حکمتیار رهبر یک حزب مشروع یا فرمانده شبه‌نظامیان تسلیم شده
واقعیت این است که حکمتیار رهبر حزب اسلامی افغانستان نیست. در هیچ یک از سند‌های وزارت عدلیه، از حکمتیار به عنوان رهبر حزب اسلامی افغانستان یاد نشده است. حکمتیار فرمانده یک گروه شورشی بود. گروهی که در سال ۲۰۰۲ دست به شورش زد، مشروعیت روند سیاسی پس از بن را نپذیرفت و با القاعده هم‌پیمان شد.
آقای حکمتیار فرمانده شبه‌نظامیانی که حکومت وحدت ملی با او صلح کرد، روز گذشته یک طرح مکتوب برای برگزاری انتخابات پارلمانی به کمیسیون مستقل انتخابات، پیشکش کرد.
جالب این بود که آقای حکمتیار با مدیران ارشد کمیسیون مستقل انتخابات نشست خبری مشترک برگزار کرد. شگفت‌انگیزتر از آن استقبال ارگ از این رفتار حکمتیار بود. شاه‌حسین مرتضوی سخنگوی ریاست‌جمهوری گفت که حکمتیار طرح مکتوب بیرون داده است و سیاست‌مداران منتقد دیگر هم، باید طرح‌های مکتوب اصلاحی بیرون دهند و تیر در تاریکی رها نکنند.
بیرون دادن طرح‌های اصلاحی مکتوب از سوی احزاب سیاسی اقدام متعارف و هنجارمند است و همه از آن استقبال می‌کنند، اما سوال اصلی این است که حکمتیار از کدام جایگاه حقوقی طرح بیرون می‌دهد؟ در نامه‌های خبری رسمی دولتی گفته می‌شود که حکمتیار رهبر یک تنظیم شناخته شده است. حکومت پیوسته حتا در نشست‌های جهانی اعلام می‌کند که یکی از دست‌آوردهایش صلح با حکمتیار و حزب آقای حکمتیار است، اما این گفته‌ها واقعیت ندارد. واقعیت این است که حکمتیار رهبر حزب اسلامی افغانستان نیست. در هیچ یک از سند‌های وزارت عدلیه، از حکمتیار به عنوان رهبر حزب اسلامی افغانستان یاد نشده است. حکمتیار فرمانده یک گروه شورشی بود. گروهی که در سال ۲۰۰۲ دست به شورش زد، مشروعیت روند سیاسی پس از بن را نپذیرفت و با القاعده هم‌پیمان شد.
در آن زمان جنگجویان آقای حکمتیار به اذعان خود ایشان، بن‌لادن را از توره بوره فرار دادند و به کوه‌های کنر بردند. نوشته‌های روزنامه‌های غربی هم نشان می‌دهد که ملکیت‌های آقای حکمتیار در بلوچستان ایران از جمله یک باغ ایشان در اختیار خانواده بن‌لادن و رهبران فراری القاعده، قرار گرفت. سپاه پاسداران ایران ملکیت‌های حکمتیار را در ولایت بلوچستان آن کشور در اختیار فراری‌های القاعده و خانواده‌های‌شان قرار داده بود. اعضای خانواده بن لادن، محفوظ الموریتانی و سیف العدل از رهبران القاعده در ملکیت‌های مربوط به گروه آقای حکمتیار در ایران، نگهداری می‌شدند. به نوشته زلمی خلیل‌زاد سفیر پیشین امریکا در کابل، حکمتیار قصد داشت که جرگه بزرگ اضطراری سال ۱۳۸۱ را تخریب کند و محمدظاهر، شاه پیشین افغانستان را که سخنران اول این مجلس بود، بکُشد. در آن زمان، وزارت داخله و ریاست عمومی امنیت ملی برخی از جنگجویان وفادار به حکمتیار را که قصد تخریب‌کاری داشتند بازداشت کردند. آقای حکمتیار ۱۷ سال جنگید و پس از آن با حکومت وحدت ملی توافق‌نامه صلح امضا کرد، عفو شد و به گفته داکتر عمر زاخیل‌وال سفیر کبیر افغانستان در اسلام‌آباد، از پاکستان به کابل آمد.
ناگفته نماند که آقای حکمتیار با حامد کرزی هم مذاکره و نامه‌نگاری کرده بود و نماینده‌گان ایشان از پاکستان برای مذاکره با کرزی به کابل می‌آمدند. اما در سال ۱۳۸۲ در همان سالی که حکمتیار هم‌پیمان القاعده بود، آقای عبدالهادی ارغندیوال و یازده تن دیگر از اعضای سابقه‌دار حزب اسلامی به کابل آمدند و بر مبنای احکام قانون اساسی جدید افغانستان، سازمانی را به نام حزب اسلامی در وزارت عدلیه کشور ثبت کردند، مجوز قانونی گرفتند و به فعالیت آغاز کردند. آقای ارغندیوال از جایگاه رییس حزب اسلامی، در آن زمان اعلام کرد که اکثریت اعضای شورای اجرایی حزب اسلامی با او هستند و این اعضا، حکمتیار را از رهبری حزب برکنار کردند. در آن زمان، دیگر تنظیم‌های جهادی هم به وزارت عدلیه مراجعه کردند و خودشان را به عنوان احزاب مدرن ثبت اسناد دولت کردند. حزب اسلامی به رهبری آقای ارغندیوال ۱۷ سال است که فعالیت قانونی دارد. حزب آقای ارغندیوال در بسیاری از ولایات دفتر داشت، در انتخابات شرکت کرد، در کابینه وزیر داشت/دارد و از جایگاه یک حزب قانونی به اوضاع و تحولات کشور، پاسخ می‌داد. رهبر حزب اسلامی بر مبنای اسناد قانونی دولت و وزارت عدلیه، آقای ارغندیوال است. در هیچ یک از اسناد وزارت عدلیه نام حکمتیار حتا به عنوان عضو یک حزب فعال و ثبت شده نیامده است. حکمتیار بر مبنای کدام قانون و اسناد، نام و رهبری حزب اسلامی را یدک می‌کشد؟
حزب آقای ارغندیوال نه کدام کنگره برگزار کرده، نه عضویت آقای حکمتیار را در حزبش پذیرفته و نه حکمتیار را رسماً به عنوان رییس حزب، درج اسناد دولتی کرده است. حکمتیار جایگاه حقوقی ندارد. هیچ منطق ندارد که حکمتیار خودش را رهبر حزب اسلامی بخواند.
رهبری حکتمیار از حزب اسلامی به زمان جهاد برمی‌گردد که در آن زمان هیچ کدام از احزاب جهادی به نسبت این که با حکومت کابل در جنگ بوده و آن را به رسمیت نمی‌شناخته به صورت رسمی ثبت نشده بودند، اما نظام جدید احزاب را ملزم به ثبت و راجستر ساخت که نام حکمتیار به عنوان رهبر یا رییس حزب اسلامی در هیچ کدام از احزاب ثبت شده وجود ندارد.
کمیسیون مستقل انتخابات و حکومت هم باید پاسخ بدهند که به چه دلیل، حکمتیار را رهبر یک حزب عنوان می‌کنند. حکمتیار کی از وزارت عدلیه مجوز گرفته است؟ او تازه صلح کرده و به قول سخنگویش هنوز جنگجویان مسلح دارد. معنای این حرف این است که حکمتیار رهبر یک دسته شبه‌نظامی است که با دولت صلح کرده و هویت قانونی ندارد. وزارت عدلیه به جای این که اعتراض کند و بگوید که کسی به نام حکمتیار به عنوان رهبر یک حزب سیاسی نزد آنان رسمیت ندارد، سکوت اختیار کرده است.
بیژن
