طالبان تسلیم احساسات و عواطف خواهند شد؟

به باور نویسنده، رییس جمهور غنی با این گونه حرف ها می خواهد خود را به طالبان دلسوز نشان بدهد تا این گروه با حکومت داخل گفت و گو شود.

اکنون حکومت وحدت ملی به رهبری محمد اشرف غنی و داکتر عبدالله، در دو گفتمان ملی ناکام مانده است. انتخابات و روند گفت‏‌وگو با گروه طالبان.
رییس جمهور غنی در یک سال اخیر زیاد تلاش به خرج داده است تا این گروه داخل گفت و گو با حکومت شود. امری که تاکنون به واقعیت مبدل نشده است.
ناکامی حکومت در پروسه مذاکره با طالبان در حدی است که سران جهادی کشور اعلام کرده اند با این گروه داخل گفت و گو خواهند شد.
عبدالرب رسول سیاف و اسماعیل خان چنین گفته اند.
جنگ ۱۷ ساله ایالات متحده امریکا با مخالفان مسلح دولت به بن‌بست نظامی رسیده است. بن‌بستی که راه را برای مذاکره باز می کند.
دور اول مذاکرات امریکایی ها با طالبان در دفتر قطر تمام شد و براساس گزارش رسانه های غربی، قرار است دور دوم این مذاکرات به زودی آغاز شود.
این رسانه‌ها گزارش می دهند که دور دوم این گفت و گو برای پایان جنگ در افغانستان، جدی تر خواهد بود.
در حال حاضر، اولویت دولت امریکا به رهبری دوناند ترامپ، روند گفت و گو با طالبان است. وقتی اولویت واشنگتن مذاکره با طالبان باشد، بدون شک اولویت کابل نیز باید چنین باشد. امریکا بزرگترین حامی کابل است و تمامی مصارف این نبرد از سوی آن ها پرداخت می شود.
برخی از آگاهان سیاسی کشور هرازگاهی می‌گویند، در صورتی که کمک امریکایی ها متوقف شود، ارتش و نیرویی وجود نخواهد داشت در برابر طالبان.
پس از هفده سال دولت تازه امریکا به این نتیجه رسیده است که باید این نبرد پایان یابد.
جنگ افغانستان طولانی ترین ماموریت کاخ سفید به حساب می آید. برخی از منابع در ارتباط به ناامنی های اخیر و قوت گرفتن طالبان در کشور به این باور هستند که ممکن است امریکایی ها در جنگ افغانستان با سرنوشت جنگ ویتنام دچار شوند.
طالبان نسبت به هر زمان دیگر قوت گرفته است. براساس یک گرازش تازه، آن ها بر بیش از ۶۰ درصد از خاک کشور کنترول دارد.
سقوط شهر ها و ولسوالی ها به دست این گروه به نوعی نشانه های شکست امریکا است. ادامه این جنگ برای کاخ سفید جدا از دیگر هزینه ها، هزینه مالی دارد.
رییس جمهور غنی هم در یک سال اخیر سعی دارد با هماهنگی امریکایی ها طالبان را ترغیب به گفت و گو نماید. رییس جمهور در مناسبت های گوناگون وقتی صحبت می کند به مسئله مذاکره و چگونگی جنگ اشاره می کند.
ادبیات امریکایی ها و حکومت افغانستان در برابر مخالفان مسلح دولت ادبیات «تضرع» است. فرماندهان نظامی امریکا و شخص رییس جمهور غنی، برای تشویق طالبان به گفت و گو از این نوع ادبیات زیاد استفاده کرده است.
جنرال جان نیکلسون فرمانده پیشین ماموریت حمایت قاطع و نیرو های امریکا همواره طالبان را به صلح دعوت می کرد.
اسکات میلر فرمانده جدید ماموریت حمایت قاطع نیز در روزی که رسماً به کار خود آغاز کرد، به مخالفان مسلح دولت فراخوان صلح داد.
به تازه گی، اشرف غنی رییس جمهور در مصاحبه ای با یک رسانه خارجی گفته، سخت ترین زمان برای او شنیدن آمار تلفات طالبان است که سخت قلب ایشان را می شکند.
بسیاری ها از این نطق رییس جمهور به تندی انتقاد کردند و او را طالب تر از طالبان توصیف کردند. به باور نویسنده، رییس جمهور غنی با این گونه حرف ها می خواهد خود را به طالبان دلسوز نشان بدهد تا این گروه با حکومت داخل گفت و گو شود.
تجربه ثابت کرده است که بهره گیری از ادبیات تضرع در قبال مخالفان مسلح دولت مشکلی را حل و فصل نخواهد کرد.
طالبان یک گروه احساساتی نیست که مغلوب این حرف ها شود.
حامد کرزی رییس جمهور پیشین کشور بار ها طالبان را برادران ناراضی خود عنوان کرد ولی نتیجه نداد. در فرمان های بی شمار افراد این گروه را از بند رها کرد. اگر «زاری» نتیجه می داد، این کار در حکومت پیشین بایستی می شد که نشد.
منابع سیاسی می گویند که حکومت افغانستان به رهبری اشرف غنی، دچار خود فریبی شده است و مخالفان مسلح دولت تسلیم عواطف و احساسات رییس جمهور نخواهد شد.
جلال فرامرز- خبرگزاری دید