کج‌روی‌های ارگ و ایستادگی ائتلاف نجات
روز گذشه مزارشریف شاهد همایش بزرگ مردمی در حمایت از ائتلاف نجات و خواسته‌‍‌های این تشکل سیاسی برای اصلاح حکومت و سکتور امنیتی بود.
این گونه همایش‌ها اگر هیچ نتیجه‌ای در پی نداشته باشد، دست‌کم یک پیام برای حلقه قدرت در ارگ دارد و آن هم این‌که ائتلاف نجات هواداران زیادی در پشت سرش دارد.
همایش مردمی که در آن هزاران هوادار رهبران ائتلاف نجات شرکت کردند و از موضع آنها در برابر خودکامگی و استبداد حکومت حمایت شان را اعلام کردند دلیل این مدعا است.
بدون شک این همایش نه نخستین گردهمایی در حمایت از ائتلاف نجات بود نه آخرین آن خواهد بود و تا آنجا که در گذشته دیده شده رهبران ائتلاف نجات توانایی بسیج توده‌های بیشتراز این را هم دارند.
حال پرسش این است که حکومت در برابر خواسته‌‍‌های ائتلاف نجات تمکین خواهد کرد یا نه، همچون گذشته بی‌تفاوت خواهد ماند.
با توجه به سخنان عطا محمد نور که گفت بعد از این طرف ائتلاف نجات نه ریاست اجرایی که خود حلقه ارگ است میتوان به این نتیجه رسید که تاکنون مخالفان سیاسی ارگ از مجراهای غیرمستقیم وارد کارزار سیاسی با حکومت شده بودند، ولی اکنون مستقیما با ارگ طرف خواهند بود.
خواب‌هایی که ارگ برای مخالفان سیاسی‌اش دیده بود، به نظر می‌رسد که نقش بر آب شده و دیگر جواب نمی‌دهد؛ چه ارگ با سیاسی ساختن پرونده بد رفتاری با ایشچی و برچسپ قومی زدن به ائتلاف نجات در پی آن بود که ائتلاف را در نطفه خنثا کند و راه را برای پیاده کردن نقشههای خود هموار سازد، ولی حال با همایش‌های مردمی دیده می‌شود که ائتلاف نجات از نوع و از جنس دیگری است و نمیتوان آن را نادیده گرفت.
دست‌کم دو چهره اصلی ائتلاف نجات از جمع مجاهدین هستند و در میان مجاهدین پایگاه بزرگ مردمی دارند. در آن طرف جنرال دوستم هم، از زمان سقوط داکتر نجیب با مجاهدین یکجا کار کرده و تا اینجا رسیده است.
اگر حتا احزاب وحدت اسلامی مردم افغانستان و جنبش ملی را احزاب قومی بدانیم، باز هم جمعیت اسلامی یک حزب فراقومی و افغانستان‌شمول است که در پس ائتلاف نجات ایستاده و خواستار اصلاحات در حکومت است.
تمکین نکردن حکومت در برابر خواسته‌‍‌های ائتلاف نجات در واقع ایستادن در برابر مردم است چرا که ائتلاف نجات پایگاه و جایگاه وسیع مردمی دارد و می‌تواند با بسیج توده‌های مردم مشکلات زیادی را برای ارگنشینان به بار آورد.
احتمال آن که دیگر رهبران جهادی با ائتلاف نجات یکجا شده و در برابر حکومت موضع بگیرند، خیلی زیاد است؛ چه در گذشته دیده شده که رهبران جهادی هر قدرهم، باهم مشکل داشته باشند در برابرِ از غرب برگشته‌گان( تکنوکرات‌ها) متحد می‌شوند و در محور ارزشهای جهادی و اسلامی گرد می‌آیند.
پس “پای کج” حکومت تنها با چند مهره سوخته و چند چهره از امکانات و قراردادها به دور مانده مسابقه نمی‌دهد، بلکه با رهبرانی طرف است که در عمق جامعه سنتی و ارزشمحور افغانستان ریشه دارند و میتوانند با یک نعره تکبیر در برابر “کج‌روی‌ها” قیام کنند.
ظاهر شکوهمند- خبرگزاری دید
