آخرین اخبارافغانستانتحلیلسیاست

خشونت‌ها همچنان ادامه دارد، اما کسی نمی‌خواهد در مورد آن صحبت کند

ایالات متحده به گونه گفتاری با طالبان توافق کرده بود تا کاهش خشونت‌ها بعد از امضای توافق‌نامه در ماه فبروری به گونه‌ای که از سوی مردم افغانستان احساس شود، همچنان ادامه یابد. طالبان اما گفتند که چنین توافقی نکردند.

ترجمه و تلخیص: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
چنانچه خاطرات آرامش نسبی آتش‌بس عید قربان محو می‌شود، گفت‌وگوهای مستقیم بین دولت و طالبان باید آغاز شود، به نظر می‌رسد زمان مناسب است تا به آنچه در این جنگ از زمان امضای توافق‌نامه دوحه رخ داده، نگاهی بیندازیم. ایالات متحده تا حد زیادی از درگیری خارج بود. در عین حال، خشونت‌ها بین طالبان و نیروهای امنیتی کاهش نیافت، گرچه ماهیت و جغرافیای جنگ تغییر کرد. خشونت‌ها از سوی شورشیان نیز کمی مبهم شد و عامل بسیاری حملات نامعلوم و نامشخص باقی ماند. گرچه، درگیری‌ها در سال ۲۰۲۰ همانند سال ۲۰۱۹ مرگبار بود، اما طالبان و نیروهای امنیتی اکنون حملات خود را زیاد منعکس نمی‌سازند و به جای اغراق در اقدامات و اعمال خود، آن را به حد اقل رسانده است.
سال ۲۰۲۰ از یک سو با توافق امریکا و طالبان و دورنمای مذاکرات میان‌افغانی و از سوی دیگر با ادامه خشونت‌ها برجسته شد. تا اواسط ماه جولای، ایالات متحده چندین هزار سرباز خود را از افغانستان خارج کرد و شمار این نیروها را از حدود ۱۳ هزار به ۸ هزار و ۶۰۰ نفر کاهش داد. واشنگتن همچنان از داشتن نقش مستقیم در درگیری، به جز حملات هوایی برای دفاع از نیروهای امنیتی افغانستان، خودداری کرد.
ایالات متحده به گونه گفتاری با طالبان توافق کرده بود تا خشونت‌ها بعد از امضای توافق‌نامه در ماه فبروری به گونه‌ای که از سوی مردم افغانستان احساس شود، همچنان ادامه یابد. طالبان اما گفتند که چنین توافقی نکردند.
در همین حال، نیروهای امنیتی افغانستان هرچند نخست بعد از توافق‌نامه ۲۹ فبروری خویشتنداری کردند، اما به تاریخ ۷ اپریل به دلیل ادامه حملات طالبان به حالت تدافعی فعال درآمدند. پس از حمله بر شفاخانه‌ای در دشت برچی کابل، رییس جمهور غنی دستور داد نیروهای امنیتی به حالت تهاجمی درآید. هیچ گروه مسئولیت حمله به شفاخانه زایشگاه در کابل را بر عهده نگرفت، ولی دولت افغانستان طالبان را مقصر می‌داند.
با این حال، خشونت‌ها همچنان افزایش یافت. هیئت معاونت سازمان ملل متحد در گزارش شش ماه نخست، خبرهای نسبتاً خوبی داد. یوناما کاهش ۱۳ درصدی را در شش ماه نخست سال ۲۰۲۰ در مقایسه با زمان مشابه در سال ۲۰۱۹ ثبت کرد. در سال ۲۰۲۰ میلادی، ۳ هزار و ۴۵۸ تن کشته و زخمی شدند در حالی که در سال ۲۰۱۹ میلادی، آمار تلفات ۳ هزار و ۸۱۲ تن بود.
با این وجود، خشونت‌ها در سال ۲۰۲۰ کاهش نیافت. به عبارت دیگر، محاسبات میانگین تلفات افراد ملکی در هر هفته جنگ در سال ۲۰۱۹ میلادی، ۱۴۶.۶ کشته و زخمی بوده است در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۰ میلادی ۱۴۴ بود.
به نظر می‌رسد که برخی الگوها و تغییر جغرافیایی در جنگ وجود داشته، اما خشونت‌ها به طور کلی کاهش نیافته است. طالبان حملات بهاری خود را به گونه عادی راه‌اندازی نمودند، هرچند آن را اعلان نکردند. نیروهای امنیتی افغانستان نیز تا حد زیادی به این حملات پاسخ دادند و حالت تهاجمی نداشتند. ایالات متحده اساساً در حاشیه بوده و حملات شورشیان با منشا مشکوک در حال افزایش است.
به طور کلی، گزارش رسمی در مورد درگیری وجود نداشته است. در اپریل سال ۲۰۲۰، وزارت‌های داخله و دفاع افغانستان نشر گزارشات مداوم از جنگ را در سایت‌های خود متوقف ساخت.
ایالات متحده همچنین انتشار اطلاعات مربوط به فعالیت‌های محدودتر خود را متوقف کرده است. در ماه مارچ سال ۲۰۲۰، فرماندهی مرکزی نیروی هوایی ایالات متحده اعلام كرد كه دیگر گزارش‌های ماهانه در مورد تعداد حملات هوایی ودیگر اقدامات را به دلیل «تشدید نگرانی‌های مربوط به روابط دیپلماتیک، از جمله چگونگی تأثیر (منفی) آن بر مباحثات جاری با طالبان و مذاکرات صلح» منتشر نمی‌کند.

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا