یتیمان ترکیه، سرگردان در عراق پس از داعش

براساس قوانین ضد تروریستی عراق، کسانی که به سازمان‌های تروریستی کمک می‌کنند حتی اگر خود اقدامی تروریستی انجام نداده باشند با مجازات اعدام رو به رو خواهند شد.

خیلی از پیکارجویان اهل ترکیه که در عراق و سوریه به گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) پیوستند، خانواده‌های‌شان را نیز به همراه بردند.

پس از بیرون رانده شدن پیکارجویان داعش از عراق، صدها زن و کودک یتیم بازمانده از پیکارجویان داعش به حال خود رها شدند و مقامات عراقی نمی‌دانند که چه راه حلی برای سامان دادن به این زنان و کودکان پیدا کنند.
ام‌کلثوم درباره دو خواهرزاده یتیم خود می‌گوید:« تنها چیزی که می‌دانم این است که آن‌ها در پرورشگاهی در بغدادند.»
خواهرزاده‌های او دو دختر ۱۲ و ۹ ساله هستند.
پدر و مادر این دو دختر به همراه پدربزرگ، مادر بزرگ و عمویشان(کاکا) همگی به داعش در سوریه پیوستند.
پدرشان در رقه و مادرشان در بمباران «تل عفر» کشته شد ولی آن‌ها جان سالم به در بردند. تنها مادربزرگشان زنده مانده است که چون در زندان به سر می‌برد کاری از دستش برنمی‌آید.
دو دختر یتیم که نه جایی برای ماندن داشتند و نه بستگانی که از آن‌ها نگهداری کند به پرورشگاهی در شهر بغداد منتقل شدند ودر انتظار بازگشت به کشورشان هستند.
تنها چندماه پیش بود که خاله این دو دختر از سرنوشت آن‌ها اطلاع پیدا کرد.
در پرورشگاه بغداد ۱۵ کودک دیگر اهل ترکیه در انتظار بازگردانده شدن به بستگان خود در ترکیه هستند.
به گفته یک مقام وزارت خارجه ترکیه، مقدمات بازگرداندن آن‌ها به کشورشان آغاز شده است اما بستگان این کودکان می‌گویند که کاسه صبرشان لبریز شده است.
پس از آن که ارتش عراق شهر «تل عفر» را در اگست ۲۰۱۷ تصرف کرد حدود ۱۷۰۰ زن و فرزند پیکارجویان خارجی داعش، خود را به مقامات عراق تسلیم کردند.
مقامات عراقی آن‌ها را به عنوان « اعضای خانواده‌های داعش » می‌شناسند.
بیشتر زن‌هایی که اتباع کشورهای آلمان، فرانسه و روسیه هستند متهم به کمک کردن به داعش شده‌اند و با مجازات‌های سنگینی روبرو هستند.
براساس قوانین ضد تروریستی عراق، کسانی که به سازمان‌های تروریستی کمک می‌کنند حتی اگر خود اقدامی تروریستی انجام نداده باشند با مجازات اعدام رو به رو خواهند شد.
اما فعالان مدافع حقوق بشر ازجمله « دیده بان حقوق بشر» می‌گویند که در بسیاری از موارد هیچ مدرکی دال بر اعمال خشونت‌بار از جانب زنان بازداشتی وجود ندارد.
درحال حاضر بیش از ۳۰۰ زن و ۶۰۰ کودک از اتباع ترکیه در زندان‌های عراق به سر می‌برند.
دست کم ۵۰ تن از این زنان به اعدام و ۱۸ تن دیگر به حبس ابد محکوم شده‌اند.
بستگان این زن‌ها از دولت ترکیه خواستار مداخله برای بازگرداندن آن‌ها به کشورشان شده‌اند اما مقامات ترکیه نسبت به سرنوشت زنان داعشی برخلاف کودکان علاقه‌ای نشان نمی‌دهند.
فاطمه نگران خواهرزاده ۳۲ ساله خود است که به همراه دختر هفت ساله و پسر دو ساله‌اش در بغداد زندانی است.
فاطمه می‌گوید که خواهرزاده‌اش مجبور شد که به همراه شوهرش به سوریه برود؛ چون شوهرش تهدید به ربودن کودکانش کرده بود. او در آن زمان دو پسرداشت و دخترش را حامله بود. بعدها در سوریه او صاحب فرزند پسری شد که الان دوسال سن دارد.
همسرش در سوریه و دو پسرش در بمباران «تل عفر»کشته شدند.
فاطمه سپس می‌گوید که خواهرزاده‌اش هرگز اسلحه به دست نگرفته است ومی‌افزاید « ما به مقامات ترکیه خبردادیم که خواهرزاده‌ام و بچه‌هایش به زور به سوریه برده می‌شوند و می‌خواهند از مرز عبور کنند. آن‌ها در مرز متوقف شدند اما یک هفته بعد دوباره به مرز رفتند و این بار توانستند وارد سوریه بشوند.
به گفته فاطمه، گذر از مرز ترکیه به سوریه بسیارآسان بود ولی حال چنین نیست.
هزاران تن از پیکارجویان خارجی حداقل از سال ۲۰۱۴ برای پیوستن به داعش به سوریه و عراق رفتند. زنان خارجی بسیاری هم جزو این پیکارجویان بودند.
اوایل سال جاری، یک زن تبعه آلمان به همراه چند تن از پیکارجویان داعش به اعدام محکوم شد، اما عراق چهار زن و ۲۷ کودکی را که ظن می‌رفت با داعش در ارتباط بودند به روسیه تحویل داد.
فاطمه می‌گوید:« مردان باید محاکمه شوند ولی این زنان مسلح نبودند. کودکانشان هم بیگناه هستند. اگر این زن‌ها مقابل چشمان فرزندانشان اعدام شوند بر سر بچه های‌شان چه خواهد آمد. آن‌ها قربانی پدرهایشان شده اند. ما ازنگرانی وترس برای این بچه‌ها خواب نداریم ما از ترس و نگرانی به درد آمده‌ایم.»
منبع : بی بی سی