داکتر عبدالله از متن به حاشیه رفت!

در روزهایی که داکتر صاحب عبدالله با مردم بود وصدای خود را گویا، ازحنجره مردم می‎کشید ودر جای خود ایستاده بود، چه در نشست‎های دوستانه ومهمانی‎ها وچه در مسایل کلان ملی وبین‎المللی درمتن قرار داشت. اینک که او، از مردم بریده و ازجایی که ایستاده بود دور رفته، این دور رفتن، او را دورتر برده و از متن به حاشیه کشیده است. وقتی در جای خودمان می‎ایستم وزنمان وزن است. ضرب‎المثل عوام است که می‎گویند:« سنگ در جای خودش سنگین است» ضرب‎المثل درستی است.
اگر از جایی که ایستاده‎ای فاصله بگیری یا به اصطلاح مردم‎مان لول بخوری حریف‎هم، سرعتت را دوچند می‎سازد. دیگر به زودی سر جایت نمی‎آیی، یعنی از متن به حاشیه می‎روی وسرعتت دوچند می‎شود.
اگر از تعبیر فوکویی استفاده کنم « علیه متن قیام » صورت می‎گیرد. داکتر ما درست، درچنین وضعی قرار گرفته است. اوخود به هردلیلی که بود ازجایش لغزید وحریفانش‏هم، او را لغزاندند.
درعلم نحو قاعده‎هایی داریم زیرنام «معرب ومبنی.»
جالب است! برخی معرب بودند، حال مبنی شدند. وای بحال داکتر صاحب ما که «مبنی» بود وحالا «معرب» شده.
نمی‎دانم این آقا« وزیرخارجه امریکا» پیش داکتر صاحب هم آمده یانه، اما دلم به داکتر صاحب می‎سوزد که چرا این‎جا نشسته. این‎جا، جای اونبود. چرا سرنوشت با او، چنین بی‎انصافی روا داشته و او را به اینجا آورده است .
او، دیگر همیشه همین‏جا خواهد نشست وحریفی که دوستش می‎خوانَد از او انتقام دوران مبارزات انتخاباتی را خواهد ستاند.
واقعاً دلم به داکتر صاحب می سوزد.
خدایا او را دوباره به جایش برگردان!
گرفته شده از صفحه فیسبوک محمد مدقق