توافق صلح امریکا ـ طالبان؛ تجدید حیات داعش

داعش، القاعده و طالبان در افغانستان هر زمانی ‌که رهبران خود را از دست داده‌اند، فوراً جانشین آنان را تعیین کرده‌اند، یعنی این گروه‌ها برنامه مشخصی برای ادامه فعالیت‌های خود دارند.

برخی از کارشناسان امریکایی هشدار داده‌اند که با اجرای توافق امریکا و طالبان، شبکه القاعده دوباره در افغانستان فعال خواهد شد.
بروس هافمن عضو مرکز تحقیقات ارتباط خارجی امریکا گفته است این توافق، موجب افزایش افراط‌گرایی در آسیای جنوبی خواهد شد.
آقای هافمن گفته است که در نتیجه این پیمان، آسیای جنوبی در تاریکی فروخواهد رفت و شبکه القاعده دوباره در منطقه، به ویژه در افغانستان فعال خواهد شد.
به گفته آقای هافمن، بازداشت اسلم فاروقی رهبر شاخه خراسان داعش توسط نیروهای امنیتی افغان بسیار مهم است، اما متاسفانه داعش، القاعده و طالبان در افغانستان هر زمانی ‌که رهبران خود را از دست داده‌اند، فوراً جانشین آنان را تعیین کرده‌اند، یعنی این گروه‌ها برنامه مشخصی برای ادامه فعالیت‌های خود دارند.
این هشدارها اگرچه در پی به صدا درآوردن زنگ خطر برای مقامات امریکا و افغانستان و دنیایی است که برای مبارزه با تروریزم در افغانستان هزینه کرده است، اما در ذات خود حرف تازه‌ای نیست؛ زیرا پیشتر از هشدارهای کسانی همچون هافمن، این خود گروه طالبان بود که پس از امضای توافقنامه صلح با امریکا آن را به مثابه «پیروزی خود» و «شکست امریکا» تعبیر و تفسیر کرد و رؤیای برافراشتن پرچم سفید امارت اسلامی را در سر پروراند؛ رؤیایی که در صورت تعبیر و تحقق، مطمئناً راه را برای بازگشت و احیای افراطی‌های القاعده نیز باز و هموار می‌کند و از هیچ تلاشی برای توسعه قلمرو آن فروگذار نخواهد کرد.
نکته بنیادی در این خصوص، این است که استقرار دوباره امارت اسلامی، نه‌تنها القاعده فروپاشیده را در افغانستان، احیا خواهد کرد، بلکه شاخه‌ها و شُعَب دیگر آن در عراق و سوریه و سومالیا و لیبیا و مراکش و تونس را نیز حیات دوباره خواهد بخشید و و آنان را به از سرگیری فعالیت دهشت‌افکنانه، برخواهد انگیخت. این برای آن است که پیوند طالبان و القاعده، پیوندی عمیقا ایدئولوژیک و مبتنی بر استوارترین باورهای افراطی در مواجهه با نیروها و نظام‌های مغایر رویه و روند شکل‌گیری نهادی و نهایی آن دو است؛ به گونه‌ای که تشکیل دولتی که طالبان در رأس هرم قدرت آن قرار داشته باشند، بدون تردید آرمان مهم همه افراط‌گرایان به ویژه القاعده و رهبران آن است.
بر پایه این حقیقت انکارناپذیر، بازگشت طالبان به قدرت، که برخی تصور می‌کنند با امضای توافقنامه صلح میان این گروه و امریکا، ممکن و میسر شده است، افغانستان را به بهشت امنی برای تروریست‌های بین‌المللی تبدیل خواهد کرد و زمینه احیا و رشد جریان‌های رادیکالی شبیه القاعده را مساعدتر از هر زمان دیگری خواهد ساخت.
در این میان، جدا از جدیت دولتمردان افغانستان برای پاسداری از ارزش‌های مدرن و مدنی فراهم‌آمده در دو دهه گذشته، قدرت‌های حامی نظام سیاسی کشور، به ویژه ایالات متحده امریکا نسبت به حفاظت و حراست از دستاوردهای مشترک خود با دولت افغانستان، مسئولیتی مضاعف دارند.