موج سوم کرونا؛ چرا مردم کرونا را جدی نمی‌گیرند؟

عوامل زیادی از جمله عدم آگاهی دقیق، عدم آموزش و پایین بودن سطح سواد عمومی جامعه می‌تواند در این مسئله دخیل باشد، ولی به نظر می‌رسد مهمترین عاملی که سبب می‌شود مردم به رعایت نکات بهداشتی رغبت نشان ندهند، فقر و درگیر بودن مردم با مشکلات فراتر و جدی تر از کرونا است

با شیوع موج سوم ویروس کرونا زنگ خطر همه‌گیری این ویروس در کشور به صدا درآمده است. وزارت صحت عامه اعلام کرده که موج سوم کرونا آغاز شده و مردم باید دستورالعمل‌های صحی را رعایت کنند.
در دو روز اخیر بلندترین آمار ابتلا به ویروس کرونا در یک شبانه روز از زمان آغاز بحران کرونا اعلام شده و همچنان وحید مجروح سر پرست وزارت صحت عامه ابراز نگرانی کرده است که با ادامه این وضعیت، به زودی ذخایر آکسیجن تمام می‌شود.
با این حال، موج اول و دوم کرونا در کشور به خوبی مدیریت شد و این امر مردم را به خطرناک بودن ویروس کرونا بی‌باور ساخته است. در میان مردم هیچ کس باور به کشنده بودن کرونا ندارد و می‌گویند که اگر ویروس خطرناک می‌بود در دور اول تلفات زیاد می‌داشت.
اگر به آمار کشورهای پیشرفته و در حال توسعه مراجعه کنیم، دیده می‌شود که در واقعیت هم میزان تلفات و ابتلای به کرونا در افغانستان خیلی پایین و ناچیز بود، ولی اکنون وضعیت متفاوت است و آمارهای مرگ و میر و ابتلا به شدت بلند رفته است.
امار پرسش این است که چرا مردم افغانستان توصیه‌های بهداشتی را رعایت نمی‌کنند و به خطرناک بودن ویروس نیز اصلاً باور ندارند.
عوامل زیادی از جمله عدم آگاهی دقیق، عدم آموزش و پایین بودن سطح سواد عمومی جامعه می‌تواند در این مسئله دخیل باشد، ولی به نظر می‌رسد مهمترین عاملی که سبب می‌شود مردم به رعایت نکات بهداشتی رغبت نشان ندهند، فقر و درگیر بودن مردم با مشکلات فراتر و جدی تر از کرونا است که پاندمی آن از سالیان متمادی گلوی مردم افغانستان را می‌فشارد.
فقر و بیکاری عاملی است که نمی‌گذارد مردم به قرنطین بروند. شهروندان بارها گفته‌اند که اگر دولت می‌خواهد برای جلوگیری از بروز یک فاجعه شهرها را قرنطین کند، باید مثل سایر کشورها نیازهای اولیه و کمک‌های غذایی را برای شهروندان فراهم بسازد. باشندگان کابل مرکز افغانستان در دورها‌ی گذشته قرنطین شهرها از نبود غذا و گرسنگی شکایت داشتند. در آن دوره جان مردم را بیشتر از پاندمی کرونا گرسنگی تهدید می‌کرد.
مثلی داریم که می‌گوید گرگ گرسنه از هی هی چوپان نمی‌ترسد، اکنون ملت افغانستان مصداق این مثل است؛ زیرا زمانی که فردی گرسنه باشد و هر لحظه خطر محرومیت از غذا او را تهدید کند، تهدید کرونا خود به خود به مرحله فروتر سقوط می‌کند.
اما فقر نمی‌تواند مسئولیت اجتماعی مردم و دولت را ساقط کند. اگر از یک جانب مردم ناتوان هستند از جانب دیگر دولت نیز توانایی آنچنانی ندارد؛ پس بهترین گزینه همکاری مردم با دولت و توجه دولت به قشرهای آسیب پذیرتر در جامعه است. در این خصوص باید راهکار عملی سنجیده شود تا هم پاندمی کرونا به خوبی مدیریت شود و هم مردم بتونند معیشت در حد معمول داشته باشند.