به نظر میرسد ایالات متحده آماده است از دولت افغانستان بخواهد تا انتخابات ریاست جمهوری را به تعویق اندازد تا اطمینان حاصل شود از این که ایالات متحده فرصت کافی برای مذاکره با طالبان دارد.
وضعیت در افغانستان تاریک شده؛ چرا که کنترول تا حد زیادی از دست خارج شده است. به جای یک سناریوی پیروزی که در آن ایالات متحده ممکن با طالبان به خاطر صلح معامله کند، به نظر میرسد مقامات امریکایی راضی شدهاند هرچه طالبان میخواهد به آنها بدهد.
مذاکرات، نفوذ سیاسی، آزادی زندانیان امتیازاتی است که گروه طالبان ممکن به دست آورد پس این گروه نمیتواند از این بیشتر خوشحال شود.
از طرفی هم، تواناییهای قابل توجه آنها به طور کامل دست نخورده باقی میماند. با این حال، آنها به میز مذاکره دعوت شدهاند تا از صلح صحبت کنند. تقریباً همه چیزهایی را که هراسافکنان خواسته، بدون هیچ دستاوردی برای شان ارائه شده است.
آنها در قتل عامها شرکت داشتهاند و به شمار کشته شدگان توجهی نمیشود؛ این است وضع غمانگیز و محزون افغانستان.
اعداد – صرف نظر از این که چقدر بزرگ یا کوچک است – دیگر برای حرکت ما کافی نیست.
مذاکرات صلح با طالبان آن هم زمانی که تلفات هر روز در حال افزایش است، باید برای ما هشداری باشد.
اگر سیاستگذاران ایالات متحده قادر نباشند طالبان را قبل از اینکه به میز مذاکره بیایند خلع سلاح کنند، طالبان هیچ دلیل برای عدم راهاندازی کشتار مجدد نمیبینند.
به نظر میرسد ایالات متحده آماده است از دولت افغانستان بخواهد تا انتخابات ریاست جمهوری را به تعویق اندازد تا اطمینان حاصل شود از این که ایالات متحده فرصت کافی برای مذاکره با طالبان دارد.
چرا ایالات متحده با قبول خطر میخواهد با طالبان معامله کند؟ ممکن دلیل آن این باشد که تلفات در افغانستان برای دولت ترامپ خجالتآور است که ظاهراً یک خروج سریع را در نظر میگیرد.
ایالات متحده پس از آن که شوروی از افغانستان خارج شد، این کشور را ترک کرد. برای آنهایی که این موضوع را فراموش کردند، یک یادبود در «منهتن» وجود دارد.
ایالات متحده هنگامی که عراق به حضور آن برای احیاء و بازسازی نیاز داشت، آن کشور را ترک کرد. چیزی که پس از آن اتفاق افتاد اصلاً مطلوب نبود.
در هر جایی که یک خلاء به وجود آید، کسانی مانند بنلادن و بغدادی علاقهمند خواهند بود که وارد عمل شوند. مکان و زمان در اختیار آنها قرار دهید، خواهید دید چه کابوسهای جدیدی برایتان به ارمغان خواهد آورد.
بدون شک افغانستان نیازمند یک پیشرفت سیاسی است. مذاکرات میتواند بُنبست را متوقف کند، اما منطقی نیست که یکی از طرفین مذاکرات، نه تنها قادر به اجرای حملات تروریستی باشد، بلکه این کار را در بهبوحه مذاکرات نیز انجام دهد.
گفتوگوهای مستقیم ایالات متحده با طالبان دمکراسی را در افغانستان تضعیف میکند؛ چیزی که نیروهای ایالات متحده بیش از ۱۷ سال شجاعانه برای آن جنگید، اما به نظر میرسد که دولت ترامپ مایل به ترک آن است.
مطمئنا هراسافکنان می خواهند دولت کابل را از معادله مذاکرات بیرون کنند و ایالات متحده ظاهراً زمینه را برای آنها نیز فراهم کرده است.
منبع: هیل
ترجمه و تلخیص: طاهر مجاب