رتبه مارشالی را به ابتذال نکشانید!

محمد قسیم فهیم رتبه مارشالی را به پاس فتح کابل و رهبری نیروهای مقاومت به دست آورد، نه در یک معامله سیاسی. او وزیر دفاع کشور بود. کسی که اعطای رتبه مارشالی به فهیم را یک امر سیاسی می‌خواند، در واقع به جهاد و مقاومت مردم افغانستان توهین کرده است.

یادداشتی در هشت صبح خواندم که در آن نویسنده‌ای با نقاب استاد دانشگاه از اعطای رتبه مارشالی به دوستم حمایت کرده است.
سروته این نوشته را که مرور کردم نه چیزی استادانه در آن یافتم و نه مطلب درخور چاپ در روزنامه وزین هشت صبح.
تصور می کنم پس از مرگ اخگر و رفتن کاوش، اکنون معیارها و استانداردهای هشت صبح دگرگون شده باشد و آقای پیمان صفحات روزنامه را با پیمانه می‌فروشد.
آنچه در این روزنامه به دفاع از مطالبه رتبه مارشالی برای دوستم نوشته شده است، بر چند محور می‌چرخد:
۱) تعریف و تمجید دوستم:
این تعریف و تمجید، بسیار چاپلوسانه است و در خوشبینانه‌ترین حالت فقط می‌تواند بازتاب دهنده حزب جنبش باشد، نه روایت قربانیان جنایات جنگی جنرال دوستم.
جنرال دوستم، یکی از عاملان جنگ‌های داخلی در کشور است که به دستور او هزارها تن قتل عام شده‌اند. همچنان او، یکی از چهره‌های ستمگر است که در چند دهه اخیر بسیار به صورت وحشیانه و غیرانسانی مخالفان سیاسی خود را در درون جامعه اوزبیکان افغانستان سرکوب کرده است.
کسانی که رویدادهای پنج سال اخیر را مطالعه کرده باشند، حتماً به یاد دارند که جنرال دوستم رسماً دخالت خود در جنگ‌های داخلی را پذیرفت و از این بابت پوزش خواهی کرد.
معذرت خواهی او از جنایاتش شاید بر خشم مردم آب سرد پاشیده باشد، اما کارنامه جنایتکارانه او را سفید نکرده است. بنابراین، در شان یک استاد دانشگاه نیست که به جای همدردی با قربانیان، از یک جنایتکار قهرمان بتراشد. این همدستی با جنایت است و نشانه تهی شدن از انسانیت و اخلاق و سایر ارزش‌های والا.
یک استاد دانشگاه باید حلقومش سوتکی باشد برای فریاد رنج ها و دردهای قربانیان، نه تریبونی برای مطالبه پاداش به ستمگر.
۲) این استاد دانشگاه پذیرفته است که دوستم از لحاظ دستاوردهای نظامی شایسته رتبه مارشالی نیست، اما باید به دلایل سیاسی به او اعطا شود. او همچنان تاکید کرده است که در تاریخ افغانستان چهره‌های مثل شاه ولی خان و محمدقسیم فهیم نیز به دلایل سیاسی مارشال شده بودند.
این پیشنهاد اما نه تنها که توهین آمیز است، بلکه مبتذل نیز است.
توهین آمیز است، زیرا کارنامه مارشال فهیم در رهبری نیروهای جبهه مقاومت را نادیده می‌گیرد. مارشال فهیم، به حیث جانشین احمدشاه مسعود، فرمانده کل نیروهای مقاومت علیه طالبان بود؛ نیروهایی که شامل افراد دوستم و دیگران نیز می‌شد.
محمد قسیم فهیم رتبه مارشالی را به پاس فتح کابل و رهبری نیروهای مقاومت به دست آورد، نه در یک معامله سیاسی. او وزیر دفاع کشور بود. کسی که اعطای رتبه مارشالی به فهیم را یک امر سیاسی می‌خواند، در واقع به جهاد و مقاومت مردم افغانستان توهین کرده است.
مبتذل است؛ زیرا که رتبه مارشالی را از تمایزات کیفی‌اش تهی می‌سازد و به یک امر پیش پاافتاده و معمولی، چیزی که در معاملات سیاسی قابل خرید و فروش است، تقلیل می‌بخشد.
ابتذال، یعنی همترازسازی و برداشتن تمایزات کیفی امور و برداشتن استانداردها.
تصور کنید اگر رتبه مارشالی، بدون درنظرداشت معیارها و استانداردها، به هر کسی به دلایل سیاسی اعطاء شود، آن وقت این رتبه به چه ارزد؟
من فکر می‌کنم این استاد دانشگاه در حالی که مدعی تحصیل در رشته نظامی است، اما چنان بی‌سواد تشریف دارد که نمی‌داند رتبه‌های نظامی با چه معیاری اعطا می‌شود و ارزش حاکم در دنیای نظامی‌گری چیست.
استاد جان! ارزش‌ها و رتب نظامی با معامله‌گری به دست نمی‌آید و کیلویی فروخته نمی‌شود، بلکه با سربازی، ریسک کردن و خطرکردن کسب می شود. یک سرباز و فرمانده با جان خود بازی می‌کند تا افتخاری به دست بیاورد. اگر آن افتخار را بتوان در برابر پول یا یک معامله سیاسی به دست آورد، چه نیازی به خطرکردن است و چه ارزشی دارد؟
توصیه‌ام این است که همین استاد اول برود بخواند بعد لقب استادی را در کنار نام خود بنویسد.
یادداشت: نظرات مطرح شده در مطلب به نویسنده بر می‌گردد و خبرگزاری دید در قبال آن مسئولیت ندارد