از سال ۲۰۱۶ به بعد، افزایش درصد مردم افغانستان که مایل به مهاجرت هستند، بیشتر در میان زنان صورت گرفته؛ حدود نصف (۴۷%) آنان در سال ۲۰۱۸ گفتند که می‌خواهند افغانستان را ترک کنند.
کمتر از یک هفته، میلیون‌ها افغانستانی احتمالاً برای انتخاب رییس جمهور بعدی خود به پای صندوق‌های رأی می‌روند، اما تعدادی از آنها – از جمله نزدیک به نیمی از زنان افغانستان – ترجیح می‌دهند جایی دیگر باشند و در صورت امکان، کشور جنگ زده خود را برای همیشه ترک کنند.
خلاصه ارزیابی‌ها و بررسی گالوپ نشان می‌دهد، زندگی در افغانستان در سال ۲۰۱۸ از بسیاری جهات بدتر از هرزمان دیگر طی یک دهه گذشته بوده است. مردم افغانستان احساس امنیت کمتر کردند، بیشتر برای پیدا کردن کار تلاش کردند تا نیازهای اولیه خود را برآورده سازند و وضعیت زندگی خود را بدتر از هرکس دیگر در روی کره زمین می‌دانند.
با تأکید بر ناامیدی شان در این محیط، بیشتر افغانستانی‌ها نسبت به هر زمان دیگری گفتند که مایل هستند در صورت امکان کشور خود را برای همیشه ترک کنند و به خروج جمعی که در سال ۲۰۱۵ در کشور رخ داد، بپیوندند.
۴۱ درصد مردم افغانستان خواهان ترک این کشور هستند: در میان مرگبارترین سال‌ها برای غیرنظامیان در افغانستان از زمانی که سازمان ملل متحد ثبت تلفات را آغاز کرد و از آنجا که میلیون‌ها نفر نیز با ناامنی غذایی دست و پنجه نرم می‌کنند، ۴۱ درصد از مردم افغانستان گفتند که اگر امکان داشته باشد، کشور را برای همیشه ترک خواهند کرد.
تمایل مردم افغانستان برای مهاجرت طی دو سال گذشته در همه مناطق این کشور افزایش یافته است، اما بیشترین میزان در جنوب غربی افغانستان است؛ جایی که طالبان دوباره کنترول این منطقه را به دست گرفته و خشکسالی شدید بسیاری از مردم افغانستان را بیشتر به فقر و عدم امنیت غذایی سوق داده است.
حدود نصف زنان افغانستان می‌خواهند این کشور را ترک کنند: از سال ۲۰۱۶ به بعد، افزایش درصدی مردم افغانستان که مایل به مهاجرت هستند، بیشتر در میان زنان صورت گرفته؛ حدود نصف (۴۷%) آنان در سال ۲۰۱۸ گفتند که می‌خواهند افغانستان را ترک کنند.
با گذشت نزدیک به دو دهه از جنگ تحت عنوان «مبارزه برای حقوق و عزت زنان»، بررسی‌ها در سال ۲۰۱۸ نشان داد که زنان افغانستان کم ترین رضایت را نسبت به زنان در جهان از آزادی انتخاب در زندگی شان داشتند؛ ۳۳ درصد گفتند که راضی هستند. با وجود ۸۰ درصد زنان خارج از نیروی کار و ۹۱ درصد دارای تحصیلات ابتدایی یا کمتر، این گزینه‌ها تا جایی محدود است.
با افزایش ترس و هراس از این که زنان آزادی‌های خود را از دست بدهند، زیرا طالبان همچنان تلاش می‌کنند کنترول بیشتری بر کشور داشته باشند، میزان زنان افغانستان که می‌گویند دوست دارند از کشور خارج شوند، از سال ۲۰۱۶ به بعد، تقریباً سه برابر شده است. برای اولین بار، به طور قابل توجهی تعداد بیشتری از زنان (۴۷٪) نسبت به مردان (۳۵٪) مایل به ترک این کشور هستند.
آلمان و ترکیه مقصدهای برتر مورد نظر است: مردم افغانستان که می‌گویند دوست دارند به کشور دیگری نقل مکان کنند، به احتمال زیاد آلمان (۱۹٪) و ترکیه (۱۹٪) به عنوان مقصد مورد نظر معرفی می‌شده‌اند، دو کشوری که در آن پناهندگان افغانستان دومین جمعیت پناهندگان را بعد از سوری‌ها تشکیل می‌دهند. ایالات متحده که غالباً مقصد شماره ۱ مورد نظر بیشتر مهاجران بالقوه جهان است، بیشترین مورد بعد از دو کشور اول است که ۱۲درصد آنها می‌گویند دوست دارند به آنجا بروند.
پیامدها: افزایش روزافزون درصد مردم افغانستان که مایل به جابجایی هستند، احتمالاً زنگ خطری برای اروپا است که شاهد هجوم گسترده مهاجران و پناهجویان از افغانستان در سال ۲۰۱۵ بود. با این حال، گالوپ به این باور است درصد افرادی که مایل به مهاجرت هستند، بسیار بیشتر از درصد افرادی است که در واقع خواهان مهاجرت است.
علاوه بر این، این آمار باید بیشتر زنگ خطری برای دولت بعدی افغانستان باشد که باید راه جدیدی را پیدا کند و به مردم افغانستان – به ویژه زنان – کمک کند تا آینده بهتری را در کشور برای خود ببینند.
