آخرین اخبارافغانستانروند صلحسیاستگزارش
مذاکرات صلح؛ آتش‌بس سراسری نیاز به میکانیزم دارد
افزایش خشونت‌ها و سلاخی شدن همه روزه غیرنظامیان در شهر کابل و ولایات کشور، باعث شده که مردم و شماری از آگاهان نسبت به روند جاری صلح بی‌باور شوند. به باور برخی از آگاهان تنها راه رسیدن به صلح برقراری آتش‌بس سراسری در کشور است.
به گزارش خبرگزاری دید، شامگاه روز گذشته نخستین نشست رسمی گروه‌های کاری هیئت مذاکره‌کننده دولت و گروه طالبان برای دور دوم مذاکرات صلح افغانستان در دوحه پایتخت قطر برگزار شد.
به اساس گزارش هیئت مذاکره‌کننده دولت، در این نشست در باره توحید و ترتیب اجندا بحث صورت گرفت و فیصله شد که نشست گروه‌های کاری به صورت دوامدار برگزار شود.
اما، یک روز پس از این نشست (بامداد امروز یک‌شنبه، ۲۱ جدی) انفجاری در شهر کابل رخ داد که در نتیجه آن سه تن به شمول سخنگوی تصدی محافظت عامه جان باخته و دو تن دیگر مجروح شد.
این نخستین و احتمالاً آخرین صبحی نیست که شهر کابل آن را با انفجار آغاز می‌کند، از نزدیک به یک ماه به این‌طرف، هر روز شهر کابل و کابل‌نشینان روز را با صدای انفجار آغاز می‌کنند.
هرچند گروه طالبان مسئولیت حملات اخیر کابل را به دوش نمی‌گیرند؛ اما حکومت پیوسته تأکید کرده است که مسئول همه انفجارها گروه طالبان است.
افزایش خشونت‌ها و سلاخی شدن همه روزه غیرنظامیان در شهر کابل و ولایات کشور، باعث شده که مردم و شماری از آگاهان نسبت به روند جاری صلح بی‌باور شوند. به باور برخی از آگاهان سیاسی تنها راه رسیدن به صلح برقراری آتش‌بس سراسری است.
محمدالیاس دهاتی استاد دانشگاه در صحبت با خبرگزاری دید می‌گوید: آتش‌بس خواست مردم، دولت و جامعه جهانی است، جنگ و دوام خشونت ابزار امتیازگیری طالبان است. طالبان نیتی برای تامین صلح در کشور ندارند، اگر می‌داشتند از کشتن مردم افغانستان دست می‌کشیدند.
از سویی هم، او به این باور است که صلح نباید دستاوردهای بیست‌سال اخیر را از بین ببرد: مردم افغانستان در این بیست‌سال به دستارودهای چشم‌گیری دست یافتند که در یک صدسال اخیر بی‌پیشینه بوده است.
به گفته دهاتی، «حضور زنان در جامعه، افزایش زمینه‌های آموزشی و تحصیلی، آزادی بیان و حقوق بشر، همه این‌ها را که نمی‌شود به یک‌باره از دست داد و یک ساختاری را که به اساس مؤلفه‌های قرن ۲۱ شکل گرفته به نظام خشک امارتی تبدیل کرد که در آن نه آزادی بیان جای دارد و نه هم حقوق بشر و حقوق زن».
از سوی دیگر، عبدالرحمان اوریا آگاه سیاسی در صحبت با خبرگزاری دید می‌گوید: برای برقرراری آتش‌بس در سراسر افغانستان نخست باید میکانیزم یا طرزالعمل ساخته شود. پس از آنکه میکانیزم ساخته شد، یک نهادی باید وجود داشته باشد که آتش‌بس را نظارت، مدیریت و حراست بکند.
وی می‌افزاید: میکانیزم و نهادی که باید آتش‌بس را مدیریت کند، لازم و ملزوم یک‌دیگر است، جنگ چهل ساله افغانستان کدام مسئله ساده نیست، اول باید ملزومات آتش‌بس فراهم شود بعد به صورت عملی در سراسر افغانستان پیاده شود.
این آگاه سیاسی خاطرنشان کرد: «آتش‌بس خواست مردم، جامعه جهانی، دولت و طالبان است، این یک خواست بزرگ و مهم است، هوایی آمده نمی‌تواند، باید به به آن اصول ساخته شود تا در روشنایی آن به پیش برده و برقرار شود».
با این همه اما، مذاکرات صلح افغانستان که برای مشورت با رهبران دو طرف برای حدود سه هفته متوقف شده بود، قرار بود در ۱۶جدی دوباره از سر گرفته شود، اما نخستین نشست رسمی گروه‌های کاری هردو طرف شامگاه روز گذشته برگزار شد.
انتظار می‌رود دو طرف پس از توقف حدود بیست روز، کارشیوه مذاکرات را نهایی کرده باشند. مهم‌ترین بخش کارشیوه برای هیئت دولت «آتش‌بس» است؛ ولی گفته می‌شود برای طالبان این موضوع اهمیت نداشته و «نظام آینده» مهم‌ترین بحث برای این گروه است.
