در تقابل جمعیت و ارگ؛ باد آورده را باد می‌برد
هرچه باشد، نتیجه این می‌شود که اگر آقای اشرف غنی با واقع‌بینی گلیم ماجرا را جمع نکند احتمال جمع‌شدن گلیم خودش می‌رود در حالی‌که اگر جمعیت درین‌بازی ببازد، باخت او فقط یک ولایت بلخ خواهد بود.
یکی از فرماندهان سطح نسبتاً بالای قوای مسلح در ارتباط به شایعه بکارگیری گزینه نظامی در ارتباط به آقای نور می‌گفت که «طبق قانون، میعاد خدمت یک رییس جمهور پنج سال است در حالی‌که میعاد خدمت من منحیث یک فرد نظامی پنجاه و هفت سال در قانون تصریح گردیده است. من نمی توانم برای بر آورده کردن آرزوی شخصی یک آدم پنج ساله با حیات یک آدم پنجاه و هفت‌ساله بازی کنم.»
حالا وقتی حضور آقای غنی و تیم‌اش را در سیاست با سازمان جمعیت اسلامی به مقایسه می‌گیرم چیزی شبیه دیدگاه همان فرمانده می‌شود که در بالا آوردم.
نگفته پیداست که اعضای جمعیت اسلامی چه موافق استاد عطا و چه مخالف او و همین طور شخصیت‌های مستقل و جریان‌های سیاسی دیگر و اکثر مردم در کش و قوس رقابت میان حکومت و جمعیت، ارجحیت را به حمایت از حکومت نداده‌اند. چون گذشته از تجربه و عمر، مشروعیت موضع جمعیت اسلامی در تقابل موجود با حکومت نیز بالاست.
در آستانه سفر هیئت شورای امنیت سازمان ملل متحد به افغانستان، دیده می‌شود که پیشنهاد ۱۱ماده‌ای به جانب حکومت نوعی نگاه جدی جمعیت را به مباحث بلند استراتژیک و مسایل قابل بحث بروکراتیک، به نمایش می‌گذارد. یعنی درین‌جا هم واضح است که خود جمعیت نیز اهداف بزرگ را قرار نیست به منافع کوچک معاوضه کند.
عده‌ای می‌پندارند که هیئت شورای امنیت سازمان ملل برای حمایت از برنامه‌های حذفی آقای غنی و تیم تمامیت‌خواهش به کابل می‌آیند در حالی‌که هیئت برای پیداکردن راه حل جهت عبور از بن‌بُست به وجود آمده در پروسه سیاسی افغانستان که ناشی از برنامه ناکام و تمامیت‌خواهانه اوست، قرار است به این کشور بیاید و حتی حدس و گمان‌هایی وجود دارد که شاید ارزیابی طرح بدیل برای حکومت وحدت ملی در دستور کار باشد.
هرچه باشد، نتیجه این می‌شود که اگر آقای اشرف غنی با واقع‌بینی گلیم ماجرا را جمع نکند احتمال جمع‌شدن گلیم خودش می‌رود در حالی‌که اگر جمعیت درین‌بازی ببازد، باخت او فقط یک ولایت بلخ خواهد بود.
برناصالحی
