مراسم تحلیف موازی؛ تروریزم سیاسی علیه نظام جمهوری و قانون اساسی کشور

در هر رقابت سیاسی، اهرم‌های فشار متفاوت وجود دارد، ولی حرکت تیم ثبات و همگرایی تا حد برگزاری تحلیف، نه اهرم فشار علیه ارگ که در واقع نوعی تروریزم سیاسی علیه کلیت نظام، مردم سالاری نوپای کشور و تمام دستاوردهای نزدیک به دو دهه اخیر بود.

روز گذشته برای نخستین بار شهر کابل به عنوان پایتخت و قلب تپنده کشور شاهد برگزاری دو مراسم تحلیف همزمان بود. در ارگ رییس جمهور اشرف غنی مراسم داشت و در سپیدار هم داکتر عبدالله سوگند یاد کرد.
اینک در عالم واقع، افغانستان اقلیمی است که بر خلاف اقوال قدما مبنی بر عدم گنجیدن دو سلطان در یک اقلیم، دو فرمانروا دارد که هردو مراسم تحلیف ادا کرده و هردو مدعی مشروعیت برخاسته از آرای مردم می‌باشد.
اما اینجا نیاز است که اندکی روی منبع مشروعیت، رسمیت بین‌المللی و اقتدار ملی مکث شود، تا معلوم گردد که کدام طرف می‌تواند در آینده اسب اقتدار را سوار خواهد شد.
نمی‌خواهم متهم به حمایت از یک جناح و کوبیدن آن جناح دیگر شوم چون این جا عرصه پیکار انتخاباتی نه که هزار توی اجتهاد از اقوال و سنن سیاسی است.
هر حاکمیت مردم‌سالار در گام نخست مشروعیت خود را از انتخابات و توسط آرای مستقیم شهروندان می‌گیرد. پس روشن است که منبع مشروعیت ملی همان آرای مردمی است که اینک بحران اخیر کشور بر سر آن رقم خورده است.
هر حاکمیت مردم‌سالار در مواجهه با ملل و کشورهای جهان، مشروعیت بین‌المللی خود را از رسمیت و اعتباری که در جهانی کسب می‌کند، به دست می‌آورد.
این که کی برنده انتخابات بود و کی بازنده و رای هر جناح چقدر پاک بود و چه قدر ناشی از تقلب، در این جا موضوعیت ندارد. آنچه در جهان واقع اعتبار پیدا می‌کند، چیزی است که از منابع و مجاری رسمی بیان می‌شود.
اگر دقت کنید، در کار خبرنگاری زمانی که یک واقعه (مثلاً ابتلا به ویروس کرونا) اتفاق می‌افتد، تنها آماری اعتبار دارد که منابع رسمی و مسئول بیان می‌کنند.
در انتخابات نیز یگانه منبع و مرجع رسمی و مسئول کمیسیون انتخابات بود که آقای غنی را برنده اعلام کرد. پس منبع مشروعیت که انتخابات و آرای مردم است از طریق کمیسیون انتخابات که منبع مسئول ارائه آمار انتخابات است، به رییس جمهور غنی تفویض شده است. تا این جا داکتر صاحب عبدالله مشروعیت ندارد و مجاز به اجرای مراسم تحلیف نیست.
کمی پیشتر برویم، در حدود ۹۰ درصد دیپلمات‌های خارجی، سفرا، فرستادگان ویژه کشورهای مختلف و نماینده ملل متحد در افغانستان، در مراسمی حضور یافتند که در ارگ برگزار شده بود. گذشته از این، سفارت‌های کانادا و بریتانیا در کابل و همچنان نخست‌وزیر پاکستان مراسم تحلیف رییس جمهور غنی را برایش تبریک گفتند که در این صورت رسمیت بین‌المللی نیز با آقای غنی است.
با این حساب مشروعیت انتخاباتی و رسمیت بین‌المللی را محمد اشرف غنی دارد و ایجاد بحران به عنوان تشکیل حکومت همه شمول راه به جایی نخواهد برد.
اکنون می‌ماند مسایل و روند اداری کار حکومت که همه در دست رییس جمهور غنی است. از خزانه کل کشور گرفته تا قوای مسلح، والیان، وزرا، رئسای عمومی و نمایندگی‌های دیپلماتیک در کشورهای مختلف و سازمان ملل متحد.
در هر رقابت سیاسی، اهرم‌های فشار متفاوت وجود دارد، ولی حرکت تیم ثبات و همگرایی تا حد برگزاری تحلیف، نه اهرم فشار علیه ارگ که در واقع نوعی تروریزم سیاسی علیه کلیت نظام، مردم سالاری نوپای کشور و تمام دستاوردهای نزدیک به دو دهه اخیر بود.