امیدی برای بازگشایی مکاتب نداریم/ سکوت جهان شرم‌آور است

رسول شهزاد- کابل
با گذشت بیش از یک سال از بسته بودن مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم در کشور، شماری از دختران دانش‌آموز می‌گویند که امیدی برای بازگشایی مکاتب ندارند.

شماری از دختران دانش آموز که از رفتن به مکتب باز مانده‌اند می‌گویند که آنها می‌توانند از روش‌های دیگر آموزشی استفاده کرده و هرگز متوقف نمی‌شوند.
سهیلا محمدی یکی از دانش آموزان به خبرگزاری دید‌، می‌گوید: دختران افغانستان امروز با دختران ۲۰ سال قبل تفاوت دارند و هیچ کس نمی‌تواند ما را متوقف سازد».
محمدی می‌افزاید که در ۲۰ سال گذشته نیز موانع سد راه آموزش دختران وجود داشت و بارها و بارها مراکز آموزشی، مراکز تحصیلی از سوی گروه‌های تروریستی هدف قرار گرفت و کسانی که بیشترین آسیب را متحمل شدند دختران و زنان بودند.
به باور وی، شرایط بد امنیتی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نباید مانع برای تحصیل و آموزش دختران باشد و دختران باید به مراکز آموزشی و فرهنگی برای فرا گیری علم و دانش مراجعه کنند.
مکاتب دخترانه فراتر از صنف ششم بیش از یک سال می‌شود که مسدود است؛ هرچند اخیراً ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی طا-لبان در ترکیه گفته است که این مکاتب حتما باز خواهد شد.
مقام‌های بلندپایه طا-لبان در یک سال گذشته همواره تاکید کرده‌اند که روی برنامه‌ای برای بازگشایی مکاتب دخترانه کار می‌کنند، اما تاهنوز عملاً اقدامی صورت نگرفته است.
صدیقه غلامی یکی دیگر از دانش‌آموزان می‌گوید: دیگر از بازگشایی مکاتب ناامید شده‌ایم، در ماه‌های اول امیدوار بودیم که مکاتب بازگشایی شود ولی طا-لبان به هیچ یک از تعهدات شان عمل نکرده است.
طیبه حسینی می‌گوید که بعد از حاکمیت طا-لبان تا کنون نتوانسته است به هیچ کورس یا نهاد شخصی برای آموزش مراجعه کند، چون وی در مکتب دولتی درس می‌خواند و حالا که مکاتب بسته است خانواده وی توان پرداخت فیس آموزش او را ندارد.
وی می‌گوید که جهان چشم شان را بسته و گوش شان را گرفته تا صدای اعتراض زنان و دختران افغانستان را نشود، در حالی که همین کشورها در ۲۰ سال گذشته برای رشد و ارتقای ظرفیت زنان پول‌های هنگفت را مصرف کردند.
از سوی دیگر، احسان الله الهام یکی از استادان یک آموزشگاه خصوصی می‌گوید که حضور دختران بسیار کمرنگ شده و انگیزه آموزش و کار برای دختران وجود ندارد.
حکیمه یکی دیگر از دختران که از رفتن به مکتب بازمانده است می‌گوید که کشورهای غربی که مدعی حمایت از حقوق زنان بودند، امروز در برابر بزرگترین نقض حقوق زنان و دختران در افغانستان سکوت کرده‌اند.
این در حالی است که از یک سال گذشته به این طرف، نهادهای بین‌المللی همواره از بسته بودن مکاتب دخترانه ابراز نگرانی کرده‌اند.