با فروپاشی به اصطلاح کاخ خلافت در موصل و کشته‌شدن ابوبکربغدادی، آیا داعش به پایان عمر دهشتناک خویش رسیده است؟
این پرسشی است که بعد از اعلام رسانه ها مبنی بر آزادسازی موصل و کشته شدن ابوبکربغدادی در اذهان بسیاری از مردم دنیا نقش بسته است. برای پاسخ به این سؤال، ابتدا نگاهی بسیار مختصر به نحوه شکل گیری این گروه تروریستی و حامیان بین المللی آن انداخته و سپس به اصل موضوع می پردازیم.
با خروج “ابو مصعب الزرقاوی” از افغانستان و ورود وی به عراق در سال ۲۰۰۲میلادی، به دستور “اسامه بن لادن”، سرکرده پیشین القاعده، شاخه جدید القاعده در عراق تأسیس گردید. زرقاوی، با را ه انداختن جنگ داخلی در عراق مرتکب اعمال خشونت بار شدیدی شد و در خلال فعالیت های ضدبشری اش، از تمام تروریست های تکفیری سراسر جهان خواست تا به این شاخه جدید القاعده بپیوندند.
این گروه با استفاده از تکنیک هایی چون سر بریدن، بمبگذاری ها و خشونت های هولناک و بی رحمانه، چهره خشن و ترسناکی از اسلام در اذهان جهانیان ترسیم کرد.
این در حالی بود که که اسامه بن لادن همواره از وحشی گری های وی تمجید و شاخه او را در عراق تبلیغ می کرد..
با کشته شدن سرکرده القاعده و زرقاوی، در سال ۲۰۰۶ میلادی، ایمن الظواهری جانشین اسامه بن لادن، از شاخه القاعده در عراق تحت عنوان “دولت اسلامی عراق” یاد کرد و در سال ۲۰۱۲ میلادی، گروه تروریستی موسوم به “دولت اسلامی” بدون پسوند عراق، به سرکردگی ابوبکر البغدادی، رسماً اعلام موجودیت کرد و همچنان، به دستور القاعده، شاخه دیگری از این گروه با نام “جبهة النصره” در سوریه تاسیس گردید و به سرعت گسترش یافت و به یکی از قدرتمندترین گروه های شبه نظامی در داخل مرزهای سوریه تبدیل گردید.
ابوبکربغدادی در سال ۲۰۱۳ میلادی هزاران عنصر تروریستی را از سراسر جهان از جمله آمریکا و انگلیس و فرانسه پیرامون “دولت اسلامی”، گرد آورد و این بار تحت عنوان “دولت اسلامی عراق و شام” بر بخش های وسیعی از سرزمین های عراق و سوریه دست یافت و بدین ترتیب، عملاً خود را خلیفه جهان اسلام خواند.
این گروه تروریستی، بعد از این، در بسیاری از رسانه ها، با نام اختصاری “داعش” یاد شده و از بدو تشکیل تا امروز مرتکب جنایات بسیار هولناک و اعمال ضد بشری بی شماری گردیده است.
با توجه به چگونگی شکل گیری این گروه و با استناد به گزارش برخی از رسانه ها که حامیان اصلی داعش را کشورهایی چون امریکا، انگلیس، فرانسه، اسرائیل و برخی از کشورهای اسلامی منطقه معرفی کرده اند؛ باید این گروه را به یک غده سرطانی تشبیه کرد که به این آسانی، ازمیان نخواهدرفت؛ چنانکه بعد از شکست پیاپی آنان در عراق و سوریه، معطوف شدن توجه آنان به سوی کشورهای غیرعربی مانند پاکستان و مخصوصاً افغانستان، مبین این نکته است که داعش پس از شکست در عراق و سوریه، در کشور بی ثباتی مثل افغانستان لانه خواهد گزید. از تحرکات مذبوحانه آنان در ولایات شرقی افغانستان، کاملاً مشهود است که دست از شرارت برنداشته و کار را به جایی رسانده اند که حتا کودکان معصوم را نیز فریفته و از آنان در جهت مقاصد شوم شان استفاده می کنند.
داعش نه تنها به مرزهای افغانستان بسنده نخواهد کرد؛ بلکه پا را فراتر از این هم خواهد نهاد و از این طریق، به کشورهای اسلامی ماوراءالنهر مانند تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان و…. خواهد تاخت و موجودیت دولت ضعیف و ناکارآمد، در افغانستان، آنان را در رسیدن به اهداف شوم شان یاری نموده و روند پیشروی آنان را در آن سوی آمودریا تسریع خواهدکرد.
نکته دیگری که نباید آن را از نظر دور داشت این است که بعد از مرگ ابوبکر بغدادی در معادلات سیاسی و استراتیژیک حامیان وی، تا رسیدن به اهداف شان تغییر چندانی رونما نخواهدشد و آنان به حمایت بی دریغ شان از “تفکرات تکفیری” که حربهٔ بسیار برنده و کارا در شقه شقه نمودن پیکر کشورهای خاورمیانه، بخصوص کشورهای اسلامی است؛ ادامه خواهند داد و به وضوح احساس می گردد که بهره گیری از همان “تفکرات تکفیری” و تشدید ایده های “سلفی گری منحط” در خاورمیانه، گزینهٔ بسیار مطلوبی برای تداوم بحران زایی و تملک مستقیم “گاوهای شیری و دوشیدن آنها” در قالب قراردادهای میلیاردی تسلیحاتی برای مدت مدید و طولانی است. و چه بسا در این مسیر هولناک و مخوف، آبادانی ها به ویرانی و ویرانه ها به تل هایی از خاکستر مبدل گردد؛ تا بار دیگر سر و کلهٔ آنان به بهانهٔ بازسازی مناطق ویران شده با منطق استعماری خودشان، پیداشده و در “استحمار” ملل مرعوب و سران مزدور آنان، بی هیچ دغدغه ای دست به کار شوند و طَر٘فی ازاین “طُرفه بازارِ مکّارِه” بربندند.
خوشبختانه، در نقطهٔ مقابل آنان نیز، کشورهایی هستند که در چنین وضعیتی، باتوجه به چند قطبی بودن دنیای امروزی، از درِ مخالفت با هژمونی سلطه گرایانهٔ آنان، در منطقه برخاسته اند و بی تردید آنها را در
رسیدن به اهداف شان به تلخکامی و سرانجام به ناکامی مواجه خواهندکرد؛ چنانکه تا کنون شاهد ناکامی ها و شکست های پی در پی آنان در خاور میانه هستیم.
با توجه به این موضوع، این امیدواری تقویت می گردد که داعش عملاً به پایان عمر نکبتبار و هراس افگنانهٔ خویش نزدیک شده است؛ هرچند که تا رسیدن به آن نقطهٔ پایان، راه دور و درازی در پیش است.
داکترفضایلی، خبرگزاری دید
