چرا خلیلزاد طالبان را تطهیر می‌کند
آنچه هویدا و آشکار مشاهده می‌شود، وضعیت به هم ریخته تیم داکتر خلیلزاد است، روزگار او را به موقفی سردچار کرده تا برای حفظ «تار نازک» صلح با طالبان به صورت رضاکار برای سهیل شاهین بیانیه بنویسد و در توییتر و فیسبوک پست کند.
حتی بهترین تحلیلگران روابط بین‌الملل هم نمی‌توانستند این امکان را پیشبینی کنند که مسئولین وزارت خارجه امریکا روزی به حمایت از گروهی هراس‌افکن اقدام کند، آن هم در شرایطی که احتمال نقش این گروه در حملات به افراد ملکی در ماه مبارک رمضان بسیار پررنگ به نظر می‌رسد، داکتر خلیلزاد و دیگر مسئولین روابط خارجی امریکا این روزها به شدت به دنبال تطهیر طالبان در حمله نظامی به شفاخانه نسائی-ولادی دشت برچی است. این رفتار در اقدامات دولت مخصوصاً سخنرانی رییس جمهور اشرف غنی در تغییر موضع نیروهای نظامی کشور از تدافعی به تهاجمی در برخورد با طالبان ریشه دارد.
دولت در روند مصالحه طالبان با پذیرش آزادی زندانیان طالب تصمیم به همراهی با دولت امریکا در این پروسه گرفت و پالیسی نهادهای دفاعی و امنیتی را به موضع تدافعی فعال تغییر داد تا برای فراهم کردن مقدمات صلح، حسن نیت خود را در عمل نشان داده باشد، اما وضعیت امنیتی کشور در هفته‌های اخیر رضایت بخش نبود و مردم در کنار مشکلات کرونا و انتخابات به هیچ عنوان توقع حمله تروریستی بر یک مرکز صحی را نداشتند و این حملات بازتاب وسیعی در رسانه‌های داخلی و بین‌المللی داشت و رسانه‌های اجتماعی نیز به صورت‌های مختلف به تقبیح این عمل غیر انسانی و اسلامی پرداختند، کشته شدن اطفال چند روزه و مادرانشان در این حمله به اندازه کافی افکار عمومی را علیه گروه‌های خشونت طلب داعش و طالبان تقویت و تحکیم کرد.
طالبان علاوه بر سلب مسئولیت از این واقعه در ساعات اولیه این حمله، چند روز بعد از اعلان موضع حکومت در رابطه به تغییر آرایش نظامی نیروهای امنیتی، به تقبیح این حملات نیز اقدام کردند، ولی زمان از دست رفته بود و حکومت نیاز به اتخاذ یک تصمیم قابل قبول داشت تا مسئولیت خود را در حفظ جان مردم نشان دهد و در رسانه‌ها تصاویر تازه‌ای از اقدامات قاطع حکومت بازتاب داده شود.
داکتر اشرف غنی که توانسته بود مشکل انتخابات ریاست جمهوری را با رسیدن به یک توافق با تیم رقیب به سرانجام برساند و نفسی تازه کند، نیاز به نشان دادن اراده سیاسی در صیانت از جان مردم داشت، چیزی که بیش از اندازه فرصت برای آن فراهم بود اما وضعیت مطابق میل دولت امریکا نبود و تقابل دولت افغانستان با طالبان روند صلح را با خطر روبرو می‌کرد و این موضوع برای تیم ترامپ که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد، اصلاً خوشایند نخواهد بود. داکتر خلیلزاد به شدت شروع به نوشتن پیام‌هایی در نشان دادن عدم نقش طالبان در حملات اخیر کرد و اولین پیام خود را به «امکان همکاری طالبان و دولت در از بین بردن خطرات امنیتی» در رسانه‌های اجتماعی اختصاص داد، پیامی که به شدت فضای عمومی در داخل افغانستان را علیه آن بسیج کرد. مردم افغانستان بیش از هر چیزی توقع همدلی از امریکا در مبارزه با خشونت و هراس‌افکنی داشتند تا این که دستگاه وزارت خارجه در کنار طالبان قرار بگیرد و به تطهیر اعمال آن‌ها اطلاع‌رسانی کند.
فضای سیاسی برای دولت افغانستان با امضای موافقتنامه با تیم ثبات و همگرایی برای اتخاذ سیاست‌های جدید در قبال پروسه صلح مساعد شده است، با آنکه روند رهایی زندانیان طالبان کماکان پا برجاست، اما حکومت آماده استفاده از هر فرصتی برای تحت اختیار گرفتن و مدیریت پروسه صلح می‌باشد. هرچند داکتر عبدلله به عنوان مسئول اصلی شورای مصالحه برای پیش بردن پروسه صلح با طالبان است و در این زمینه طبق موافقتنامه دست باز دارد، اما رییس جمهور به عنوان فرمانده کل قوای مسلح اختیارات به مراتب تعیین کننده تری برای اعمال فشار و مدیریت این پروسه دارد.
آنچه هویدا و آشکار مشاهده می‌شود، وضعیت به هم ریخته تیم داکتر خلیلزاد است، روزگار او را به موقفی سردچار کرده تا برای حفظ «تار نازک» صلح با طالبان به صورت رضاکار برای سهیل شاهین بیانیه بنویسد و در توییتر و فیسبوک پست کند. این آشفتگی در اولین روزهایی صورت گرفته است که داکتر غنی بدون رقیب در کاخ ریاست جمهوری به «تار نازک» صلح می‌بیند که یک سر آن به دست داکتر خلیلزاد و مولوی برادر است و سر دیگر آن به دست داکتر عبدالله.
