ایالات متحده بیش از اسامه بن لادن افراط گرایی را در افغانستان رواج داد

ایالات متحده به عنوان بخشی از به اصطلاح جنگ علیه تروریزم به افغانستان حمله کرد، اما در نهایت این کشور را به بستری حاصلخیزتر برای پرورش تروریست‌ها تبدیل کرد

منبع: الجزیره
یکی از موضوعات تکراری در پوشش رسانه‌ای خروج ایالات متحده از افغانستان این است که پس از ۲۰ سال، تریلیون‌ها دالر و هزاران تلفات جانی، امریکا افغانستان را با همان وضعیت نابسامان قبل از هجوم خود به این کشور ترک کرد.
امروز شرایط در افغانستان بدتر شده است. افغان‌ها آسیب‌های روحی و خشونت را متحمل شده‌اند. آنها احساس می‌کنند که توسط یک نیروی خارجی مورد خیانت قرار گرفته‌اند که گفته می‌شد برای کمک به آن‌ها آمده بود، اما در نهایت آن‌ها را در وضعیتی بدتر رها کرد.
افغان‌ها در محرومیت اقتصادی با یک میلیون کودک در معرض خطر گرسنگی زندگی می کنند. آنها همچنین فرصت‌های آموزشی بسیار محدودی دارند. میلیون‌ها کودک افغان قادر به رفتن به مکتب نیستند و امید کمی به آینده دارند.
از نظر افغان‌ها، این قربانیان فقط آمار نیستند و نمی‌توان آن‌ها را به عنوان خسارت جانبی در نظر گرفت. آنها پدر، مادر، پسر و دختری از یک خانواده هستند که توسط بمب‌های امریکایی یا به دلیل حضور امریکا به قتل رسیده‌اند. هر یک از این قتل‌ها زخمی بر قلب افغانستان است.
امریکا پس از ۲۰ سال اشغال، اوایل سال جاری افغانستان را ترک کرد و افغان‌ها با خطر افراط گرایی دوباره روبرو هستند، شاید حتی بیشتر از قبل از سال ۲۰۰۱. این به این دلیل است که ایالات متحده موقعیتی را در افغانستان ایجاد نکرده است که مردم بتوانند برای یافتن یک مسیر سازنده حمایت لازم را دریافت کنند.
افغانستان آسیبی دید که ایالات متحده نقش مهمی را در ایجاد آن ایفا کرد. اکثر جوانان افغان امروز هیچ فرصت و پشتیبانی و امیدی به آینده ندارند. در ۲۰ سال گذشته، ایالات متحده تریلیون‌ها دالر برای فعالیت‌های نظامی خود در افغانستان هزینه کرد، اما نتوانست به طور هوشمندانه در خدمات آموزشی و صحت در این کشور سرمایه گذاری کند.
این کشور نتوانست تلاش‌های خود را بر ایجاد زیرساخت‌های فیزیکی قوی و یک اقتصاد شکوفا متمرکز کند تا به افغان‌ها اجازه دهد از ذخایر عظیم لیتیوم خود بهره ببرند. امریکا همچنین نتوانست یک سیستم قانونی کارآمد برای کاهش فساد در یکی از فقیرترین و فاسدترین کشورهای جهان ایجاد کند.
ایالات متحده به عنوان بخشی از به اصطلاح جنگ علیه تروریزم به افغانستان حمله کرد، اما در نهایت این کشور را به بستری حاصلخیزتر برای پرورش تروریست‌ها تبدیل کرد. درسی که غرب باید از مداخلات متعدد خود در افغانستان بگیرد این است: افرادی که هیچ امید یا شبکه حمایتی برای کمک به مقابله با آسیب‌های خود ندارند، به اهداف آسانی برای افراطی شدن تبدیل می‌شوند، زیرا آنها ناامیدانه به دنبال راهی برای توانمندسازی، عدالت، قدرت و ثروت می‌گردند.
در سال ۲۰۰۱ سال قبل از حمله امریکا، افغانستان در فهرست جهانی تروریزم رتبه ۱۶ را داشت. پس از ۲۰ سال اشغال، افغانستان دیگر آن موقعیت را ندارد. بلکه رتبه اول است و این امریکا بود که به این کشور کمک کرد تا به این جایگاه برسد.