افغانستان و شکست امپراتوری‌ها؛ عملیات یازده سپتمبر بهانه اشغال(۵۱)
در روز ۱۴ سپتمبر جورج بوش در حال و هوای قدرت نظامی امریکا بود. بدیهی می‌نمود که در تقابل با یک گروه و یا با ملت و کشوری فقیر، جورج بوش با اعتماد به نفس از پیروزی سخن می‌گفت
سید عطاءالله مهاجرانی
سخنان و مواضع جورج بوش دوم که به خوبی در کتاب« گزیده سخنرانی های جورج بوش» منتشر شده است، این امکان را به ما می‌دهد، که دقیق و به تفصیل مواضع جورج بوش، در حقیقت مواضع نئوکان‌ها در اشغال افغانستان را بشناسیم و تفسیر کنیم. می توان نکات اصلی و محورهای سخن بوش و نیز تغییر و تطور سخنان و مواضع او را به روشنی بررسی کرد.
یکم: در غروب همان روز حادثه -روز یازدهم سپتامبر- از اتاق بیضی کاخ سفید جورج بوش گفت: « ما بین تروریست‌ها، کسانی که این اعمال را انجام داده‌اند و کسانی که به تروریست‌ها پناه داده‌اند، تفکیکی قائل نیستیم». (۳۵)
دوم: در روز ۱۴ سپتمبر در کاتدرال ملی واشنگتن، جورج بوش از رسالت و مسئولیت تاریخی مقابله با شرّ سخن گفت. واژه « شر» در تمام دوران ریاست جمهوری بوش تبدیل به کلید واژه شد. چنان که می‌دانیم، مدتی بعد در سخنرانی «استیت آف یونیون» از ایران و عراق و کوریای شمالی به عنوان محور شرارت یاد کرد.
در روز ۱۴ سپتمبر جورج بوش در حال و هوای قدرت نظامی امریکا بود. بدیهی می‌نمود که در تقابل با یک گروه و یا با ملت و کشوری فقیر، جورج بوش با اعتماد به نفس از پیروزی سخن می‌گفت. «این واقعه را دیگران با زمان بندی و اهداف خود، آغاز کردند، اما ما آن را در زمانبندی و ساعتی که خودمان بخواهیم، تمام خواهیم کرد». (۳۶)
سوم: می‌توان سخنرانی روز ۲۰ سپتمبر، یعنی ۹ روز بعد از واقعه را تفسیر روشن جورج بوش و نئوکان‌ها از موقعیت امریکا در آن هنگام و یا هنگامه تلقی کرد.
الف: نشانه‌های رویکرد نظامی، ساخت ذهنیت و روحیه نظامیگری در سخنرانی به روشنی دیده می‌شود. جرج بوش از مردم امریکا تشکر می‌کند که با اهدای ۴۰ میلیارد دالر، افزون بر همدردی در ماجرای ۹/۱۱ گام بلند عملی هم برداشته‌اند. نکته مورد توجهم این است که اشاره می‌کند از این مبلغ برای نیازهای قوای نظامی نیز استفاده خواهد شد.
ب: بوش از واقعه ۹/۱۱ به عنوان «جنگ علیه امریکا» یاد می‌کند. بدیهی است، که این تعبیر، نشانه و در واقع راهبرد امریکاست. اشاره می‌کند که امریکا با جنگ آشناست و در تاریخ ۱۳۶ ساله گذشته، امریکا همواره در خاک دیگران جنگیده است. تنها یک روز یکشنبه در سال ۱۹۴۱ در خاک خود مورد حمله قرار گرفت. مراد جورج بوش حمله خسارت بار جاپان به بندر «پرل هاربر» در قبل از ساعت هشت صبح یکشنبه ۷ دسمبر در سال ۱۹۴۱ است. از نظر جورج بوش، ماجرای حمله پرل هاربور، با حمله به نقطه‌ای در مرکز امریکا متفاوت است.
ج: «عملیات ۹/۱۱ توسط گروه تروریستی القاعده سازمان داده شده است. آنها در جستجوی باج خواهی یا پول نبوده‌اند، می‌خواهند دنیا را مطابق ایده و اندیشه خودشان تغییر دهند. تروریست‌ها در بیش از ۶۰ کشور جهان پایگاه دارند. در افغانستان، القاعده در واقع دیدگاه خود را بر طا-لبان اعمال می‌کند. ما در افغانستان شاهد، حاکمیت همین دیدگاه هستیم. مردم افغانستان با ستم و سرکوب طا-لبان روبرو هستند. دختران نمی‌توانند به مکتب بروند، مردم نمی‌توانند در خانه تلویزیون داشته باشند، مردان اگر ریش بلند نداشته باشند، به زندان می‌افتند».
د: امریکا چند درخواست مشخص و روشن از طا-لبان دارد.
۱-تمامی رهبران القاعده را که در خاک شما پنهان شده‌اند، تحویل امریکا بدهید.
۲- تمامی اتباع خارجی از جمله امریکایی‌ها را از زندان های تان آزاد کنید. آنها ناعادلانه زندانی شده‌اند.
۳- از روزنامه نگاران و دیپلمات‌های خارجی و کارگران خارجی حفاظت کنید.
۴- «تمامی پایگاه‌ها و اردوگاه‌ها آموزشی تربیت و تجهیز تروریست‌ها را تعطیل کنید. به امریکا امکان دسترسی به تمامی این اردوگاه ها و اشخاص را بدهید. این درخواست ها برای بحث و مذاکره نیست، طا-لبان بایست به تمامی این درخواست ها عمل کند، بلا فاصله باید عمل کند. طا-لبان بایست تمامی تروریست‌ها را به امریکا تحویل دهد. در غیر این صورت با تروریست ها هم سرنوشت خواهد بود».
ه: «جنگ امریکا با تروریزم آغاز شده است. منتها این جنگ به القاعده محدود نخواهد ماند. این جنگ تا تمامی تروریست‌ها در هر جای جهان ادامه دارد، تا پیدایشان نکنیم، آن ها را در هم نشکنیم و متوقف کنیم، ادامه پیدا می‌کند».
و: «تروریست‌ها دشمن امریکایند، از امریکا نفرت دارند، زیرا امریکا یک کشور آزاد است و بر مبنای دموکراسی اداره می‌شود. آنها می‌خواهند نظام کشورهای اسلامی مانند عربستان و مصر و اردن را تغییر دهند. آنها می‌خواهند، اسرائیل را محو کنند. آنها می‌خواهند، مسیحیان و یهودیان را از آسیا و افریقا اخراج کنند. تروریست‌ها حلقه جدیدی از فاشیزم و نازیزم و اقتدارگرایی اند. آنان راهی را آغاز کرده‌اند که فاشیست‌ها و نازیست‌ها، به پایانش رسیدند».
ز: «ما این جنگ را تا پایان تمامی شبکه‌های جهانی تروریزم ادامه خواهیم داد. هر جایی که شبکه‌های تروریزم باشد، بایست منهدم شود. این جنگ شبیه جنگ با عراق در یکدهه پیش نیست. شبیه جنگ هوایی علیه کوزوو هم نیست. امریکایی‌ها نبایست «انتظار یک جنگ» داشته باشند. این جنگ ادامه دارد. این جنگ فراتر از انتقام گیری از واقعه ۹/۱۱ است. تمامی کشورها و ملت‌هایی که به تروریست‌ها کمک کرده‌اند و یا به آنها پناه داده‌اند، بایست در این جنگ نسبت خودشان را با تروریزم و امریکا مشخص کنند. یا با ما هستند و یا با تروریست‌ها. از فردا هر کشور و دولتی که از تروریست‌ها حمایت کند، از سوی امریکا به عنوان «رژیم متخاصم» شناخته خواهد شد».
ح: «این جنگ، فقط جنگ امریکا نیست، جنگ جهانی علیه تروریزم است. جنگ تمدن‌هاست. جنگ همه کسانی است که به آزادی، پیشرفت، تکثرگرایی و مدارا باور دارند».(۳۷)
