محمدکریم خلیلی رهبر حزب وحدت اسلامی می‌گوید که حملات مشخص در مناطق خاص مصداق بارز نسل‌کشی است و حکومت باید روشن بسازد که مسئول نسل‌کشی هزارهها چه کسانی اند.
ضمیر محب – خبرگزاری دید
به گزارش خبرگزاری دید، محمدکریم خلیلی که امروز یک‌شنبه(۲۳ جوزا) در یک کنفرانس خبری پیرامون وضعیت پیش‌آمده در کشور صحبت می‌کرد، گفت که حملات مشخص که در مناطق خاص صورت می‌گیرد، مصداق بارز نسل‌کشی است و هیچ توجیهی ندارد.
آقای خلیلی گفت که حکومت نباید در برابر دادخواهی مردم هزاره سکوت کرده و از تامین امینت این مردم شانه خالی کند. به گفته او «دادخواهی و عدالت‌خواهی هزارهها برای به رسمیت شناختن نسل‌کشی این قوم به معنای تفرقه‌افگنی و انتقاد از گروه‌های خاص قومی نیست».
همچنین رهبر حزب وحدت اسلامی از حکومت خواست که مسئول نسل‌کشی هزارهها را به مردم معرفی کند و روشن بسازد که پشت این جنایات دست چه کسانی است.
به گفته او «حکومت مجبور نکند که مردم هزاره خود دست به دفاع بزنند و این کار به نفع کشور نیست، حکومت باید بداند که این مردم می‌توانند حق خود را از راه‌های دیگر هم بگیرند، اما شرایط حساس کشور را درک می‌کنند».
از سویی هم، او در باره پروسه صلح صحبت کرده و گفت: متاسفانه سرعت جنگ نسبت به سرعت پروسه صلح بیشتر شده است، وضعیت کشور نگران‌کننده است و جنگ در هر گوشه و کنار کشور افزایش یافته است و مردم همه روزه قربانی می‌شوند.
آقای خلیلی علاوه کرد: به صلح تحمیلی که جایگاه مردم در آن تعریف نشود، تن نمی‌دهیم، صلح باید توافقی باشد و به اساس هم‌پذیری شکل بگیرد نه به اساس سازش سیاسی.
او با انتقاد از کارگزاران پروسه صلح گفت که کارگزاران صلح هم در برابر هزارهها بی‌عدالتی می‌کنند و در تلاش حذف هویت این قوم هستند.
محمد کریم خلیلی خطاب به طالبان گفت که راه‌حل افغانستان خشونت و جنگ و انحصارطلبی نیست؛ اگر در پروسه صلح روحیه انحصارطلبی حاکم باشد، بحران افغانستان حل نخواهد شد، اگر در پروسه صلح اندک غفلت شود جنگ خانمان سوز رخ خواهد داد.
رهبر حزب وحدت اسلامی خاطرنشان کرد که گروه طالبان به عنوان شهروند پذیرفتنی است؛ اما امارت اسلامی و تمامیت‌خواهی این گروه به هیچ وجه پذیرفتنی نیست.
قابل یادکرد است که پس از حمله خونین ۱۸ ثور که بر مکتب سیدالشهدا در غرب کابل انجام شد و در آن ۸۷ دانش‌آموز جان باخته و بیش از ۱۵۰ تن دیگر زخم برداشت، شماری از نهادهای حقوق بشری و کارشناسان حملات هدفمند علیه مردم هزاره را نسل‌کشی خواندند و خواستار به رسمیت شناختن آن از سوی حکومت افغانستان، سازمان ملل متحد و جامعه جهانی شدند.
