اقدام نیک پاکستان علیه رهبران طالبان؛ آیا راولپندی صادق خواهد بود؟

پیشبرد سیاست‌های خصمانه پاکستان علیه هند و برخی آدرس‌های دیگر در منطقه و جهان از منفذ این گروه‌های تروریستی گذشته و از قوه به فعل در می‌آید، پس در چنین وضعیتی بعید به نظر می‌رسد که پاکستان در اقداماتش صادق باشد.

شکوهمند- خبرگزاری دید
به تازگی اسلام‌آباد اعلام کرد که از تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه رهبران گروه طالبان و شبکه حقانی کاملاً پیروی می‌کند، پیرو آن به وزارت خارجه دستور داد که این تحریم‌ها را عملی کند.
هرچند در نفس خود این امر اقدامی‌ست نیک و می‌تواند مشروعیت مضاعفی را که گروه طالبان در دو سال پسین به دست آورده بود زایل کند، ولی به دلایل مختلف و متقن می‌توان به سیاست‌های اسلام‌آباد شک کرد.
با آن که ظاهراً پاکستان تحریم‌های سازمان ملل متحد را علیه رهبران طالبان رعایت می‌کند، اما هیچ تضمین و میکانیزمی که نشان دهد چنین رویکردی از سوی حکومت پاکستان در عرصه عمل پیاده شود، وجود ندارد.
به نظر می‌رسد حکومت ملکی پاکستان از بیم بازرسی (FATF) برخی رهبران طالبان و شبکه حقانی را در حیطه تحریم‌های سازمان ملل متحد قرار داده است؛ زیرا گروه‌های تروریستی نامبرده به عنوان بازوی نیابتی پاکستان در حوزه جئواستراتژیک و جئوپولتیک عمل کرده و همواره مجری برنامه‌های اسلام‌آباد بوده‌اند.
از جانب دیگر، پیشبرد سیاست‌های خصمانه پاکستان علیه هند و برخی آدرس‌های دیگر در منطقه و جهان از منفذ این گروه‌های تروریستی گذشته و از قوه به فعل در می‌آید، پس در چنین وضعیتی بعید به نظر می‌رسد که پاکستان در اقداماتش صادق باشد.
اکنون دو موضوع مطرح است. گره خوردگی سیاست‌های راهبردی پاکستان علیه هند با این گروه‌ها و روند صلح افغانستان.
حتا اگر در ساده لوحانه ترین وضعیت بپذیریم که استراتژی پاکستان در قبال افغانستان تغییر کرده و گروه طالبان و شبکه حقانی و گروه داعش – شاخه خراسان، عامل سیاست‌های اسلام‌آباد در افغانستان نیستند، باز هم معضله هند و پاکستان به صورت لاینحل باقی می‌ماند، چه ارتش پاکستان هماره با دشمن تراشی هند، حق داشتن و استفاده از گروه‌های تروریستی را برای پیشبرد اهداف نظامی-سیاسی خویش محفوظ می‌داند.
گذشته از این، هر نوع موضع پاکستان در قبال گروه طالبان، شبکه حقانی و گروه داعش، مستقیماً بر وضعیت افغانستان و روند صلح تاثیر می‌گذارد، پس در این صورت می‌پندارم که هرچند حکومت ملکی پاکستان در این اقدام صادق باشد، راولپندی آرام نخواهد نشست و تلاش خواهد کرد که تحریم‌ها را دور زده و کماکان از این گروه‌های تروریستی استفاده ابزاری کند.
با این اوصاف نیاز به یک میکانیزم شفاف، قدرتمند و مسئول است تا جلو دور زدن ارتش پاکستان را از تحریم‌های ملل متحد بگیرد و روند صلح افغانستان به صورت واقعی و قابل لمس رنگ و بوی داخلی بدون دخالت کشورهای منطقه بگیرد.