شماری از زنان فعال در حوزه رسانه و حقوق بشر در بلخ می‌گویند که نگران جایگاه شان در روند صلح هستند. زنان فعال بلخی به این باور هستند که معامله بر سر ارزش‌ها بزرگترین جفا به زنان است
گزارش از محمد محمدی- خبرگزاری دید- مزار شریف
ابهامات روند و صلح و عدم وضاحت موضع گروه طالبان پیرامون حقوق بشر، آزادی بیان، حقوق زنان و مسایل مختلف، زنان را بیشتر از دیگر اقشار جامعه نسبت به برایند روند صلح نگران ساخته است. زنان بلخی نیز از در ابهام قرار داشتن موضوع حقوق زنان و ارزش‌های دو دهه اخیر در روند صلح، ابراز نگرانی می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری دید، شماری از زنان فعال در حوزه رسانه و حقوق بشر در بلخ می‌گویند که نگران جایگاه شان در روند صلح هستند. زنان فعال بلخی به این باور هستند که معامله بر سر ارزش‌ها بزرگترین جفا به زنان است.
مبینه ساعی مسئول دفتر نی(حمایت کننده رسانه های آزاد در افغانستان ) در مزار شریف، می‌گوید :زنان افغانستان -خارج یا داخل کشور- مشکلات و دغدغه‌هایی را در مورد پروسه صلح دارند و نگران جایگاه‌شان هستند که تا هنوز در پروسه صلح به شکل درست مشخص نشده است.
به باور ساعی، معامله بر سر حقوق زنان و در خطر افتادن دستاوردهای ۲۰ سال اخیر بزرگترین جفا بر زنان افغانستان است.
او اما، با اشاره به ماده ۲۲ قانون اساسی، تاکید کرد که زنان کنونی با زنان ۲۰ سال پیش تفاوت دارند و برای تحقق خواسته‌های شان مبارزه خواهند کرد.
کبری بلوچ زن دیگر فعال در بلخ از سهم کوچک زنان در مذاکرات صلح با صفت «نمادین» یاد می‌کند. او می‌گوید که ۴ زن در ترکیب هیئت مذاکره کننده خیلی کم است.
او هم نگران سرنوشت زنان در روند صلح بوده و خواستار حضور بیشتر زنان در چانه‌زنی‌ها و تصمیم‌گیری‌های صلح است.
بلوچ گفت: کسانی که در سیاست کشور دست دارند احتمال دارد یک دولت انتقالی بسازند و نظر ما خانم‌ها …. هیچ تاثیر در آینده کشور ندارد.
این زنان نگران هستند که با آمدن طالبان در قدرت، به عصر حکومت آنان برگردند و بار دیگر تمام دستاوردهای ۲۰ سال گذشته ضرب صفر شود.
آنان به تعهدات گروه طالبان باور ندارند: وقتی گروه طالبان تضمین سه روز آتش‌بس را کرده نمی‌تواند، چگونه تضمین بودن در کنار حکومت را دارد.
بانو فرشته فعال جامعه مدنی می‌گوید: نگرانی من دقیقاً نا دیده گرفتن زنان در روند صلح است، که متاسفانه نادیده گرفته شده است.
این فعال مدنی نیز به گروه طالبان بد بین بوده و به این باور است که زنان در حکومتی که طالبان شریک آن باشند، وضع خوبی نخواهند داشت.
با این حال، گفت‌وگوهای صلح عملاً متوقف بوده و حکومت نیز بارها به زنان اطمینان داده که بر سرنوشت آنان در روند صلح بازی نخواهد شد.
