فرصتها، همیشه به انسان روی نمیآورد و برخی فرصتها در طول عمر انسان فقط یکبار ایجاد میشود. بدین جهت انسان عاقل و هشیار کسی است که هیچوقت فرصتها را از دست نمیدهد و زمانی که آنها روی آورد، به بهترین وجه از آن استفاده میکند و به سوی پیشرفت و کمال مادی و معنوی خود گامهای موثر بر میدارد، وگرنه از دستدادن فرصتها علاوه بر اینکه انسان را از هدف دور میکند، جز رنج و غصه چیز دیگری بر جای نمیگذارد و سخن دقیق حضرت علی(ع) در این زمینه بسیار زیبا است که میفرماید: (اضاعة الفرصة غصة) نتیجه ضایع کردن فرصت، رنج و حسرت است.
در ماه مبارک رمضان فرصتهای زیادی ایجاد میشود که برای ساختن شخصیت و سلامت انسان و جامعه بسیار حیاتی است؛ فرصتهای بینظیری برای جلب رحمتهای الهی و زدودن زنگارها و شستشوی باطنی از آلودگیهای نفسانی مانند حسد، کبر، غرور، طمع، شهرت، شهوت، غضب و…
یکی از این فرصتها، فرصت برای تقویت اراده است. بسیاری اوقات میدانیم که کارهای اشتباه میکنیم، غیبت میکنیم، تهمت میزنیم، حسادت میورزیم، اسرار دیگران را افشا میکنیم در محاکم و سارنوالیها، سفید را سیاه و سیاه را سفید میکنیم، رشوت میگیریم، زورگویی میکنیم و حق دیگران را ضایع میسازیم و… و در عین حال میدانیم که کارهای اشتباه کرده و به دیگران ظلم میکنیم، ولی نمیتوانیم خود را کنترل نماییم، چرا؟ چون اراده ما ضعیف است و امواج پرتلاطم تمایلات ما را به سوی بدیها میکشاند و ماه رمضان این فرصت را برای ما ایجاد میکند که اراده خویش را تقویت نموده و تصمیم جدی برای ترک رذایل و مظالم بگیریم و بخاطر خشنودی خداوند مردم را از شر خویش ایمن کرده و موجبات امنیت و آسایش روحی و روانی آنها را فراهم سازیم.
چگونه در ماه رمضان از سحر تا افطار با وجود تمایلات مختلف، روح خود را سالم نگه میداریم و آلوده نمیسازیم در غیر رمضان نیز چنین کنیم، یعنی با استفاده از برکات ماه صیام ارادهمان را تقویت کرده و قدرت تصمیمگیری و توانایی معنوی را در خود افزایش دهیم و دیگر به سوی بدیها نرویم.
داکتر عدالتخواه- خبرگزاری دید