این آمادگی مردم برای قربانی و «نه» گفتن به تروریزم و دهشت‌افگنی یعنی این که به آزادی باورمند هستند، عدالت می‌خواهند، دمکراسی را وسیله آزاد زیستن می‌دانند، جمهوریت را وسیله بقای نظام و انتخابات را عامل تحکیم نظام و پایبندی به جمهوریت می‌خوانند.
سرانجام پس از دو ماه پیکار‌های انتخاباتی و ۴۸ ساعت دوره سکوت، انتخابات ریاست جمهوری صبح امروز آغاز شد و شهروندان افغانستان برای تعیین سرنوشت شان و انتخاب رییس جمهور به پای صندوق‌های رای رفتند.
با آنکه انتخابات سال ۲۰۱۴ ریاست جمهوری و انتخابات پارلمانی سال گذشته سبب بی‌اعتمادی گسترده مردم افغانستان شد، ولی صبح امروز افغان‌ها یکبار دیگر حماسه آفریدند و برای بقای نظام و جمهوریت رای دادند. انتخابات مهم‌ترین اصل در نظام مردم‌سالاری و قانونمندی است که شهروندان با استفاده از حق رای خود، شخص و یا اشخاصی را برای مدت معین برای اداره امور مملکت انتخاب می‌کنند و شهروندان افغانستان نیز امروز به این اصل قانونی لبیک گفتند.
در حالی که زمزمه‌هایی از حضور کمرنگ مردم در روند رای‌دهی، تقلب، مشکلات تخنیکی و فهرست رای‌دهندگان به گوش می‌رسد، ولی خوشبختانه کمیسیون انتخابات در همان ساعات اولیه برای این مشکلات راه‌حل پیشنهاد کرد و تا حد زیادی به آن رسیدگی شد. بدون شک می‌توان گفت که انتخابات امروز (ششم میزان) متفاوت‌تر از انتخابات‌های قبل بود و شفافیت در آن به وضاحت دیده می‌شد.
در کنار این موضوعات، حضور گسترده و پر رنگ زنان در صفوف رای‌دهندگان و حاضر شدن برای تعیین زعیم آینده کشور از نکات قوتی بود که در انتخابات امروز وجود داشت. زنان افغانستان اعم از دختران جوان تا پیر‌زن ۹۴ ساله به پای صندوق‌های رای رفتند و به نامزد مورد نظر رای دادند.
با توجه به این که انتخابات یک فرایند بزرگ برای حفظ دستاوردهای ۱۸ ساله مردم افغانستان می‌باشد، حضور زنان که نیمی از پیکر این مرز و بوم را شکل می‌دهند، در روند مردم‌سالاری (انتخابات) بسا مهم، ارزنده، سازنده و تأثیرگذار است. باید یادآور شویم که در چندین انتخابات گذشته زنان به نوعی در صحنه رای‌دهی حضور می یافتند، ولی ششم میزان چهره تازه‌ای از لبیک گفتن زنان به دمکراسی را به‌نمایش گذاشت.
با این همه، در حالی که گروه طالبان مخالفت شدید خود را در مورد انتخابات اعلام کرده بود و تهدید کردند که مراکز رای‌دهی را هدف حملات شان قرار می‌دهد، با آن‌هم مردم افغانستان حمایت گسترده‌ای از این روند به اجرا گذاشتند. این حمایت اما در شرایط کنونی و در وضعیتی که افغانستان در پرتگاه بحران و ناامنی قرار دارد و از سویی هم بگومگو‌های «امارت اسلامی» قبل از لغو مذاکرات صلح بین طالبان و امریکا جریان داشت، نه گفتن به تحجر و گفتمان‌های دمکراسی‌ستیز می‌باشد.
باید گفت که مردم افغانستان برای حفظ نظام جمهوریت و دمکراسی میلیون‌ها قربانی تقدیم کردند، هزاران تن بی‌پدر شدند، هزاران تن بی‌مادر شدند، هزاران تن بی‌فرزند شدند و صدها مادر به‌خاطر درد از دست دادن فرزند خود به‌جای اشک، خون گریه کردند. این آمادگی مردم برای قربانی و «نه» گفتن به تروریزم و دهشت‌افگنی یعنی این که به آزادی باورمند هستند، عدالت می‌خواهند، دمکراسی را وسیله آزاد زیستن می‌دانند، جمهوریت را وسیله بقای نظام و انتخابات را عامل تحکیم نظام و پایبندی به جمهوریت می‌خوانند.
انتخابات امروز و حضور مردم در پای صندوق‌های رای برای تعیین سرنوشت شان، ثابت کرد که افغان‌ها نمی‌خواهند به عقب برگردند و بر عکس جمهوریت را پیروز و جهالت را «نه» گفتند.
