چند سال است که در پی تهدیدهای امنیتی، تقریبا در تمام خیابان‌ها و کوچه‌های شهر کابل دیوارهای ضخیم و بلند کانکریتی مانع عبور و مرور شهروندان شده و تا حدی که از این جهت، مردم را دچار مشکلات زیادی کرده است. خوشبختانه کابینه افغانستان اخیراً فیصله کرده که بدون نهادهای بین‌المللی، تمام ادارات و مقام‌های دولتی موظف‌اند که این موانع را خودشان از سر راه مردم برچینند. در غیر آن، زحمت برداشتن اجباری دیوار های مزاحم به دوش شهرداری کابل خواهد بود.
در این صورت، دیوارهای کانکریتی، کاملاً از بین نمی‌رود، بلکه کم می‌شوند.
این دیوارهای امنیتی، طی چند سال اخیر، هم از سوی ادارات دولتی و هم ازسوی زورمندان صورت گرفته و پیش‌بینی می‌شود که تا ادارات دولتی راضی به برداشه‌شدن این موانع نشوند، زورمندان و دیگر مقامات و شخصیت‌های دولتی تن به این امر خطیر نخواهند داد.
به گفته سرپرست شهرداری کابل “زمانی که ادارات و مقامات دولتی موانع خود را بردارند، هیچ دلیلی باقی نخواهد ماند که موانع زورگویان را بر نداریم. ”
خوشبختانه، در ساعات اولیه روز جمعه (۲ سرطان) دیوارهای امنیتی فرماندهی گارنیزیون کابل، دیوارهای امنیتی بیرون ساختمان یک حزب سیاسی و موانع امنیتی کنار خانه فاروق وردک، وزیر دولت در امور پارلمانی برداشته شد و معلوم نیست کار برداشتن موانع تا کی ادامه خواهد یافت.
به باور بعضی از کارشناسان امور سیاسی، راه‌اندازیِ عملیه برداشتن موانع و دیوارهای کانکریتی از کنار سرک‌ها، به رغم آن‌که براساس خواست مردم پس از برچیده‌شدن خیمه‌های معترضان «جنبش رستاخیز برای تغییر» صورت گرفته؛ اما حقیقت غیر از آن چیزی است که مطرح می‌شود؛ یعنی برداشتن این دیوارها و موانع که یکی از آرزوهای دیرینه شهروندان کابل است، می‌تواند یک اهرم کارساز برای کاهش خواسته‌های معترضان جنبش رستاخیز برای تغییر نیز باشد. بنابراین، دولت از این موقعیت استفاده کرده و با علم‌کردن برداشتن دیوارهای مزاحم، خود را از مزاحمت دوامدار و سرسختانه معترضان نیز تا حدی در امان داشته است. در حقیقت دولت با یک تیر دو آماج را نشانه‌گیری کرده و به زعم خودش، با این کار، هم لعل به دست آورده و هم دل یار…
باید منتظر ماند تا نتیجه نهایی چه خواهد شد؛ اما با وجود همه این گمانه زنی‌ها، دولت چه در پی عملی شدن کار برداشتن این دیوارهای مزاحم باشد، چه در پی اهداف سیاسی خود، تنها کاری که در وضعیت کنونی ثمربخش خواهد بود، علاوه بر رسیدگی به مشکلات سیاسی خودش، تداوم فروریختاندن و یا برچیده ساختن دیوارهای امنیتی از کناره‌های سرک‌ها و کوچه پس‌کوچه‌های شهر کابل، به طور قطع و یقین، در جهت منافع همگانی خواهد بود؛ زیرا عملی نشدن این طرح، روال عادی شدن یک شهر معیاری را برهم زده و نه تنها مانع رسیدن به الگوهای یک شهر سالم و مدرن را از این شهر(کابل) سلب خواهد کرد؛ بلکه درجهت عقب ماندگی شهر و شهریان آن نقش عمده و اساسی را بازی خواهد کرد.
داکتر فضایلی- خبرگزاری دید
