انتخابات در فضای بدبینی و فساد

این که چرا هیچ‌گونه باور و اعتماد به کار کمیسیون‌های انتخاباتی وجود ندارد، پاسخ بسیار روشن است و آن این که کمیسیون‌های انتخاباتی برخورد مسئولانه با برگزاری انتخابات و شرکت مردم در این فرآیند ندارند.

بحث برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این روزها جدی تر شده است. ظاهراً انتخابات در همان تاریخ ششم میزان همزمان با دو انتخابات دیگر برگزار خواهد شد. اما، حرف حسابی این خواهد بود که انتخابات ریاست جمهوری با انبوهی از بد‏بینی‏ها برگزار خواهد شد.
کاری هم صورت نگرفت که حداقل از میزان این بد‏بینی‏ها کم شود. کمیسیون‌های انتخاباتی به ویژه کمیسیون انتخابات که مسئولیت داشت و دارد، در این قسمت کار به خصوصی انجام نداد.
جریان‌های سیاسی، نامزدان انتخابات ریاست جمهوری، نهادهای ناظر بر انتخابات و… افکار عمومی کشور هیچ کدام نسبت به عملکرد کمیسیون انتخابات اعتماد ندارند.
این که چرا هیچ‌گونه باور و اعتماد به کار کمیسیون‌های انتخاباتی وجود ندارد، پاسخ بسیار روشن است و آن این که کمیسیون‌های انتخاباتی برخورد مسئولانه با برگزاری انتخابات و شرکت مردم در این فرآیند ندارند.
انتخابات پارلمانی ۲۸ و ۲۹ میزان با جهانی از تقلب و تخطی برگزار شد. کمیسیون‌های انتخاباتی نتوانستند یا نخواستند که عدالت انتخاباتی تامین شود و حافظ انتخاب مردم باشند.
چهار ماه دیگر تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری فاصله داریم، مردم بدون شک در انتخابات پیش رو به گونه پررنگ پای صندوق‌های رای نخواهند رفت.
درست است که تهدیدات گروه طالبان و ناامنی‌ها یکی از چالش‌های جدی انتخابات است اما، نباید فراموش کرد که اگر مردم بخواهند، در وصف همین تهدیدات هم به گونه گسترده در انتخابات شرکت می‌کنند.
در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۴ و همین طور انتخابات پارلمانی حضور مردم خیلی کمرنگ نبود.
اگر کمیسیون انتخابات و رهبری حکومت به دنبال شرکت گسترده مردم در انتخابات است، بایستی در این چهار ماه دست به اقداماتی بزنند که منجر به اعتماد سازی شود. حضور سراسری مردم در انتخابات یکی از شاخص‌های مردم‌سالاری است.
با تکرار تقلبات گسترده و تخطی‌های انتخاباتی، کمیسیون انتخابات برای برگزاری یک انتخابات سالم‌تر هیچگاه درس نگرفت. انتظار داریم که کمیسیون انتخابات از انتخابات پارلمانی درس بگیرد و اجازه ندهد بار دیگر شاهد یک رسوایی در ششم میزان باشیم.
انتخابات ششم میزان از حساسیت بالایی برخوردار است و این موضوع را رهبری کمیسیون‌های انتخاباتی باید درک کنند. تقلب در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۴ منجر به شکل‌گیری یک حکومت توافقی شد و این بار اگر نتایج انتخابات جنجالی شود، بدون شک که بحرانی خواهد شد.
یکی از عوامل که ممکن جنجالی شدن انتخابات را تبدیل به یک بحران تمام عیار کند، کشیدگی و فاصله میان شخص آقای محمد اشرف غنی با دیگر نامزدان و احزاب سیاسی است. بی‌اعتمادی در سیاست افغانستان در اوج خود رسیده است و اگر اوضاع همین طور پیش برود که وجود دارد، جنجالی شدن انتخابات از مدیریت بیرون خواهد بود.
اکنون افغانستان برای جامعه جهانی و به ویژه ایالات متحده امریکا آن اهمیت گذشته را ندارد. تازه قرار نیست که با جنجالی شدن انتخابات، نسخه پیشنهادی جان کری محقق شود و گره گشا باشد. تبعات یک حکومت توافقی در این چند سال برای همگان هویدا است. چنین حکومتی حتا منافع کاخ سفید را نیز می‌تواند تهدید نماید. رسانه‌های غربی بارها گزارش کردند که عملکرد حکومت وحدت ملی منافع امریکا را سخت آسیب زده است.
با این وجود چگونگی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و شکل‌گیری حکومت دقیقاً وابسته به عملکرد کمیسیون انتخابات است.