زنان: تعلیق حق کار و تحصیل بزرگترین بی‌عدالتی علیه زنان است

شماری از زنان در واکنش به ممنوعیت حق کار و تحصیل زنان، می‌گویند طا-لبان بزرگترین بی‌عدالتی را علیه زنان افعانستان روا داشته‌اند.

رسول شهزاد-کابل

این زنان می‌گویند که اسلام به زنان حق کار و تحصیل هردو را داده پس مبنی اعمال محدودیت‌های شدید بر زنان در عرصه کار و تحصیل نمی‌تواند بنیان استوار دینی داشته باشد.

طا-لبان چند روز پیش در یک دستور تازه تحصیل و کار زنان را در تمام سطح ممنوع اعلام کردند.

مروه امیری دانشجو به خبرگزاری دید می‌گوید که طا-لبان هیچ ارزش به زن قایل نیستند، به همین دلیل تمام اقدامات شان علیه زنان و دختران است.

امیری می‌گوید که طا-لبان در حالی حق تحصیل و آموزش را برای زنان ممنوع کرده‌اند که زنان تمام محدودیت‌های وضع شده آن‌ها را رعایت می‌کردند، صنف‌ها جدا بود، حجاب اسلامی زنان مراعات می‌شد، زنان لباس سیاه می‌پوشیدند. هیچ دلیل برای این کار وجود ندارد.

خانم امیری می‌گوید که طا-لبان در دنیای مردسالارشان هیچ ارزش به زنان در جامعه قایل نیستند به همین دلیل زنان را نادیده می‌گیرند.

وی می‌گوید که بعد از ممنوعیت حق تحصیل با مشکلات روحی و روانی مواجه شده است و اگر محدودیت‌های طا-لبان علیه زنان برداشته نشود، وی به عنوان یک زن برای حقوق‌اش مبارزه خواهد کرد.

حمیده مظلوم‌یار از دانشجویان دانشگاه کابل به خبرگزاری دید می‌گوید که وقتی دانشگاه به روی ما بسته شد یک هفته در شوک روحی و روانی بودم.

مظلوم‌یار می‌گوید: من حتا در خوابم فکر نمی‌کردم که چنین اتفاقی بیفتد، ما وقت گذاشتیم، مصرف کردیم و زحمت کشیدیم ولی همه چیز یک شبه نابود شد. غیر قابل تصور است.

وی می‌گوید: زنان در برابر طا-لبان باختند، همه امید و آینده زنان نابود شد. طا-لبان بزرگترین بی‌عدالتی را علیه زنان انجام دادند، طا-لبان گفتند حجاب را رعایت کنید ما قبول کردیم، گفتند صنف‌ها جدا شود قبول کردیم، گفتند سر تا پا لباس سیاه بپوشید، قبول کردیم، گفتند حتا موی تان معلوم نشود قبول کردیم، ولی تیر خلاص را بر پیکر زنان زدند.

خانم مظلوم‌یار می‌گوید که نسل جوان آینده افغانستان است و اگر نسل جوان از آموزش و تحصیل باز بمانند آینده کشور تاریک خواهد بود و افغانستان بیش از این به قهقرا خواهد رفت.

کبرا خاوری دانشجوی دیگر به خبرگزاری دید گفت، از روزی که دانشگاه‌ها به روی زنان بسته شده من هیچ برنامه‌ای برای زندگی‌ام ندارم و در سردرگمی به سر می‌برم.

خاوری از نهادهای بین‌المللی حامی زنان می‌خواهد تا صدای زنان افغانستان را بشنوند و بر طا-لبان فشار وارد کنند که حقوق زنان را تامین کنند.