هند، تخریب‌کننده روند صلح
هند، تخریب‌کننده روند صلح
نویسنده: رشید ولی جنجوعه
منبع: دیلی تایمز
ترجمه و تلخیص: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
هند با این همه دست و دل‌بازی در افغانستان چی می‌کند؟ هند برای کمک نه، بلکه برای تخریب وارد معرکۀ افغانستان شده است. اگر واقعیت فوق به درستی درک شود، تمام بخش‌های پازل در جای خود قرار می‌گیرد. هندی‌ها در دولت‌های افغانستانِ پسا-اشغال ۲۰۰۱ ایالات متحده، به منظور بی‌ثبات کردن مناطق قبیله‌ای سرکش هم‌مرز با افغانستان سرمایه‌گذاری کرده‌اند. سفارت آن‌ها در کابل و کنسول‌گری‌های آن در ولایت هرات، قندهار، جلال‌آباد و بلخ وظیفۀ اصلی سبوتاژ و خراب‌کاری را در همسایگی افغانستان دارد. اگر هند واقعاً قصد کمک به درگیری‌های افغانستان دارد، باید در موارد مشخص سرمایه‌گذاری کند نه اینکه با تلاش برای اثرگذاری در تمام امور، به جای مسکن، نمکی باشد بر زخم‌های افغانستان.
هندی‌ها اهداف موذیانۀ خود را تحت پوشش کمک‌های زهرآگین به این کشور جنگ‌زده قرار داده‌اند، اما اهداف واقعی آن‌ها این است که در فرصت مناسب آب برادرکشی مردم افغانستان را گل‌آلود کنند. پروژه هند در افغانستان با اجیت دوول مشاور دیرین امنیت ملی هند آغاز می‌شود که قهرمان استراتژی «مرگ با هزار برش» برای آسیب رساندن به همسایگان سرسخت است. مناطق قبیله‌ای آشفتۀ پاکستان، قبایل را به عنوان علوفۀ توپ تلاش‌های خرابکارانه دوول معرفی کردند که از هیچ تلاشی برای دامن زدن به مشکلات از طریق تحریک طالبان و پاکستان و داعش فروگذار نکرد.
استراتژی هندی‌ها در افغانستان مبتنی بر هدف قرار دادن طالبان افغان و پرورش دولت افغانستان در کابل با هدف ایجاد یک معضل دایمی بین دو جنگ‌طلب بوده است. حقیقت ترویج درگیری دایمی با دروغی مانند ابتکارات توسعه و مشارکت اقتصادی با دولت افغانستان جنگ‌زده محافظت شد. با داغ نگه‌داشتن معرکه و ترویج جنگ دایمی در افغانستان، هندی‌ها به دنبال دکترین دوول مبنی بر «مرگ با هزار برش» علیه پاکستان بودند. آن‌ها با نشان دادن باغ‌های سبز و سرخ ضد چین و ظرفیت‌سازی نیروهای امنیتی افغانستان علیه طالبان، حساسیت‌های ایالات متحده-آیساف (نیروهای بین‌المللی کمک به امنیت) را خنثی کردند.
ایالات متحده و آیساف نتوانست انگیزه واقعی استراتژی هند را طی ۲ هزار و ۳۰۰ سال سیاست «دشمنِ دشمن دوست است» درک کنند. هندی‌ها با استفاده از طعمۀ کمک‌های اقتصادی و نظامی، وقت خود را برای ضربه زدن در فرصت مناسب صرف کردند. این فرصت زمانی فرا رسید که رییس جمهور ترامپ با راه‌اندازی پروژه صلح خود تصمیم گرفت از باتلاق افغانستان به لحاظ نظامی خارج شود.
عداوت ضد مسلمان و ضد پاکستانی نارندرا مودی این قدرت را به اجیت دوول داد تا به عنوان تخریب‌کننده کلاسیک صلح عمل کند. او با شجاعت چشم‌گیر این کار را انجام داد. هند با فراهم نمودن کمک‌ها در عرصه‌های مختلف، توانست ۱۴۸ نیروی مرزی هند را برای محافظت از پایگاه‌هایش وارد افغانستان کند. ۷ هزار و ۱۶۴ نیروی ارتش و اطلاعاتی افغانستان بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۰ در هند آموزش دیده‌اند. کمک‌ها و همکاری‌های نظامی هند در سال ۲۰۲۰ شدت گرفت و آموزش‌ها در بخش‌های مختلف نیز جریان دارد.
همسایگان افغانستان، ایالات متحده و جامعه بین‌الملل به مردم افغانستان اجازه داده است تا در مورد شکل حکومت و تقسیم قدرت بین تمام ذینفعان در مورد صلح دایمی در افغانستان به اجماع نادر برسند. این مطمئن‌ترین دستورالعمل برای مقابله با تهدید تروریزم است که به خاطر همین دلیل آشکار ماموریت سازمان ملل متحد و آیساف وارد افغانستان شد. هند تنها کشوری است که منافعش با صلح قریب‌‌الوقوع در این کشور تأمین نمی‌شود. در گذشته، هند نیروهای افغانستان و تروریستان مانند تحریک طالبان پاکستان و داعش را علیه طالبان مسلح کرد. سازمان اطلاعاتی هند (راو) مطابق استراتژی دوول به گونه فعال به ارتش ملی افغانستان و ریاست امنیت ملی برای شناسایی و هدف قرار دادن جنگجویان طالبان کمک کرد. بسیاری تروریستان از کرالا و تامیل نادو هستند که توسط اجیت دوول به افغانستان آورده شدند.
اکنون که نگاه کل جامعه جهانی به گفت‌وگوهای میان‌افغانی معطوف است، فرد عجیب و غریب هند متعهد به بازی در نقش یک تخریب‌کننده است. دست هند به خون طالبان و نیروهای بی‌گناه ارتش ملی افغانستان به دلیل ترویج درگیری بین جناح‌های رقیب این کشور آلوده است. اگر هند عقاید منفور «هندوتوا» را ندارد، رهبری این کشور به آسانی مزایای صلحی را که افغانستان ارائه می‌دهد، تقسیم خواهد کرد. یک افغانستان صلح‌آمیز می‌تواند به هند امکان برقراری ارتباط اقتصادی از طریق سرزمین شرق و غرب را ایجاد کند که آسیای جنوبی و آسیای میانه را به یک اتحادیه اقتصادی مبدل می‌کند. بر اساس مطالعات تحقیقاتی «صدای جنوب آسیا»، پوتانسیل تجارت بین پاکستان و هند ۳۷ میلیارد دالر است که در صورت تغییر استراتژی هند، می‌تواند بیشتر تقویت شود. اما این همه تنها زمانی محقق می‌شود که هند بازی در نقش تخریب‌کننده را متوقف کند.
یادداشت: نظریات مطرح شده در این مقاله به نویسنده مربوط بوده و الزاماً بازتاب دیدگاه رسمی خبرگزاری دید نیست.
بر اساس مطالعات تحقیقاتی «صدای جنوب آسیا»، پوتانسیل تجارت بین پاکستان و هند ۳۷ میلیارد دالر است که در صورت تغییر استراتژی هند، می‌تواند بیشتر تقویت شود. اما این همه تنها زمانی محقق می‌شود که هند بازی در نقش تخریب‌کننده را متوقف کند
