آخرین اخبارآزادی بیاناسلایدشوافغانستانتحلیلجهانحقوق بشردسته بندی نشدهمنطقه

روز جهانی مبارزه با فساد، طالبان چه کند؟

خبرگزاری دید: حکومت سرپرست به جای ساختن دوایر امر به معروف و نهی از منکر که مقدار ریش و موی سر مردم را اندازه کند یا صدور فرمان‌های نیمه شبانگاهی که از قندهار می رسد تا دختران و زنان را به سخره بگیرد و هر روز سرنوشت آنان را به تاریکی پیوند بزند به این امر بیش از همه توجه کند که وجود فساد می تواند حاشیه امن نیمه بند طالبان را برای دوام حاکمیت تهدید کند. علاوه بر اینکه دامنه حکومت سرپرست برای جذب و هم خویی با فساد گسترده بیش از هر حکومت دیگر شایق است.

روز جهانی مبارزه با فساد، طالبان چه کند؟

امروز مصادف است با ۹ دسامبر. روزی که تحت عنوان روز جهانی مبارزه با فساد از آن یاد می‌شود. واژه فساد از گستره ی معنایی بسیار بالایی برخوردار است به طوری که در تعیین سرنوشت یک جامعه می‌تواند اهمیت ویژه داشته و نقش مهمی را ایفا نماید.

بنا بر تعریف فوق، فساد از جمله عواملی‌ست که ریشه‌های آن را میتوان در چند دهه بحران پایان نایافته در افغانستان به وضوح مشاهده کرد. فساد سیاسی تحت تأثیر فساد در منافع از جمله عوامل بی سرانجامی حکومت‌های پیشین و حال در کشور است.

زین رو با توجه به گزارش‌های بین‌المللی و نهادهای نظارتی ، فساد در ساختارهای مختلف حکومتی و سیاسی کشور از دیر باز ریشه دوانده است. به طوری که در سقوط حکومت پیشین نقش اصلی را برای پایان یک نظام تحت حمایت چندین کشور داشته است.

گرچه موشکافی در علل و عوامل وجود فساد به صورت گسترده و پردازش محیط‌های بارور فساد در کشور به صورت خاص از حوصله این نبشته خارج است اما به صورت کلی به دو نکته اساسی می‌تواند اشاره گردد.

۱- عوامل خارجی ۲- عوامل داخلی

۱- عوامل خارجی: کمک‌های سرآسام آور و پروژه‌های بی حد و مرزی که به نام کمک به مردم افغانستان اما برای اهداف خاص غرب در کشور سرازیر می‌شد جز دسته اصلی شکل‌گیری فساد در کشور است. زین رو خارجی‌ها برای دستیابی به اهداف غیر متعارف خود مجبور به این بودند که همپیمانان سیاسی و غیر سیاسی افغان خود را داشته باشند زین رو با توجیه و تعبیر منافع مشترک، روان جمعی منفعت‌طلبی را در اذهان عامه و شهروندان کشور بیدار کردند. دست‌های الوده به فساد و ذهن‌های شریک در معاملات خارجی‌ها .

۲- مردم خسته از جنگ پس از تحمل چندین دهه فقر و فلاکت و بدبختی به یکباره خود را در شرایطی ایده‌آل تحت عنوان دموکراسی و آزادی دیدند. مارکیت‌های مجلل، ساختمان‌های سر به فلک کشیده شده، موترهای لوکس جهانی، بازارهای مملو از محصولات برند دنیا و ….. همه و همه باعث گردید که منطق جمعی شهروندان از حالت بازدارندگی در امر مبارزه با فساد به یک رویکرد پذیرش جمعی برای کسب منافع تبدیل گردد. زین رو فساد بود که در هر دالانی از اداره و دفتر و حتی زیر ساخت‌های اجتماعی می لولید.

این شد که یک حکومت تحت نام جمهوری پس از ۲۰ سال حاکمیت از هم پاشید. زنگ خطری که هنوز هم برای هدشار باش گروه حاکم به صدا در امده است.

زین رو حکومت سرپرست به جای ساختن دوایر امر به معروف و نهی از منکر که مقدار ریش و موی سر مردم را اندازه کند یا صدور فرمان های نیمه شبانگاهی که از قندهار می رسد تا دختران و زنان را به سخره بگیرد و هر روز سرنوشت آنان را به تاریکی پیوند بزند به این امر بیش از همه توجه کند که وجود فساد می تواند حاشیه امن نیمه بند طالبان را برای دوام حاکمیت تهدید کند. علاوه بر اینکه دامنه حکومت سرپرست برای جذب و هم خویی با فساد گسترده بیش از هر حکومت دیگر شایق است.

خبرگزاری دید

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا