
