عکس فقط یک قاب نیست، جان دارد و با هزار زبان سخن می‌گوید

زمانی که عکس ظاهر می‌شود، فقط یک قاب نیست با شماری طرح و رنگ، عکس زبان دارد و با هزار زبان در سخن است. می‌توان گفت: عکس زمزمه‌ای است که با طرح و رنگ و نور آواز می‌خواند.

گفت‌وشنود با سراج‌الدین انتظار عکاس و روزنامه نگار
گفت‌وگو کننده: اختر سهیل
سراج‌الدین انتظار از جوانان با استعداد در عرصه عکاسی و روزنامه نگاری در بلخ است که از چند سال به این طرف در این عرصه فعالیت دارد. او هم اکنون به صورت حرفه‌ای به عکاسی می‌پردازد و صنفی برای آموزش عکاسی دایر کرده است. خبرگزاری دید این بار خواسته با این عکاس هنرمند گفت‌وگویی داشته باشد.

خبرگزاری دید: نخست در باره تحصیلات خود بگو؟
انتظار: تحصیلات خود را در دانشگاه مولانا جلال‌الدین محمد بلخی از دانشکده ژورنالیزم بخش رادیو تلویزیون به سطح لیسانس به پایان رسانده‌ام.
خبرگزاری دید: آیا می‌توان عکاسی را یک حرفه نامید؟
انتظار: بدون شک؛ عکاسی یک حرفه است. برای یک روزنامه نگار لازم است که با هنر عکاسی نیز بلد باشد. عکاسانی هستند که به طور مستقل برای خود کار می‌کنند از این بابت دفاتر، شرکت‌ها کارشان را به صورت پروژه‌ای برای آن‌ها واگذار می‏کنند. شماری از عکاسان هم در رسانه‌های معتبر بین‌المللی اعم از روزنامه‌های آنلاین انترنتی، خبرگزاری‌ها و استدیوهای عکاسی سرگرم کارند، از این طریق درآمد هم دارند.
خبرگزاری دید: به نظر شما در افغانستان کسانی هم هستند که عکاسی را به طور حرفه‌ای دنبال کرده باشند؟
انتظار: بلی! ما در افغانستان عکاسان مطرح داریم که از شهرت خوبی برخوردارند همانند نجیب الله مسافر، فرشاد عصیان، انیل عصیان، محمد عاطف آرین، حکیم علیپور، ژکفر حسینی، حکیم مظاهر، محمد ناصر ظاهری و… در این عرصه زحمت کشیده‌اند و کارهای عکاسی شان هم به شکل حرفه‌ای است.
خبرگزاری دید: در مورد عکاسی در افغانستان چه نظر دارید، آیا مردم علاقمندی دارند؟
انتظار: نوع نگاه و علاقمندی هر فرد از هم متفاوت است. باور من این است که علاقه و ذوق هر شخص بستگی به خود آن‌ها دارد. خواستن توانستن است هر کس خواسته باشد عکاس شود می‌تواند، زیبایی‌ها را از لنز دوربین خود ثبت و به نمایش بگذارد.

خبرگزاری دید: از دید شما وضعیت حرفه‌ای عکاسی در افغانستان چگونه است؟
انتظار: دیده می‌شود که نسبت به سال‌های گذشته علاقمندان هنر عکاسی رو به افزایش است و طرفداران بی‌شمار پیدا کرده است. هر فرد باید برای خودش یک عکاس ماهر باشد. از اینرو می‌توانند در وقت ضرورت از برنامه‌ها، محافل خودشان به شکل درست آن تصویربرداری کنند.
خبرگزاری دید: کسانی هم هستند که برای بلند بردن حرفه عکاسی تلاشی به خرج داده باشند؟
انتظار: بدون شک نهادهایی است که در زمینه رشد هنر عکاسی کار کرده اند. باید گفت همین چند روز پیش کانون فرهنگی حکیم ناصر خسرو بلخی برنامه عکاسی در ولایت بلخ راه‌اندازی نمود. درین برنامه تحت عنوان «چگونه عکاسی کنیم» بیشتر دانش آموزان، دانشجویان و علاقمندان رشتۀ عکاسی اشتراک ورزیده بودند، شمارشان به ۲۰ تن می‌رسید و در مدت ۲۰ روز در بارۀ تاریخچۀ عکاسی، تعریف عکاسی، پیشینۀ عکاسی در افغانستان، عکاسی را از کجا شروع کنیم، نکته‌های اساسی در عکاسی، انتخاب سوژه‌ها در عکس، محبوبترین سبک‌های عکاسی کدام‌ها است؟ از عکاسی آماتور تا حرفه‌ای و کار عملی توسط من تدریس گردید.
خبرگزاری دید: به باور شما چگونه عکاسی کرد؟ حرفه‌ای یا آماتور؟
انتظار: بدون تردید؛ عکاسی حرفه‌ای صد مرتبه بهتر از کار عکاسی آماتور است. وقتی به هر مسلک یا رشته‌ای روی می‌آورید نخست در آن زمینه دارای معلومات، علاقه و تحصیلات باشید تا نواقصی در کار به میان نیاید.
خبرگزاری دید: چرا خواستید یک عکاس باشید؟
انتظار: به مسلکم عشق دارم، شیفته هنر عکاسی‌ام. می‌خواهم مکان‌های زیبا و دیدنی افغانستان را ثبت و به جهانیان نشان دهم. از جا‌های مختلف تاریخی و باستانی کشور، عکس‌برداری کرده‌ام. در شمار نمایشگاه‌های عکس در داخل کشور به نمایش رفته و استقبال شده است.
خبرگزاری دید پیشنهاد شما به افراد که به عکاسی علاقمندی دارند چیست؟
انتظار: افرادیکه به عکاسی روی می‌آورند در زمینه معلومات کافی بدست بیاورند، کتاب‌های رهنمایی در باره عکاسی را مطالعه نموده یا به استادان رشته عکاسی مراجعه کنند.
در آخر می‌خواهیم تعریفی از عکس برای خوانندگان داشته باشیم؟
انتظار: راحت و در عین حال خیلی مشکل است. عکس از یک نگاه در واقع تاثیر فوتون‌های نور روی یک ورقه حساس به نور است، ولی در عین حال زمانی که عکس ظاهر می‌شود، فقط یک قاب نیست با شماری طرح و رنگ، عکس زبان دارد و با هزار زبان در سخن است. می‌توان گفت: عکس زمزمه‌ای است که با طرح و رنگ و نور آواز می‌خواند.
خبرگزاری دید: سپاس
انتظار: از شما نیز سپاسگزارم