ظرفیت‌های مبارزه با فساد در حکومت آینده
میکانیزم‌های جدی برای مبارزه با فساد ایجاد گردیده و اکنون نیروی انسانی متخصص در این زمینه نیز وجود دارد، اما آنچه تاکنون دیده نشده است، عزم راسخ و جدی برای نجات از شر هیولای فساد است که می‌بایست در حکومت آینده به یک ماموریت جدی تبدیل گردد.
فساد اداری و اخلاقی در ادارات حکومتی افغانستان، جزو خبرسازترین موضوعات روز جهان است و این کشور را در صدر فاسدترین کشورهای دنیا قرار داده است. در طی سال‌های گذشته، میلیاردها افغانی از کمک‌های بین‌المللی و عواید داخلی توسط افراد و نهادهای گوناگون حیف و میل شده و این مسئله بسیاری از پروژه‌های توسعه‌ای افغانستان را ناکام ساخته است. از سوی دیگر، فساد اخلاقی حاکم در برخی ادارات دولتی و خصوصی باعث شده که بسیاری از ادارات افغانستان امروز محل امن و مصئون به خصوص برای زنان نباشد و این پدیده باعث گردیده که یک ظرفیت کلان از منابع انسانی کشور، عملاً به عرصه کاری و تصمیم‌گیری کشور راه پیدا نکند و در نتیجه روی کارآمدی و اثربخشی ادارات تاثیر منفی گذاشته است.
متاسفانه وجود فرهنگ معافیت و عدم تعقیب عدلی و قضایی مجرمین و مرتکبین فساد، وجود مافیاهای پشت پرده و انجام فساد به صورت شبکه‌ای در ارتباط با سازمان‌های مافیایی باعث شده که علی‌رغم وعده‌های جدی مبارزه با فساد، این وعده‌ها رنگ واقعیت به خود نگیرد و نه تنها این پدیده کاهش نیافته که روز به روز هیولای فساد قدرتمندتر شده و در حیف و میل بیشتر دارایی‌ها و سرمایه‌های ملی جسورتر گردد.
گزارش‌های رسانه‌های داخلی و بین‌المللی از وجود انواع فساد در ادارات و نهادهای مختلف دولتی و غیر دولتی نه تنها نتوانسته کمکی به کاهش این پدیده کند، بلکه به دلیل به کارگیری سیاست‌های تبعیض آمیز در برخورد با مجرمین و نبود عزم و اراده ملی برای مبارزه با دانه درشت‌های فساد، این پدیده همچنان به گسترش و نفوذ خود در ادارات مختلف ادامه می‌هد.
حکومت افغانستان اگر عزم و اراده جدی دست‌کم برای کاهش این پدیده در بخش‌های مختلف داشته باشد، باید از ظرفیت‌های موجود در این زمینه بدون روا داشتن تبعیض در برخورد با مجرمین و عوامل فساد، تلاش نماید تا این پدیده بیشتر از این جامعه ما را به سمت نابودی نکشاند.
در طی سال‌های گذشته، میکانیزم‌های جدی برای مبارزه با فساد ایجاد گردیده و اکنون نیروی انسانی متخصص در این زمینه نیز وجود دارد، اما آنچه تاکنون دیده نشده است، عزم راسخ و جدی برای نجات از شر هیولای فساد است که می‌بایست در حکومت آینده به یک ماموریت جدی تبدیل گردد و حکومت به جای درگیر شدن در مسایل ریز و درشت، عوامل فسادهای کلان در سطح ملی را تحت تعقیب و پیگرد قرار دهد و با آن‌ها از مجراهای قانونی برخورد جدی و عملی داشته باشد.
