فرار از افغانستان؛ زنان زندانی، جنایت‌کاران آزاد

طا-لبان با باز کردن زندان‌ها، صدها جنایت‌کار را آزاد کردند که به دنبال انتقام گرفتن از کسانی که آن‌ها را زندانی کردند، هستند

منبع: بی‌بی‌سی
مترجم: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
وقتی افغانستان به دست طا-لبان افتاد، صدها قاضی زن مخفی شدند. طالبان زندان‌ها را در سراسر کشور باز کردند و مردانی که این قاضیان زمانی به زندان انداختند، آزاد شدند.
از میان آن‌ها، ۲۶ تن موفق شدند خود را به یونان برسانند. «ثنا» (نام مستعار) یکی از این قاضی‌ها از درد و رنج، هراس و چگونگی ترک وطن خود قصه می‌کند.

ثنا با یادآوری از آن روزها می‌گوید: «وقتی می‌رفتیم، نمی‌دانستیم کجا می‌رویم. به ما گفته شد که خطرات امنیتی در راه وجود دارد، اما ما تمام آن‌ را پذیرفتیم چون می‌دانستیم این تنها راه نجات است».
وی می‌افزاید: «بدترین لحظه زندگیم بود. وقتی آن‌جا را ترک می‌کردیم به کودکانم می‌دیدم. ناامید بودم، به این فکر می‌کردم که آیا می‌توانم آن‌ها را زنده از افغانستان خارج کنم».
ثنا می‌گوید که طی سه ماه گذشته از سوی مردانی که به جرم جنایات خشونت‌آمیز علیه زنان به زندان فرستاده بود، تحت تعقیب بوده است. طالبان با باز کردن زندان‌ها، صدها جنایت‌کار را آزاد کردند که به دنبال انتقام گرفتن از کسانی که آن‌ها را زندانی کردند، هستند.

ثنا در این مورد می‌گوید: «من در دادگاهی کار کردم که به جرایم مختلف از جمله قتل، خودکشی، تجاوز جنسی و سایر جرایم پیچیده رسیدگی می‌کرد. مجازات‌هایی که صادر کردم طولانی و جدی بود. اما بعد از آن‌که تمام آن‌ها آزاد شدند، همه آن‌ها به ما می‌گفتند، اگر شما را پیدا کنیم، می‌کشیم».
بلال کریمی معاون سخنگوی طا-لبان در پاسخ به این اتهامات گفت: « قاضی‌های زن باید مانند سایر خانواده‌ها بدون ترس زندگی کنند. هیچ‌کس نباید آن‌ها را تهدید کند. واحدهای ویژه نظامی ما به رسیدگی به این گونه شکایات هستند و در صورت مشاهده تخلف می‌توانند اقدام کنند‌».‌
کریمی همچنان بر وعدۀ طا-لبان مبنی بر «عفو عمومی» بالای تمامی کارمندان دولت پیشین در سراسر افغانستان پافشاری کرد.
اما ثنا چند ماه گذشته را یک «کابوس عینی» توصیف می‌کند.
وی می‌گوید:‌ «ما هر دو یا سه روز یک بار جای خود را تغییر می‌دادیم، از خیابان‌ها به خانه‌های امن و هوتل‌ها می‌رفتیم.»‌
کریمی در پاسخ به سئوالی مبنی بر این‌که آیا زنان می‌توانند نقش‌های برجسته مانند قاضی یا وزیر داشته باشند، می‌گوید که وی نمی‌تواند در این مورد ابراز نظر کند، زیرا شرایط کار و فرصت‌ها برای زنان هنوز هم زیر بحث قرار دارد.
با این حال، ثنا می‌گوید: «در حال حاضر، زنان در خانه‌ها گیر افتاده‌اند و جنایت‌کاران آزاد هستند».
وی افزود: «افغانستان به طا-لبان یا یک گروه خاص تعلق ندارد. این کشور متعلق به هر افغان است‌».