چه کسی وارث «مارشال» است؟
اگرچه ادیب فهیم چهره‌ای تازه‌وارد در عرصه سیاست است، اما میراث‌دار و مرزبان ارزش‌هایی است که پدرش را مفتخر به لقب مارشالی افغانستان ساخت؛ ارزش‌هایی که با جهاد و مقاومت گره خورده و با همین فصل از تاریخ سیاسی افغانستان بازتعریف می‌شود.
ادیب فهیم فرزند ارشد مارشال محمدقسیم فهیم، با عبدالله عبدالله در اعتراض به درخواست رتبه مارشالی برای جنرال دوستم، خداحافظی سیاسی کرده است.
ادیب فهیم عبدالله را به ترجیح دادن یک مصلحت مقطعی سیاسی، نسبت به ارزش‌های تاریخی جهاد و مقاومت متهم کرده و در پیام کوتاهی نوشته است: «یک بزرگ، برادر و دوست گرامی ما لحاظ یک عمر دوستی، وطن‌داری و برادری و صداقت را نکرد. یک مصلحت سیاسی مقطعی را نسبت به ارزش‌های تاریخی جهاد و مقاومت ترجیح داد. برود خدا نگهدارش!»
بر بنیاد گزارش‌های تأیید ناشده‌ای که در شبکه‌های فضای مجازی دست به دست می‌شود، عبدالله در طرح حل اختلافات سیاسی‌اش با اشرف غنی، در کنار مطالبات دیگری که مطرح کرده است، خواستار معاونیت فرماندهی کل قوای مسلح و رتبه مارشالی برای جنرال دوستم شده است.
آنچنان که گفته می‌شود، این طرح به ارگ فرستاده شده، اما ریاست جمهوری نسبت به رد یا قبول آن واکنشی نشان نداده است.
اگرچه ادیب فهیم چهره‌ای تازه‌وارد در عرصه سیاست است، اما میراث‌دار و مرزبان ارزش‌هایی است که پدرش را مفتخر به لقب مارشالی افغانستان ساخت؛ ارزش‌هایی که با جهاد و مقاومت گره خورده و با همین فصل از تاریخ سیاسی افغانستان بازتعریف می‌شود.
ادیب فهیم، با ادبیاتی برآمده از فهم درست و دقیق از کار و کارنامه عبدالله، در پیام کوتاه خود از این حقیقت تلخ پرده برداشت که عبدالله، بی‌اصول‌ترین سیاستمدار افغانستان است که نه به ارزش‌های والایی وفادار مانده که او را تا موقعیت ادعای ریاست جمهوری برکشیده است و نه حتی به آنچه از آقای غنی برای کسی مانند دوستم درخواست کرده، باورمند است.
او می‌داند که آقای دوستم نه‌تنها کار درخشانی در کارنامه سیاسی ـ نظامی خود ثبت نکرده تا او را شایسته یدک کشیدن عنوان مارشالی کند، بلکه بدتر از آن به عنوان یک رهبر قومی ـ سیاسی، به مواردی از مسایل ضداخلاقی متهم است.
عبدالله می‌داند اعطای لقب مارشالی به دوستم، جفا در حق مارشال فقید افغانستان و بی‌اعتنایی به مبارزات بی‌نظیر او برای آزادی و سربلندی افغانستان و ناسپاسی نسبت به خدماتی است که مخصوصاً برای خود آقای عبدالله انجام داده تا او این استعداد را پیدا کند که به عنوان یک چهره سیاسی مطرح و مدعی، وارد میدان‌های مردافکن مبارزات سیاسی شود.
آقای عبدالله در خصوص درخواست رتبه مارشالی برای آقای دوستم، با این پرسش بسیار جدی و چالشی مواجه است که اگر او به راستی به شایستگی دوستم برای دریافت این لقب، باورمند است، چرا در بیست سال گذشته چنین درخواستی را مطرح نکرد؟ آیا غیر از این است که عبدالله برای جبران حمایت‌های هدفمند دوستم از خود در انتخابات ریاست جمهوری، از همه تاریخ و افتخارات جهاد و مقاومت مردان این سرزمین، هزینه می‌کند؟ و آیا چنین هیچ‌انگاری آشکار افتخارات مبارزان و مجاهدان بزرگی که از جمله به خود آقای عبدالله، ارزش و اعتبار سیاسی بخشیده‌اند، بزرگ‌ترین خیانت به افغانستان و شهدا و تاریخ و بزرگان تاریخ‌ساز آن نیست؟
آقای عبدالله نشان داد که نه به ارزش‌های جهاد و افتخارات مجاهدان بزرگ این سرزمین پایبند است و نه آنچه می‌کند از سر ایمان و انگیزش صادقانه درونی است. او قمارباز پاکبازی است که حاضر است در نرد سیاست، سخاوتمندانه از جیب دیگران برای دیگران خرج کند.
