نصیحت‌نامه؛ به مسکو نروید
اگر می‌خواستید اصل نظام به مخاطره نیفتد چطور مراسم آیسکریم خوری با طالبان راه انداختید و به آنان مشروعیت دادید تا با بیرق‌های شان داخل شهرها شوند؟
حکومتی‌ها شروع کرده‌اند به نصیحت کردن که به مسکو نروید!
لیست بلندی متشکل از سی وپنج نفر منتشر شده که به مسکو می‌روند و قرار است با نمایندگان گروه طالبان مذاکره کنند. تیم سی وپنج نفری عازم مسکو، قبلاً اعلامیه‌ای منتشر کرده و در آن صراحت داده‌اند که اصلیت نظام، قوای امنیتی و حقوق زنان جزو پارامترهای اصلی غیر قابل برگشت در مذاکره شان با جانب طالبان خواهد بود. به رغم این تصریح، اما هیاهویی در فضای مجازی شروع شده است که گویا اردو منحل می‌شود، حکومت موقت می‌آید و یا …
مسئله این است که تمام این موارد دروغ است. وقتی یک اجماع بزرگ از مردم افغانستان روی اصلیت نظام تاکید می‌کنند و پروسه صلح را مورد حمایت قرار می‌دهند، حکومت منزوی کابل می‌خواهد با فرافگنی، زمینه‌های ادامه حضور خود را در قدرت دست و پا بزند.
سوال این است که اگر مذاکره با طالبان بد است، شما چطور دهلیز به دهلیز پشت طالبان در قطر وابوظبی می‌گردید؟
اگر اردو و قوای امنیتی را دوست دارید چرا از فجایع قتل عام آن‌ها و به محاصره ماندن شان در اقصی نقاط کشور جلوگیری نمی‌کنید؟
اگر می‌خواستید اصل نظام به مخاطره نیفتد چطور مراسم آیسکریم خوری با طالبان راه انداختید و به آنان مشروعیت دادید تا با بیرق‌های شان داخل شهرها شوند؟
اگر ادعای جوانگرایی را در حکومت دارید آیا انکار می‌کنید که بیش از صد هزار جوان این مُلک را آواره کشور های خارجی ساختید و ده‌ها جوان دیگر در مظاهرات خیابانی به خاک وخون غلتیدند.
اگر حکومت داری خوب را شعار می‌دهید آیا از طرزالعمل مخکش و تصفیه‌های بی‌موجب در ادارات بی‌خبر استید؟
باز هم اگر اردو را دوست می‌داشتید چطور در چهار سال ۴۵۰۰۰ نفر به قول خود تان تلف شده است؟ (تلفات واقعی قوای امنیتی ۶۲۰۰۰ نفر است )
شما اگر قوای امنیتی را دوست دارید، چرا دسپلین نظامی را دور می‌زنید و دگرمن را در بست سترجنرال می‌برید؟
ده‌ها سوال دیگر هم وجود دارد که اینجا مجالش نیست. نصیحت من اما این است که هیچ‌کس در این کشور به تنهایی رستم دستان نشده است. بیایید اشتباهات تان را اعتراف کنید و برای حفظ نظام جمهوری اسلامی و نگهداشت قوای سرفراز امنیتی کشور که مثل تخم دیده‌های مان دوست شان داریم تن به اجماع ملی بدهید و در مشوره با مردم بزرگ افغانستان این زمینه را فراهم کنید که مذاکرات بین‌الافغانی صلح، از مجرای واحد منجر به تامین صلح دایمی و حفظ دستاوردهای ملی گردد. و نیز اگر راست می‌گویید که این وطن را دوست دارید در کمسیون‌های انتخاباتی اصلاحات بیاورید و انتخابات ریاست جمهوری را به تعویق نیندازید. بگذارید این ملت خود شان تصمیم بگیرند.
