خونین و خاموش و محدود؛ عاشورایی که گذشت!
حذف عاشورا از تقویم رسمی کشور در واقع به هیچ عنوان توجیه ندارد و حاکمیت افغانستان باید با در نظرداشت حرمت امام حسین و اهل بیت پیامبر گرامی اسلام، در این تصمیم تجدید نظر کند
عاشورایی که گذشته یکی از خاموش ترین و محدودترین عزاداری‌هایی بود که در دو دهه گذشته در کشور برگزار شد. امسال نه صدایی بود، نه هیئت‌های گذران بر کوچه و گذر و نه در روضه دهم محرم تجلیل شد. پرچم‌ها پایین کشیده شد و به دسته‌های عزاداری اجازه داده نشد که در کوچه و بازار برایند و آنچه را باور دارند به درستی تجلیل کنند. افزون بر این موارد، حملات خونین تروریستی در هفتم و هشتم و نهم محرم و قطع کامل خدمات انترنتی در شامگاه تاسوعا تا شب عاشورا، غربت این رسم کهن را بیشتر از پیش ساخت.
به رغم محدودیت‌هایی که وضع شده و از عزاداران خواسته شده بود که از حضور در اماکن عمومی، جاده‌ها، چارراه‌ها و زیارت‌گاه‌ها خودداری کنند، تروریزم اما حملات خود را انجام داد و جمعه و شنبه و یکشنبه حملات خونینی را علیه جامعه تشیع و اخصاً عزاداران در نقاط شیعه نشین اجرا کرد که بنا بر گزارش ملل متحد، در این حملات ۱۲۰ تن کشته و زخمی شده‌اند.
سازمان عفو بین‌الملل این حملات را سیستماتیک، هدفمند و جنایت علیه بشریت خواند و از طا-لبان خواست که عاملان آن را در یک روند شفاف به دادگاه بکشانند و محاکمه نمایند.
مسئولیت تمام این حملات را در کابل گروه تروریستی داعش به دوش گرفت. پدیده‌ای که بی سابقه نبوده و شیعیان با آن آشنایی کامل داشتند. اما آنچه قضیه را غم‌انگیز تر می‌کند، وضع محدودیت بر عزاداران است به جای پیگرد و خنثی کردن عاملان حاملان حملات تروریستی؛ زیرا در هیچ جای جهان سابقه ندارد که یک قشر و کتله مذهبی یا قومی به خاطر تهدیدات امنیتی از انجام مناسک مذهبی خود منع شوند، جای این که افراد، سازمان‌ها و یا حلقات دهشت افکن سرکوب شوند.
قطع کامل انترنت در کابل بر نگرانی مردم افزود، اما هرچه بود یوم عاشورا بدون کدام واقعه خونین و دلخراش سپری شد و تلخی قطع انترنت را جبران کرد.
در مزارشریف به عزاداران اجازه داده نشد که همانند سالیان گذشته روز دهم محرم را در صحن روضه مبارک برگزار کنند. در اینجا هم تهدیدهای امنیتی علت اساسی چنین تصمیمی اعلام شد، هرچند این تهدیدات در هرجای دیگر نیز متصور بود.
در این شهر پرچم‌ها و نمادهای عزاداری ازگوشه و کنار خیابان‌ها و همچنان وسایط نقلیه مردم جمع آوری شد.
در غزنی نیز به عزاداران اجازه داده نشد که در میدان شهر برایند و عزاداری کنند، هرچند گزارش‌هایی از اختلاف دو دسته از افراد مسلح وجود دارد بر سر این که عزاداران در سطح شهر برایند یا خیر.
اما مهمترین محدودیت و طرد عاشورا در تقویم رسمی کشور رقم خورده است. تعطیل رسمی عاشورا که در تقویم رسمی کشور در تمام سالیان دراز گنجانیده شده بود، اکنون در تقویم تازه حذف شده است.
پرسش این است که چرا چنین اقدامی شده و آیا اساساً موضوع عاشورا مختص اهل تشیع است یا به کل جهان اسلام ارتباط دارد؟
شکی در این نیست که خود ماه محرم و یوم عاشورا و واقعه کربلا از حوادث خونین و اثرگذار در کل تاریخ اسلام بوده و امام حسین نیز متعلق به کل مسلمانان است؛ زیرا او نواده رسول‌الله است و قیامش، شهادتش و حرکتی که علیه یزید انجام داد در واقع برای احیای دین اسلام از گمراهی و فساد بود. گذشته از این، امام حسین مستقیماً جزو اهل بیت پیامبر محسوب می‌شود که در این خصوص هیچ اختلافی میان شیعه و سنی نیست؛ زیرا حسنین همواره در کنار حضرت رسول بوده و بر سر و دوش مبارک آن حضرت بزرگ شدند.
بنا بر این، حذف عاشورا از تقویم رسمی کشور در واقع به هیچ عنوان توجیه ندارد و حاکمیت افغانستان باید با در نظرداشت حرمت امام حسین و اهل بیت پیامبر گرامی اسلام، در این تصمیم تجدید نظر کند.
