آخرین اخبارافغانستانتحلیلسیاست

روند صلح و سیاسیون جوان؛ سوار بر تجارب و رو به آینده

خالد نور با توجه به پیشینه‌ای خانوادگی که پدرش عمری را با جهاد و دفاع از وطن و سیاست سپری کرده‌ است و از جهت دیگر با ارزش‌های دموکراتیک و معادلات جهان و جهانی شدن آشنایی دارد، می‌تواند به عنوان رهبر جوان نقش بارز و امیدوار کننده‌‌ای را در گفت‌وگوهای صلح رقم بزند

در بحث مذاکرات صلح و گفت‌وگوهای بین‌الافغانی دو پرسشی که همواره بیشتر مطرح می‌شود: یکی از طرف زنان است مبنی بر این که در گفت‌وگوهای مهم و تاریخی نقش و جایگاه زنان چیست؟ پرسش دیگر، به حتم از نشانی جوانان طرح می‌شود، به این صورت که وقتی بحث از صلح و آینده است؛ سهم جوانان، جایگاه و اهمیت حضور این قشر پر انرژی کجاست؟ در این یادداشت، به گونه اجمالی به اهمیت نقش جوانان در پروسه صلح پرداخته می‌شود و این‌که رهبران جوان در کجای سناریو هستند؛ رهبران جوانی که در ترکیب هیئت گفت‌وگو کنندگان صلح قرار دارند، طرح و برنامه‌شان چگونه است و چقدر از نسل‌جوان نمایندگی می‌کنند. 

اگر به صورت فشرده به مفهوم صلح نظر انداخته شود، به درستی فهمیده می‌شود که آرزوی همه، زیستن در آرامش و زیر چتر فرهنگ یک‌دیگرپذیری، تساهل و مدارا است. در این‌که همه از جنگ و منازعه خسته شده‌اند، شک و تردید نیست و در چهار گوشه‌ کشور مردم سال‌هاست فریاد صلح‌خواهی بلند کرده‌اند، اما این میکانیزم‌های قدرت، تنش‌های منطقه‌ا‌ی و جهانی است که تعیین کننده بود و گاهی به پیچیدگی و طولانی‌تر شدن پروسه صلح می‌افزایند. 

نسل جوان، امروز جداً نگران سرنوشت شان به عنوان قربانیان واقعی جنگ تحمیلی هستند؛ آن‌ها درک کرده‌اند که منحیث نسل تأثیر‌گذار، مسئولیت تاریخی بس خطیری را نسبت به آیندگان بر دوش دارند. مذاکرات صلح و گفت‌‌وگوها بر سر آینده کشور و آینده نسل جوان است و افغانستان آینده‌ای جز جوانان ندارد. بدین ترتیب، آمدن صلح پایدار در کشور مستلزم اشتراک و حضور جوانان در روند صلح است. ما باید مواد قطعنامه شماره ۲۲۵۰ شورای امنیت سازمان ملل متحد را در مورد جایگاه جوانان در تامین صلح و ثبات جهانی جداً رعایت نموده و نقش جوانان را در سطوح پالیسی‌سازی و تصمیم گیری‌های کلان در نهادهای دولتی و بین‌المللی نباید نادیده بگیریم. جوانان افغانستان نقش به سزایی در آوردن صلح و امنیت دارند. بنابراین، در جریان پروسه صلح باید به مطالبات نسل جوان به شکل جدی توجه صورت گرفته و خواسته‌های شان نباید نادیده گرفته شود. از طرف دیگر، جوانان نیز باید در مسایل مهم ملی حساس بوده و آگاهانه و فعالانه نقش شان را در روندهای سیاسی و ملی ایفا کنند.

در گفت‌وگوهای صلح و مباحث ملی دیگر جوانان نقش داشته‌اند، اما این میزان مشارکت و حضور در تصمیم‌گیری‌های کلان اندک است، وسعت و دامنه حضور نسل امروز باید جدی تر و جامع تر باشد. حتی در میان هیئت گفت‌وگوکننده، تعداد رهبران جوان کم است و می‌بایست بیشتر می‌بود. یکی از رهبران جوان که در میان ترکیب هیئت گفت‌وگوکننده بین‌الافغانی حضور فعال و برجسته دارد، آقای خالد نور است.

آقای نور با داشتن تحصیلات عالی و دانش در عرصه‌ سیاست و رهبری، با داشتن تعهد به ارزش‌های جهاد و مقاومت مردم افغانستان، عنایت به مولفه‌ها و ارزش‌های ملی و دموکراتیک و همچنان با داشتن جایگاه عظیم مردمی، می‌تواند از بخش کلان نسل امروز نمایندگی کند و با درایت و صلابتی که دارد، در میز گفت‌وگوها با طالبان از خواست جوانان و ملت قاطعانه و صادقانه دفاع نماید. حقیقت آشکار جامعه در حال گذار افغانستان همین است که بدون توجه به دستارودهای جهاد و دهه‌ دموکراسی و لحاظ کردن مسایل و مشترکات همه اقوام، صلح‌سازی صورت نمی‌گیرد و آرامش و تنش‌زدایی به معنای واقعی کمله تحقق پیدا نمی‌کند. خالد نور با توجه به پیشینه‌ای خانوادگی که پدرش عمری را با جهاد و دفاع از وطن و سیاست  سپری کرده‌ است و از جهت دیگر با ارزش‌های دموکراتیک و معادلات جهان و جهانی شدن آشنایی دارد، می‌تواند به عنوان رهبر جوان نقش بارز و امیدوار کننده‌‌ای را در گفت‌وگوهای صلح رقم بزند. 

فاصله بین دولت و جوانان می‌تواند باعث سوء استفاده گروه‌های تروریستی و هراس‌افکنی از جوانان شود، دولت می‌تواند با ایجاد پالیسی جامع و منسجم جوانان در پروسه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دخیل بسازد. دخیل‌سازی جوانان در پروسه صلح در سطح مرکز و ولایات می‌تواند باعث رشد فکری در تصمیم‌گیری آن‌ها شود. دولت می‌تواند توسط پروژه‌های ملی با حمایت نهادهای بین‌المللی فاصله میان دولت و جوانان را از بین برده و آن‌ها را در پروسه تصمیم‌گیری صلح دخیل بسازد.

مسئله‌ دیگر که در سنت و فرهنگ این سرزمین وجود دارد، بزرگ‌سالاری و کهن‌گرایی است. در گذشته کمتر مجال سیاست‌ورزی و زعامت برای جوانان فراهم بوده است.

در حال حاضر با وجود کاستی‌ها و ناراستی‌های متعدد، حضور جوانان تعیین کننده است. آقای خالد نور با توجه به درک و فهم سنت و فرهنگ بومی افغانستان، پیش از رفتن به میزگفت‌وگو با طالبان، با برخی شخصیت‌های ملی و سیاسی -از زنان و مردان- کشور نشست و دیدارها داشت تا با مشورت و اجماع نظر با طیف‌های گوناگون جامعه موضع گفت‌وگو را سنگین‌تر و غنی‌تر سازد. این ویژگی بارز و ستوده آقای خالد نور است که به گذار از فردگرایی باورمند است و تحقق صلح و امنیت و ثبات سیاسی را در گرو لحاظ کردن نظریات همه طرف‌ها می‌داند.

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا