غنی چرا سرگردان به دنبال صلح است؟

ایالات متحده امریکا در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری می‌خواهد برای شخص غنی دستاورد تراشی کند و بعد از او حمایت کند؛ زیرا حکومت اشرف غنی برای مردم امر تجربه شده است و کاخ سفید نمی‌تواند چون دور گذشته به راحتی از غنی حمایت کند.

این روز ها محمد اشرف غنی رییس جمهور کشور در آستانه برگزاری چند انتخابات مهم و سرنوشت ساز برای افغانستان، به دنبال امتیازگیری از مردم افغانستان و جامعه جهانی و به ویژه ایالات متحده امریکا است. او سعی دارد به هر شکل ممکن با گروه طالبان صلح کند و به جنگ چندین ساله افغانستان پایان دهد.
امروز ریاست جمهوری خبر داده که رییس جمهور کشور برای برقراری صلح با بزرگان جهادی و سیاسی نشست مشورتی برگزار خواهد کرد و درعین حال از دیدار رییس جمهور غنی با گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی نیز خبر داده است.
بر بنیاد سایت رسمی ریاست جمهوری، آقای غنی به دیدار حکمتار رفته و رهبر حزب اسلامی از آتش‌بس سه روزه با طالبان استقبال کرده است.
رییس جمهور غنی چنانچه بارها مطرح کرده است که برای تامین صلح و مذاکره با طالبان اجماع داخلی شکل گرفته است وهمگان خواهان پایان جنگ در کشور هستند. این اظهاراتش بدون شک یک دروغ کلان است، زیرا اکنون سران جهادی، سیاسی و حتی شریک قدرت سیاسی او در ریاست اجرایی کشور با وی اختلاف نظر دارد.
به گونه نمونه، ریاست جمهوری خبر برکناری وزیر انرژی و آب را صادر کرد و داکتر عبدالله رییس اجرایی حکومت در واکنش به این اقدام به وزیر انرژی و آب دستور داد به کارش ادامه بدهد. وقتی غنی و عبدالله روی کابینه حکومت این قدر باهم مشت و یخن باشند، چطور می‌توان به حرف اشرف غنی باور کرد که برای صلح و مذاکره با طالبان اجماع داخلی شکل گرفته است.
در این موضوع شک و تردیدی وجود ندارد که خاص و عام در افغانستان خواستار پایان جنگ هستند، اما لازم است تا رییس جمهور غنی چنانچه اعلام کرده است با بزرگان جهادی و چهره‌های شاخص سیاست کشور مشوره کند.
چهار سال از عمر حکومت وحدت ملی گذشت و اکنون اختلاف نظر در مسایل مهم حکومتی میان ریاست جمهوری و ریاست اجرایی نظام فعلی را سخت تهدید می‌کند و در معرض فروپاشی قرداده است. این پرسش وجود دارد، زمانی که رییس جمهور غنی قادر نیست با شریک‌اش در ریاست اجرایی کنار بیاید چطور ممکن است با طالبان صلح کند.
ریییس جمهور غنی به دیدار گلبدین حکمتیار رفته و از او خواسته است که طالبان را برای صلح با حکومت افغانستان ترغیب کند. رهبر حزب اسلامی دو سال پیش به روند صلح پیوست و ریاست جمهوری در همان ایام اعلام کرده بود که با آمدن گلبدین حکمتیار به روند صلح، بخشی از ناامنی‌های کشور کاهش پیدا خواهد کرد. اما دیده شد نه تنها حضور رهبر حزب اسلامی به صلح و آمدن طالبان روی میز مذاکره با حکومت کمک نکرد بل ایشان در صحبت‌هایش به مسایلی دامن زد که تاکنون از سوی آدرسی در افغانستان مطرح نشده است. رهبر حزب اسلامی جنگ جاری را که روزانه صدها قربانی می‌گیرد، قومی خواند.
غنی پیشنهاد آتش‌بس به طالبان داد و آن‌ها پذیرفتند که سه روز عید را آتش‌بس کنند که کردند. غنی در روز نخست عید فطر خواستار تمدید آتش‌بس شد، اما طالبان به این تقاضای او پاسخ منفی داد.
به باور برخی از سیاست‌مردان کشور، امریکا وقتی از مذاکره با طالبان شانه خالی می‌کند به این معنا است که واشنگتن به دنبال پایان جنگ در افغانستان نیست و درعین حال آنچه غنی در خصوص صلح و مذاکره با مخالفان مسلح دولت می‌زند، حرف شخص غنی نیست. قرار است در جوزای سال آینده، انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود و اشرف غنی که سخت می‌خواهد یک دوره دیگر به کرسی ریاست جمهوری تکیه بزند، می‌بایست نزد مردم افغانستان و جامعه جهانی یک دستاورد داشته باشد. غنی از چندی بدین‌سو سعی می‌کند به داستان جنگ کشور پایان دهد تا در انتخابات ریاست جمهوری آینده با حمایت مردم به قدرت برسد.
اشرف غنی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۳ با تقلب کمیسیون انتخابات و حمایت امریکایی‌ها به قدرت رسید و اکنون شرایط اندکی تغییر کرده است. ایالات متحده امریکا در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری می‌خواهد برای شخص غنی دستاورد تراشی کند و بعد از او حمایت کند؛ زیرا حکومت اشرف غنی برای مردم امر تجربه شده است و کاخ سفید نمی‌تواند چون دور گذشته به راحتی از غنی حمایت کند.
در فرجام برخورد اشرف غنی و امریکا با سرنوشت صلح و مذاکره صادقانه نیست بل یک برخورد سیاسی است.
اختر سهیل- خبرگزاری دید