امام حسین چه کرد، ما چه می‌کنیم!
امام حسین (ع) عزت را جاگزین ذلت کرده و به فرهنگ جهالت نقطه پایان گذاشت، پس رهروان حقیقی آن حضرت نباید احیاگر فرهنگ جهالت باشند؛ زیرا ناخود آگاه به ابزار دست دشمنان اسلام تبدیل شده و اهداف آنان را تطبیق می‌کنند.
افغانستان کشوری که آنرا رنگین کمان اقوام می‌گویند و برادری مذاهب جعفری و حنفی در این مرز و بوم الگوی خوبی برای دیگر کشورها محسوب می‌گردد. مردم این خطه سال‌های سال و در مقاطع مختلف تاریخی در کنار هم با امپریالیست‌ها و استعمارگران مبارزه نموده و طعم تلخ شکست را نصیب آنان کرده است.
با این حال یکی از مراسم‌هایی که برادری و اخوت را به‌نمایش می‌گذارد، بزرگداشت از ایام محرم و عاشورای حسینی است که شیعه و سنی هم‌دوش هم مراسم‌های مختلفی را برگزار می‌نمایند
بدون شک قیام امام حسین (ع) برای احیای انسانیت، امر به معروف و نهی از منکر و دوری از ظلم و استبداد بود و ندای ظلم‌ستیزی را در اذهان تمام بشریت و جهانیان طنین انداز کرد.
عاشورا نماد وحدت، اخوت، عشق، فداکاری و ایثار است که امت خوابیده را از تنگنای ظلمت و ذلت رهانید و به‌سوی ساحل نجات سوق داد.
اسلامی که زیر یوغ ستمگران و ظالمانی چون یزید و امثال وی قرار گرفت و چهره ظلم و ظلم‌گرایی را به خود اختیار کرده بود، با قیام حسین (ع) بیمه شد و جهانگیر گردید.
اینک که صد‌ها سال از نهضت عاشورا گذشته، برماست تا مسیر امام حسین (ع) و۷۲ یار فداکارش را دنبال کرده و اهداف آن حضرت را سر‌مشق زندگی خود قرار دهیم، زیرا حسین (ع) انسانیت را از گرداب ذلت رهانید و بر سکوی نور و ایمان نشاند.
عزاداری، سینه‌زنی، روضه‌خوانی و ذکر مصیبت برای شهدای نینوا امریست که بیشتر مسلمین آنرا دنبال کرده و از قیام عاشورا گرامی‌داشت به عمل می‌آورند، اما برخی‌ها با عملکرد‌های انحرافی، چهره اسلام را خشن جلوه داده و سبب خشنودی دشمنان دیرینه اسلام می‌شوند.
قمه‌زنی و زنجیر‌های تیغ‌دار که نظر به فتوای اکثر مجتهدان حرام و به‌دور از مرام حسین و قیام عاشورا است، شماری زیادی از جوانان مسلمان را درگیر کرده و تفکر حسینی و عزاداری را به خود اختصاص داده، در حالی که این روند شیفتگان اسلام را روگردان کرده و چهره خشنی از دین اسلام نمایش می‌دهند.
اگر به فتواها و گفته‌های بزرگان اسلام و مراجع تقلید رجوع کنیم، به وضاحت تیغ‌زنی (قمه‌زنی) را حرام اعلام کرده‌اند، پس چگونه است که ما خود را مسلمان و پیرو خط فکری امام حسین (ع) می‌دانیم، اما در عمل خلاف جهت روان هستیم. مطمئناً تعداد محدودی از علما که فتوای تیغ‌زنی را صادر می‌کنند یا کم‌سواد هستند و یا هم بی‌سواد که با احساسات و عواطف مردم مسلمان افغانستان بازی می‌کنند.
امام حسین (ع) عزت را جاگزین ذلت کرده و به فرهنگ جهالت نقطه پایان گذاشت، پس رهروان حقیقی آن حضرت نباید احیاگر فرهنگ جهالت باشند؛ زیرا ناخود آگاه به ابزار دست دشمنان اسلام تبدیل شده و اهداف آنان را تطبیق می‌کنند.
دشمنان اسلام در تلاش هستند تا رنگ و بوی وحشت را برچسب دین مبین اسلام زده و خشونت را سرلوحه اسلامیت جلوه دهند، اما همه باید با عملکرد خود جلوه‌گاه اسلام حقیقی شده و به فرهنگ وحشت نقطه پایان بگذاریم.
همانگونه که حسین در میدان رزم نماز را از یاد نبرد و ندای «حی علی الصلاه» را آویزه گوش‌های یاران و تمام مسلمانان جهان کرد، بر ما لازم است تا عبادت، کمک به انسان و انسانیت، وحدت و اخوت را جاگزین عملکرد‌های ناپسند کرده و ادامه دهندگان راه حسین (ع) و یارانش باشیم.
حسین (ع) نماد وحدت بود و در وضعیت کنونی این اصل یک نیاز جدی برای مسلمانان است تا عرصه را بر تفرقه‌افکنان تنگ کرده و ندای «هیهات من الذله» را طنین‌انداز گوش هر آزاده‌ای نمایند.
در اخیر لازم می‌دانم علما و مبلغان دین مبین اسلام با تبلیغ و ترویج آیین حقیقی اسلام و خط مشی قیام عاشورا، مردم به‌ویژه جوانان را از تفکرات جهالت نجات دهند.
