خبرگزاری دید: حکومت سرپرست رویای تبدیل نمودن دهلیز «واخان» به شریان اقتصادی را در سر می‌پروراند، اما سیاست‌های سرکوب‌گرانه‌اش پیشرفت آن‌ها را در گذشته میخکوب کرده است.
روزنامه واشنگتن‌پست به‌تازگی در گزارشی نوشته است که پس از سه سال از حاکمیت طالبان، افغانستان همچنان در وضعیت وخیم اقتصادی قرار دارد و از لحاظ سیاسی منزوی باقی مانده است.
گزارش به طرح حکومت سرپرست برای احداث یک بزرگ‌راه در دهلیز واخان اشاره می‌کند که هدف آن اتصال افعانستان به چین و تبدیل این کشور به مرکز تجارت جهانی است.
با این حال، منتقدان می‌گویند که سیاست‌های سرکوب‌گرانه حکومت سرپرست، به‌خصوص در زمینه آموزش بانوان و نگرانی‌های امنیتی، توسعه این پروژه را با مانع جدی روبرو کرده است.
تصاویر ماهواره‌ای شرکت مکسار نشان می‌دهد که در سمت افغانستان، از ماه آگست تاکنون هیچ ساخت‌وساز جدیدی در گذرگاه واخجیر انجام نشده و بخش تکمیل‌شده جاده در زمین‌های ناهموار، کم‌تر از یک کیلومتر مانده به مرز، متوقف شده است.
ذبیح‌الله امیری، رییس اداره اطلاعات محلی درباره این پروژه گفته است: «حکومت ما بودجه کافی ندارد. ما امیدواریم چین کمک کند.»
حکومت سرپرست افغانستان می‌گویند که نخستین گام، آسفالت کردن یک مسیر ۴۸ کیلومتری از جاده خاکی در غرب مرز چین است.
بر بنیاد این گزارش، این مسیر به احداث پل‌های مستحکم و حذف گذرگاه‌های رودخانه‌ای نیاز دارد که در فصل پرآب غیرقابل عبور می‌شوند.
اگر این جاده تکمیل شود، پاکستان را دور می‌زند، زمان سفر بین آسیای مرکزی و چین کاهش خواهد یافت و تجارت مواد معدنی نایاب، از جمله لیتیوم، کبالت و طلا رونق خواهد گرفت.
حامیان این پروژه معتقدند که این مسیر، افغانستان را به جایگاه تاریخی‌اش در جاده ابریشم بازمی‌گرداند.
عبدالسلام جواد، سخنگوی وزارت صنعت و تجارت در این باره گفته است: «چین در حال توسعه یک نسخه مدرن از جاده ابریشم از طریق شبکه‌ای بین‌قاره‌ای از مسیرهای زمینی و دریایی است، و واخان نیز بخشی از این پروژه است.»
در گزارش آمده است که شرکت‌های چینی از زمان روی کار آمدن حکومت سرپرست قراردادهای متعددی برای استخراج مواد معدنی نایاب در افغانستان امضا کرده‌اند. اما به‌رغم ادعای طالبان درباره تمایل چین به توسعه تجارت از طریق دهلیز واخان، پکن تاکنون از اجرای پروژه‌های زیرساختی بزرگ خودداری کرده است.
دلایل عمده عدم سرمایه‌گذاری بزرگ، سیاست‌های حکومت سرپرست، ناامنی و فعالیت گروه‌های تروریستی خوانده شده است.