تعبیر خواب دوحه؛ کنفدراسیون افغانستان در راه است

روسیه، امریکا، چین، هند و ایران اجازه نخواهند داد که غرب و شمال زیر کنترول پاکستان برود. اما پاکستان می‌تواند به کمک اعراب و چین و تکیه بر طالبان، شبکه حقانی و حزب اسلامی با بهره‌گیری از ضعف کابل و ندانم‌کاری‌های واشنگتن در یک معامله حاکمیت خود را بر مناطق پشتون‌نشین «تینگ» نماید.

در سال ۲۰۱۴ در یک کنفرانس بین‌المللی هشدار دادم که ساختار آینده نظام در کشور کنفدرالی خواهد بود؛ در سیمای کنفدراسیون شمال- جنوب.
در شرق وجنوب: امارت اسلامی پشتونستان طالبان
در شمال و غرب: جمهوری اسلامی خراسان مجاهدان. کابل هم پایتخت مشترک خواهد شد.
متاسفانه در اثر لغزش‌های سیستماتیک امریکا و دولت حاکم بر کابل و توطئه‌ها و دسایس پاکستان و اعراب دو فرهنگ متفاوت، دو شیوه زندگانی و تفکر مختلف و ارزش‌های مختلف ایجاد شده که با هم آشتی ناپذیر است.
مناطق پشتون نشین هم کاملاً زیر کنترول پاکستان است.
تنها راه جلوگیری از این گونه تحول اوضاع هم این است که دولت، پیش از پیش ساختار نظام را به گونه‌ای مهندسی کند که پاکستان نتواند ساختار مطلوب خود را بر امریکا و کابل تحمیل کند. دردمندانه در پنج سال گذشته کابل فرصت‌های خوبی را از دست داد.
چنین بر می‌آید که اکنون کار به همین سو پیش می‌رود. روسیه، امریکا، چین، هند و ایران اجازه نخواهند داد که غرب و شمال زیر کنترول پاکستان برود. اما پاکستان می‌تواند به کمک اعراب و چین و تکیه بر طالبان، شبکه حقانی و حزب اسلامی با بهره‌گیری از ضعف کابل و ندانم‌کاری‌های واشنگتن در یک معامله حاکمیت خود را بر مناطق پشتون‌نشین «تینگ» نماید.
دردمندانه اختلافات تباری و زبانی هم با مهندسی ماهرانه پاکستان، پیروزمندانه دامنه یافته و چنان ژرف شده است که برگشت ناپذیر می‌نماید. اکنون آخرین شانس‌ها برای حل این مشکل در حال از دست رفتن است.
کنفرانس دوحه گام نخست در این راستا است.
دردمندانه ارگ در خواب افیونی تاریخ فرو رفته و بر آن است که شاید «دستی از غرب برون آید و کاری بکند.»
به قول معروف:
خانه از پای بست ویران است
خواجه در فکر نقش ایوان است
اما آخرین شانس را از دست می‌دهد.
اما هنوز هم فرصت هست تا کمیسیونی برای ویرایش قانون اساسی و ساختار نظام گماشته شود. هرگونه اهمال در این زمینه پیامدهای وحشتناکی خواهد داشت.