روند صلح و انتخابات؛ جنگ اشباح در گورستان افغانستان

کشورهای منطقه، جهان، طرف‌های داخلی و سازمان‌های استخباراتی اشباح این گورستان هستند. اشباحی که حضور دارند و دیده نمی‌شوند، حضور ندارند و تلاش می‌کنند دیده شوند

به تازگی کتاب «جنگ اشباح» اثر استیف کول را می‌خواندم. در این کتاب متوجه می‌شویم که چگونه اشباحی از هر سوی در گورستان افغانستان جمع شده و هریک به سود و منفعت خویش کار کرده است.
در این کتاب به مطلبی جالب برخوردم. شبحی از سازمان سیا به دیدار فرماندهی از مجاهدین می‌رود و از او در مورد راکت‌اندازهای استینگر سوالاتی می‌پرسد. (نام فرمانده را عمداً ذکر نکردم)
از موضوع یاد شده در کتاب به دو نتیجه قطعی و یقینی می‌رسیم: اول این که ما « ما » نبوده‌ایم و دوم این که تا ما « ما » نباشیم امیدی برای صلح و قطع جنگ نیست.
نزدیک به یک سال است که مذاکرات میان امریکا و طالبان جریان دارد و دقیقاً روند صلح افغانستان از همان نقطه کلید خورده است. در یک سال گذشته افغانستان شاهد برگزاری انتخابات پارلمانی( البته افتضاح پارلمانی) نیز بود. اکنون دور هشتم مذاکرات جریان دارد و این گمانه را تقویت کرده که در این دور ایالات متحده و طالبان به توافق رسیده و توافق‌نامه امضا خواهند کرد.
در همین گیرودار انتخابات ریاست جمهوری افغانستان نیز نزدیک است و کمپاین‌ها عملاً آغاز شده است. هرچند روند صلح و گمانه‌های آن روند انتخابات را متاثر ساخته و چنانچه دیده می‌شود کمپاین‌های انتخاباتی کمرنگ است.
افغانستان کشوری است که همواره با بحران درگیر بوده است. از کودتای ۷ ثور ۱۳۵۷ به این طرف همواره درگیری در این کشور جریان داشته و اکنون نیز پس از سرنگونی رژیم طالبان در سال ۱۳۸۰ تاکنون خشونت در تمام عرصه‌های زندگی این میهن جاری و ساری است.
بحران‌های مداوم افغانستان را به گورستانی مانند کرده است که حیاط خلوتی باشد برای «اشباح»، اشباحی که در صدد و ترصد شکار هدف خویش بوده و همواره حضور خود را اعلام می‌دارند.
در میان این اشباح خارجی و داخلی، از خود و بیگانه و دوست دشمن وجود دارد، ولی غایت فلسفه وجودی آنان شبح بودن و شبح وار زیستن آنان است.
کشورهای منطقه، جهان، طرف‌های داخلی و سازمان‌های استخباراتی اشباح این گورستان هستند. اشباحی که حضور دارند و دیده نمی‌شوند، حضور ندارند و تلاش می‌کنند دیده شوند.
اشباح خارجی را نمی‌توان بسیج کرد. نمی‌تواند نابود کرد یا دست کم زیر فشار قرار داد، ولی اشباح داخلی باید به خود بیایند و در این بازار مکاره کاری کنند.
اشباح داخلی رسالت ملی دارند که نگذارند این «گورستان» ۶۵۰ هزار کیلومتر مربعی بار دیگر صحنه تیاترهای مضحک فلان کشور و بهمان سازمان شود.
شبح ارگ باید کوتاه بیاید و اشباح دیگر را فضایی برای پرواز دهد. شبح طالبان باید آله دست شبح آی اس آی نشود. اشباح سیاسی نباید سرنوشت میهن را فدای اهداف و رقابت های حقیر سیاسی خویش سازند.
فقط یک شبح می‌تواند این همه جنگ اشباح را خاتمه بخشیده و این گورستان را مبدل به مامنی برای زیستن مسالمت آمیز سازد، آن شبح « اجماع ملی» است.